همکاری نزدیک مخترع آکیولاس با ارتش آمریکا

به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ پالمر لاکی (Palmer Luckey)، مؤسس استارت‌آپ امنیتی آندوریل (Anduril) و سازنده هدست آکیولاس ریفت (Oculus Rift) به تازگی اعلام کرد قصد دارد سربازان آمریکایی را به هدست‌های واقعیت افزوده مجهز کند تا امکان به اشتراک‌گذاری اطلاعات مهم و حساس را در میدان نبرد به دست آورند.

برایان شیمپف (Brian schimpf)، هم بنیان‌گذار و مدیر اجرایی آندوریل، توضیح داد این استارت‌آپ در حال توسعه نوعی نرم‌افزار است که واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را با یکدیگر ترکیب کرده و به سربازان کمک می‌کند به شکلی ایمن‌تر، در میدان نبرد مؤثرتر واقع شوند. این عینک‌ها احتمالاً در نهایت توانایی شناسایی و تشخیص تهدیدات پیرامون کاربر، جهت شلیک دشمن، ترجمه لحظه‌ای زبان‌های مختلف، دید در شب و اشتراک‌گذاری اطلاعات را دارد.

آندوریل اولین شرکتی نیست که تلاش می‌کند فناوری یاد شده را به واقعیت تبدیل کرده و پیشرفت دهد؛ اما مؤسس و فرد کلیدی این شرکت پالمر لاکی است که به عنوان مخترع هدست آکیولاس فیس‌بوک در سال 2014 به حساب می‌آید. لاکی به پس از تأسیس شرکت جدید خود تعداد از متخصصان و طراحانی که روی هدست آکیولاس کار می‌کردند را برای کار به آندوریل آورد.

شیمپف گفت:

هدف اصلی ما از ایده مطرح شده این است که شما می‌خواهید همه‌ی سربازان و اپراتورها، بتوانند از همه‌ی حوادث پیرامون خود در میدان نبرد آگاه باشند. آن‌ها هر چیزی را که برای انجام کارشان نیاز دارند، می‌دانند و همه‌ی این‌ها در بازه‌ی میلی‌ثانیه در اختیارشان قرار می‌گیرد. تنها اطلاعات حیاتی که به آن نیاز دارند.

هم بنیان‌گذار آندوریل ادامه برای عینک مذکور احتمالاً به کاربر خود اطلاع می‌دهد که دشمن از چه جهت و فاصله‌ای در حال تیراندازی است. همچنین محل اختفای وی پشت یک سنگر یا مانع را نیز مشخص می‌کند.

وی شرح داد، آندوریل قصد ندارد که سخت‌افزاری را برای ارتش تولید کند؛ بلکه نرم‌افزاری را توسعه می‌دهد که به جمع‌آوری اطلاعات میدان نبرد پرداخته آن‌ها را به هدست واقعیت ترکیبی (Mixed Reality) سربازان ارسال می‌کند.

شرکت مایکروسافت نیز به طور مشابه در سال 2018، در جریان رقابت با مجیک لیپ (Magic Leap)، موفق شد قراردادی 480 میلیون دلاری با نیروی زمینی آمریکا امضا کند. هدف از این کار ارائه هدست‌های هولولنز (HoloLens) برای این ارتش آمریکا بود.

برپایِ قرارداد یاد شده، نیروی زمینی آمریکا خواهان هدست واقعیت افزوده است که توانایی مشخص کردن محل شلیک دشمن، برنامه‌ریزی مسیر و حتی ترجمه زبان‌های خارجی در زمان واقعی باشد.

سخنگوی آندوریل اظهار کرد، هدستی که این شرکت قصد دارد تولید کند با محصول مایکروسافت متفاوت است. وی سخت‌افزار این شرکت را با رویکرد اپل در زمینه توسعه خودروهای کاملاً بدون راننده مقایسه کرد. به این معنی که به جای تولید یک خودرو و سخت‌افزار کامل، روی توسعه نرم‌افزاری مخصوص به این زمینه کار می‌کند.

یکی از اهداف آندوریل تجهیز ارتش آمریکا به پیشرفته‌ترین فناوری‌های موجود است تا آن‌ها برای حفظ برتری نظامی خود نسبت به کشورهایی مانند چین و روسیه کمک کند. این شرکت سخت‌افزار و نرم‌افزارهایی را در صنعت دفاعی آمریکا تولید می‌کند. همچنین با تعداد زیادی از آژانس‌ها و نهادهای مرتبط با وزارت دفاع این کشور قرارداد همکاری دارد. تعدادی از محصولات این شرکت شامل یک پهپاد قاتل و دیوار مرزی مجازی بوده و به‌تازگی نیز بودجه‌ای یک میلیارد دلاری برای تکمیل طرح‌های خود دریافت کرده است.

برایان شیمپف هیچ زمان مشخصی را برای تکمیل و عرضه محصول خود ارائه نکرد؛ اما توضیح داد که این پروژه برای تکمیل در آینده دور برنامه‌ریزی شده است؛ زیرا فناوری‌ها و چالش‌های بسیار زیادی هستند که پیش از تولید محصول یاد شده باید به آن‌ها دست پیدا کرده و برطرف شوند.

اولین پروژه آندوریل دیوار مرزی مجازی بود. در این فناوری طیف گسترده‌ای از حسگرها، رادار، دوربین‌ها و هوش مصنوعی استفاده می‌شود تا بتوان دید کاملی از رویدادهای مرزی به دست آورد. این نرم‌افزار هم‌اکنون می‌تواند در تمام منطقه حضور یک فرد را تشخیص بدهد؛ اما هنوز در تشخیص مسلح یا غیرمسلح بودن آن ضعف دارد.

محصول بعدی آن‌ها پهپادی بود که توانایی قفل کردن روی دیگر هواپیماهای بدون سرنشین از بین بردن آن‌ها را دارد. هدف از این پروژه کمک به ارتش آمریکا بود تا تهدید پهپادهای دشمن که به مواد منفجره مجهز هستند از بین برود. تاکنون 100 عدد از این محصول تولید شده است.

احتمالاً آندوریل می‌تواند با ترکیب سخت‌افزار و نرم‌افزارهای توسعه داده شده توسط خود که در بالا به آن‌ها اشاره شده است، سرتاسر یک محیط را اسکن کرده و اطلاعات گردآوری شده را به هدست‌های سربازان ارسال کند.

شیمپف اظهار کرد:

یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های توسعه هدست مذکور این است که تشخیص دهیم چگونه می‌توانیم همه‌ی اطلاعات را در دسترس قرار دهیم؟ چگونه باید آن‌ها را قابل‌فهم کنیم؟ و چگونه باید داده‌های صحیح را به آن‌ها ارائه دهیم تا در جهت درست اقدام کنند؟