به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ یافته های دکتر درنا اسرافیل زاده و دکتر روح الله علی جلیلی در دانشگاه RMIT کشور استرالیا نشان می دهد حذف آلودگی های سیلیکونی از گرافن توانایی و عملکرد گرافن را تا دو برابر ارتقا می بخشد.
گرافن از تک لایه های گرافیت تشکیل شده که متشکل از اتم های کربن با ضخامت بسیار اندک است. این ماده علاوه بر رسانایی بالا از ظرفیت ذخیره سازی بالایی نیز برخوردار است و در طبیعت هم به راحتی تجزیه می شود و لذا آسیبی به محیط زیست نمی رساند. گرافن را می توان به هر شکلی نیز درآورد و لذا در تولید محصولات مختلف کاربرد دارد.
گرافن ماده ای فوق سبک است، اما تا ۲۰۰ برابر محکم تر از فولاد است و ۱۰ برابر بهتر از مس برق را از خود عبور می دهد. از این ماده می توان برای تولید نمایشگرهای مستحکم و نشکن، رایانه های منعطف، تراشه های قوی، حسگرهای زیستی، ابررایانه های جدید و حتی آسانسورهای فضایی استفاده کرد، اما علیرغم همه این قابلیت ها گرافن به خاطر شکنندگی و حساسیت های طبیعی نتوانسته کاربرد گسترده ای پیدا کند.
دو محقق ایرانی سرانجام توانسته اند با بررسی های خود عامل این مشکل را بیابند. آنها روشی را برای تولید گرافن ابداع کرده اند که قابلیت ها و عملکرد آن را ارتقا می بخشد. آنها با جمع آوری و بررسی نمونه های تجاری گرافن در بازار با یک میکروسکوپ الکترونی قدرتمند به این نتیجه رسیده اند آنچه که گرافن را ضعیف و شکننده می کند، آلودگی زیاد سیلیکون در شرایط طبیعی است. سیلیکون اضافه شده به گرافن ناشی از وجود گرافیت طبیعی است که ماده خام اولیه تشکیل دهنده گرافن محسوب می شود.
این محققان می گویند در زمان پردازش گرافیت، ناخالصی سیلیکونی در آن باقی می ماند و بنابراین در خود گرافن هم لایه هایی از سیلیکون وجود دارد. این دو پژوهشگر ایرانی می گویند بعد از حذف سیلیکون از گرافن عملکرد آن تا ۵۰ درصد بهبود یافته است. این فرایند تصفیه ظرفیت ذخیره سازی گرافن را هم افزایش می دهد و امیدواری به استفاده از آن در آینده به عنوان یک شارژر الکتریکی را هم افزایش داده است. اطلاعات بیشتر در این زمینه در نشریه نیچر به این نشانی منتشر شده است.
