دگرگونی جامعه، با پیشرفت واقعیت مجازی
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ فناوری واقعیت مجازی در حال حاضر کاربردهای گستردهای در زمینه بازیهای رایانهای، رسانههای اجتماعی تا آموزش و عملیاتهای نظامی پیدا کرده است. برای مثال میتوان به بستر اسپیس (Spaces) فیسبوک اشاره کرد که امکان برقراری ارتباط را میان افراد در واقعیت مجازی فراهم میکند.
کاربردهای اجتماعی واقعیت مجازی فراتر از سرگرمی هستند، به کمک این فناوری افراد میتوانند از هر نقطهای از جهان گرد هم آمده، در بستری تعاملی به برقراری ارتباط و به اشتراکگذاری دادهها با یکدیگر بپردازند. برای نمونه طراحان یک شرکت خودروسازی امکان برقراری جلسات خود در اینگونه محیط و اصلاح آنلاین مدلها را به دست میآورند.
در حال حاضر بخشهای گوناگونی مانند حوزه دفاعی، مهندسی، تولید، سلامت، معدنكاوی و ارتباطات ماهوارهای از فناوری واقعیت مجازی استفاده کرده و به ارزش و مزایایی که شبیهسازی جهان فیزیکی میتواند ارائه بدهد پی بردهاند. این بسترها باعث بهبود کارایی و یادگیری مهارتهای خاص میشود.
محققان پیشبینی میکنند که ارزش بازار واقعیت مجازی تا سال 2021 به 6.4 میلیارد دلار افزایش یابد. درنتیجه بسترهای بسیار پیچیدهتری به وجود میآید که سازندگان، محتوا و تجربیات خود را از هر نقطه جهان در آن به اشتراک گذاشته، محیطی مجازی خلق میکنند. این واقعیت جایگزین در آینده، دقت، مقیاس، انعطافپذیری و صداهایی واقعگرایانه دارد و کار با آن بهسادگی ذخیرهسازی محتوا در خدمات ابری است.
به مرور زمان، ارزشهای عمیقتری در انواع کاربردهای واقعیت مجازی ایجاد میشود که شیوه آموزش و هزینهها را بهینه میکند. برای مثال میتوان رزمایشهای دفاعی نیروی دریایی را تصور کرد که در آن تجهیزات بسیار گرانقیمتی مانند کشتیها و زیردریاییها حضور پیدا میکنند. این در حالی است که در جهان واقعیت مجازی، یک اتاق کنترل زیردریایی 3 بعدی به وجود آمده، امکان کار با سیستمها، اپراتورهای قایقها و بسیاری موارد دیگر را فراهم میکند. این ویژگی علاوه بر کاهش هزینههای آمادهسازی یک تمرین نظامی، امکان اتصال شرکتکنندگان مختلف از سراسر جهان را پديد میآورد. چنین محیطهای به منظور کسب مهارت با کمترین هزینه، بهینهسازی میشوند.
با توجه به این که فناوری همواره با تغییر اجتماعی و فرهنگی، محتوای آموزشی و رویکردها همراه بوده و با تغییر نسل و انتظارات ادامه پیدا میکند، پیشرفتهای یاد شده منطقی به نظر میرسد.
واقعیت مجازی میتواند تا حد زیادی کیفیت آموزش را بهبود دهد؛ زیرا برای نمونه، هنگامی که دانشآموز از هدست استفاده میکند، همهی حواس وی روی هدف متمرکز شده و دیگر به مسائل حاشیهای نمیپردازد و به عبارت دیگر کاملاً در محیط غرق میشود. با توجه به همین ویژگی، شرکتهای مختلف آن را به عنوان ابزاری قدرتمند برای انجام کارهایی مانند تجزیهوتحلیل در نظر گرفتهاند.
جان دادن به مجموعهی دادهها و تفسیر مقادیر وسیع اطلاعات، چالشی است که میتواند باعث از بین رفتن همهی سرمایهگذاریهای صورت گرفته باشد؛ زیرا بسیاری از متخصصان پیشبینی میکنند که بلندپروازیهای صورت گرفته در این حوزه، شکستهای پیدرپی و هزینههای بالای آن ممکن است باعث انقراض این فناوری پیش از گسترش آن در میان عموم مردم باشد.
