تشخیص آفلاین صدا و تصویر
به گزارش واحد فناوری اطلاعات سایبربان؛ حتماً تا به حال از اپلیکیشن‌هایی مانند Sound Hound و Shazam برای تشخیص آهنگ در حال پخش استفاده کرده‌اید. اگر دقت کرده باشید تمام این‌ها یک نکته‌ی مشترک دارند و آن هم نیاز به اینترنت است. دلیل نیاز چنین اپلیکیشن‌هایی به اینترنت این است که آن‌ها قدرت پردازشی خود را نه از تراشه‌ی دستگاه شما، بلکه از دیتاسنترهایی که کیلومترها با شما فاصله دارند می‌گیرند.
قابلیت‌های مرتبط با یادگیری عمیق و الگوریتم‌های تشخیص تصاویر در محصولات گوگل هم از این قاعده مستثنی نیستند. تمام این قابلیت‌ها به لطف قدرت پردازش بالا قابل دستیابی هستند و گوگل هم مانند بقیه‌ی شرکت‌های نرم‌افزاری، برای به دست آوردن قدرت پردازشی خود متکی به چیپ‌های ساخت شرکت‌های بزرگ و صاحب نام ساخت تراشه است.
اگرچه با همین قدرت پردازشی فعلی هم می‌توان کارهای خارق‌العاده‌ای انجام داد، اما هیچ چیز مثل یک تراشه‌ی اختصاصی که از اول برای انجام وظیفه‌ای خاص طراحی شده باشد نیست.
شرکت آمریکایی موویدیوس (Movidius) که یکی از پیشگامان «بینایی ماشینی» است، به‌تازگی خبر از همکاری با گوگل داده است. قرار است گوگل از پردازنده‌ها و نرم‌افزارهای شرکت یاد شده در نسل جدیدی از دستگاه‌ها استفاده کند. طبق اعلام گوگل و موویدوس این دستگاه‌ها در آینده‌ای نه چندان دور روانه‌ی بازار خواهند شد. در همین حال گوگل به موویدوس در توسعه‌ی فنّاوری شبکه‌های عصبی کمک خواهد کرد.
محصولات موویدوس به گوگل کمک خواهند کرد تا سامانه‌های هوش ماشینی این شرکت به جای اجرا بر روی مرکز داده‌ها، به‌صورت «بومی» و بر روی سخت‌افزار محلی اجرا شوند. با این کار اطلاعات کاربر بر روی دستگاه باقی خواهد ماند و الگوریتم بدون اتصال به اینترنت قادر خواهد بود تا نتایج را بدون تأخیر به نمایش بگذارد. این کار سرعت و دقت تشخیص تصاویر و صدا را افزایش خواهد داد و منجر به تجربه‌ای «شخصی و هوشمند» خواهد شد.
تراشه‌ای که گوگل قرار است از آن استفاده کند، MA2450 نام دارد. این تراشه به گونه‌ای طراحی شده است تا با قدرت بالا و مصرف بهینه‌ی انرژی، محاسبات پیچیده‌ی شبکه‌های عصبی را در ابعادی بسیار کوچک انجام دهد. تعبیه کردن فنّاوری یادگیری عمیق درون دستگاه‌های مصرفی مشکلات عمده‌ای مانند مصرف بالای انرژی دارد که تراشه مذکور باید بتواند از پس آن‌ها بربیاید.
اما آنچه گفته شد برای یک کاربر معمولی چه نفعی دارد؟ برای مثال یک تلفن هوشمند که به‌صورت آفلاین قابلیت تشخیص تصاویر را داشته باشد، می‌تواند به افراد نابینا کمک کند تا راحت‌تر در مناطق مختلف شهر به رفت و آمد بپردازند. همچنین اپلیکیشن برای کاربردهایی مانند تشخیص صورت یا علائم راهنمایی و رانندگی می‌توانند با استفاده از تراشه موویدوس تصاویر را بدون احتیاج به آپلود کردن، به‌صورت آفلاین پردازش کنند؛ بدون اینکه کاربر کوچک‌ترین تأخیری را تجربه کند.
کاربردهای اشاره شده در بالا تنها موارد کوچکی هستند که به ذهن می‌رسند. برای دیدن قدرت واقعی این فنّاوری باید منتظر باشیم تا دستگاه‌هایی که از تراشه موویدوس استفاده می‌کنند روانه‌ی بازار شوند و توسعه‌دهندگان با خلاقیت خود قدرت واقعی این تراشه را به ما نشان دهند.
