به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ اینترنت اشیا، سیستمی از دستگاه‌های محاسباتی بهم پیوسته، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتالی است که شناسه‌های منحصر به فرد و توانایی انتقال داده از طریق شبکه بدون نیاز به تعامل انسان به انسان یا انسان به رایانه را دارد. ماشین‌آلات و اشیای متصل در کارخانه‌ها پتانسیل «انقلاب صنعتی چهارم» را ارائه می‌دهند و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند بیش از نیمی از مشاغل جدید تا سال 2020 با اینترنت اشیا کار کنند.
اینترنت اشیا همه موارد متصل به اینترنت را شامل می‌شود، اما به‌طور فزاینده‌ای برای تعریف اشیایی به کار می‌رود که بای یکدیگر صحبت می‌کنند؛ بخش صنعت در حال ورود به مرحله جدیدی از دیجیتالی شدن است، جایی که مشاغل به‌وسیله داده‌ها و تجزیه و تحلیل، اتصال همراه با اتوماسیون، هدایت می‌شوند که تجارت را به عنوان مبدل‌های بازی پیش می‌برند. در چنین سناریویی، اینترنت اشیا (IoT) به شدت بر ارائه نوآوری و تحول در بخش‌هایی با دگرگونی متوسط مانند تدارکات، حمل و نقل، زنجیره تأمین و صنایع دریایی تکیه می‌کند. هدف اصلی استفاده از اینترنت اشیا و کاربردهای آن، دستیابی به کارایی بهتر از نظر عملیاتی، به حداقل رساندن خطاها و خطرات انسانی و در نتیجه تقویت خدمات کیفی است.
به گزارش اینمارسَت (Inmarsat) : اینترنت اشیای صنعتی، صنعت دریایی راه‌حل‌های اینترنت اشیا را بیش از هر بخش دیگری اتخاذ کرده و برخی منابع معتقدند که تعداد کمی از سازمان‌های حمل و نقل پیشرو قصد دارند در 3 سال آینده حدود 2.5 میلیون دلار در راه‌حل‌های مبتنی بر اینترنت اشیا با انتظار دستیابی به حدود 14 درصد صرفه‌جویی در هزینه طی 5 تا 7 سال آینده سرمایه‌گذاری کنند.
در حال حاضر، با کمک این راه‌حل‌ها بخش دریایی چشم به کاهش هزینه‌های اداری پیروی از مقررات و افزایش امنیت و ایمنی دارد. همچنین این فناوری حمل و نقل و نگهداری پیشگیرانه آسان‌تر و سریع‌تر کمک می‌کند.
زمینه دیگر فرصت برای راه‌حل‌های مبتنی بر اینترنت اشیا در بخش دریایی، مصرف انرژی و سوخت است. کنتورهای هوشمند امکان ضبط و ردیابی بهتر و دقیق سوخت‌ها را فراهم می‌کنند و به این بخش امکان صرفه‌جویی در هزینه‌ها و سازگاری با محیط را می‌دهند.
بیشتر شرکت‌های حمل و نقل از راه‌حل‌های مبتنی بر اینترنت اشیا استفاده کرده‌اند؛ استفاده از این راه‌حل‌ها برای تجزیه و تحلیل پیش‌بینی و کمک به سازمان‌ها باعث تصمیم‌گیری هوشمندانه‌تر برای برنامه‌ریزی مسیر و تحویل، شناسایی مناطق ایجاد کننده مشکل، ایجاد یک سیستم هوشمند مدیریت مکان، ردیابی و انبارداری موجودی در زمان واقعی، معرفی وسایل نقلیه خودکار و هواپیماهای بدون سرنشین تحویل دهنده می‌شود و اینترنت اشیا هسته این بخش را کاملاً متحول می‌کند.
اینترنت اشیا، مدیریت زنجیره تأمین را به روش‌های مختلف در سراسر جهان تجهیز می‌کند. ادغام شناسایی فرکانس رادیویی که معمولاً به عنوان «RFID» با فناوری اینترنت اشیا شناخته می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین تأثیرات این فناوری در مدیریت زنجیره تأمین است. از طریق این ادغام، بخش مدیریت زنجیره تأمین در انتظار بهبود عملکرد خود است. این امر نه تنها به‌روزرسانی‌های بی‌درنگ را امکان‌پذیر می‌کند، بلکه به صنعت دریایی در مبارزه با کالاهای تقلبی، اعمال انقضا در کالاهای فاسدشدنی و شناسایی عوامل مختلف مؤثر بر کیفیت محصول همزمان با فرآیند تحویل کمک می‌کند.
به علاوه، راه‌حل‌های مبتنی بر اینترنت اشیا به بخش‌ها در ایجاد شفافیت در سیستم حمل و نقل کمک می‌کنند؛ معرفی بلاک‌چین برای مدیریت تأمین در بخش دریایی با کمک راهکارهای اینترنت اشیا موضوعی است که در حال حاضر باعث ایجاد تغییراتی شده است.
اینترنت اشیا، یک فناوری متصل است که شکاف بین انسان، ماشین و داده را پر می‌کند؛ و به نوبه خود باعث پیشرفت بخش‌های حمل و نقل می‌شود، زیرا آنها اکنون بیش از هر زمانی آماده پذیرش نقش مشخص و ماهیت انعطاف پذیر اینترنت اشیا هستند. کارشناسان بر این باورند که اینترنت اشیا در آینده قابل پیش‌بینی علاوه بر تغییر مشاغل، در راه‌های زمینی مثل راه‌آهن، جاده، هوایی یا دریایی نیز تغییر ایجاد می‌کند.
اینترنت اشیا امکان پیگیری و نظارت در زمان واقعی بار را در همه سطوح برای تعیین محل، تحویل و گروه مواد مرتبط را فراهم می‌کند. در حالیکه این فناوری باعث صرفه‌جویی در وقت و افزایش کارایی می‌شود، امنیت یکی از اصلی‌ترین چالش‌های اجرای موفقیت‌آمیز اینترنت اشیا به شمار می‌آید.
به گفته محققان، توسعه و گسترش تواناییهای اینترنت اشیا به موارد دیگری بیش از پیشرفت‌های فنی نیاز دارد. همانطور که ذینفعان صنعت حمل و نقل و دریانوردی با قدرت بیشتری به سمت اینترنت اشیا پیش می‌روند، باید اهداف خود را تعیین کنند. یک راهبرد مؤثر، یک هدف کاملاً مشخص، یک معماری و امنیت قوی باید در لیست بررسی قرار گیرد و صنعت از اینترنت اشیا استفاده کند.
