به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ کارشناسان ادعا کردند که از زمان حمله استاکس‌نت به تأسیسات هسته‌ای ایران در سال 2010، تهران بر گسترش عملیات‌های سایبری و قابلیت‌های نظارت دیجیتالی خود تمرکز کرده و متحد خود، حزب‌الله، را به عنوان بخش مهمی از برنامه سایبری پیشرفته خود می‌بیند. بنیامین آر یانگ (Benjamin R. Young)، استادیار امنیت داخلی و آمادگی در شرایط اضطراری در مدرسه دولتی و امور عمومی وایلدر در دانشگاه مشترک‌المنافع ویرجینیا، در این خصوص مقاله‌ای نوشته که به شرح زیر است :
«دولت ایران آموزش و فناوری سایبری را به عوامل حزب‌الله ارائه و اخیراً به گروه تروریستی شیعه مستقر در لبنان کمک کرده تا واحد سایبری ضد جاسوسی خود را بسازد. این یک پیشرفت جدید است : در سال 2018، یک گزارش موهبت کارنگی برای صلح اشاره کرد که چگونه شواهد قبلی کمی مبنی بر اشتراک‌گذاری مستقیم ابزارهای [سایبری] بین ایران و حزب‌الله وجود داشته است. پس از فروپاشی خلافت دولت اسلامی، حزب‌الله ردای پیچیده‌ترین و تأثیرگذارترین سازمان تروریستی خاورمیانه در فضای سایبری را بر تن کرد.
تحت هدایت نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، واحد سایبری جدید حزب‌الله در درجه اول وظیفه جمع‌آوری اطلاعات در مورد نهادهای دولتی لبنان و تقویت دفاع سایبری دستگاه امنیتی ایران را بر عهده دارد. این واحد تحت حمایت ایران همچنین حملات سایبری را علیه اهداف راهبردی مالی مانند شرکت‌های گاز و نفت در کشورهای خلیج انجام می‌دهد. گزارش‌ها نشان می‌دهند که این واحد احتمالاً در محله جنوبی بیروت واقع شده و دارای تجهیزات کامپیوتری مشابه دانشگاه شریف تهران است. ایران مدت‌ها است که هکرهای میهن‌پرست را پذیرفته، اصطلاحی که متخصصان امنیت سایبری برای توصیف شهروندان یک کشور که درگیر اقدامات سایبری برای پیشبرد منافع راهبردی میهن خود هستند، به عنوان بخشی از استراتژی کلی سایبری خود استفاده می‌کنند. پیمان سایبری ایران و حزب‌الله نشان دهنده گام بعدی در برنامه سایبری ایران است، زیرا نمایندگان لبنانی زیرساخت‌های سایبری بسیار ارزشمندی را با متحدان خود در تهران به اشتراک خواهند گذاشت.
حملات سایبری حزب‌الله مدت‌ها است که منبع نگرانی دولت‌های خاورمیانه و غرب بوده است. در ماه ژانویه 2021، مشخص شد که یک واحد سایبری وابسته به حزب‌الله، معروف به «Cedar APT» لبنان، بیش از یک سال به شرکت‌های مخابراتی و ارائه دهندگان اینترنت در ایالات متحده، بریتانیا، اسرائیل، مصر، عربستان سعودی، لبنان، اردن، فلسطین و امارات متحده عربی حمله کرده است. مأموران سایبری Cedar لبنان شبکه‌های داخلی شرکت‌ها مانند شرکت ارتباطات «Frontier» مستقر در ایالات متحده را برای جمع‌آوری داده‌های حساس هک کردند. علامت تجاری Cedar لبنان استفاده از ابزار سفارشی دسترسی از راه دور انفجاری (RAT) است که به گروه اجازه می‌دهد فاش نشود و برای مدت طولانی در سیستم‌های در معرض خطر باقی بماند. در سال 2010، دولت اوباما، حزب‌الله را به عنوان فنی‌ترین گروه تروریستی در جهان توصیف کرد. حمایت مستقیم ایران از یک واحد سایبری حزب‌الله، پیچیدگی فناوری این سازمان تروریستی را بیشتر پیش خواهد برد.
شهرت دیرینه حزب‌الله در انجام عملیات‌های روانی به فضای سایبری نیز کشیده شده است. در طول همه‌گیری کووید-19، حزب‌الله آموزش‌های سایبری در مورد جنگ اطلاعاتی را به استخدام‌کنندگان خارجی ارائه کرد. حزب‌الله در تلاش برای به دست آوردن بودجه مورد نیاز، جوانان عرب را در هنر گسترش تبلیغات و اطلاعات نادرست از طریق کانال‌های آنلاین آموزش داد. مهم‌تر از آن، آموزش سایبری حزب‌الله برای پیشبرد منافع راهبردی ایران و براندازی دشمنان منطقه‌ای تهران، به ویژه اسرائیل و عربستان سعودی است. بسیاری از کارآموزان سایبری حزب‌الله از عراق می‌آیند و از گروه تروریستی حامی ایران به نام کتائب حزب‌الله (Kata'ib Hezbollah)، حمایت می‌کنند. حزب‌الله از نیروهای سایبری خود برای گسترش نفوذ منطقه‌ای ایران با انتشار پیام‌های راهبردی تهران در کشورهای بی‌ثبات مانند عراق استفاده می‌کند. به گفته مایک واگنهایم (Mike Wagenheim) از رسانه لاین (Line)، در جایی مانند عراق، که در آن دولت و نهادهای رسانه‌ای ضعیف هستند، رسانه‌های اجتماعی به ویژه تقویت شده‌اند که آموزش حزب‌الله را بیش از هر زمان دیگری ارزشمند و پر تقاضا می‌کند.
بنابراین، چرا ایران به طور فزاینده‌ای از حزب‌الله به عنوان یک نماینده سایبری استفاده می‌کند؟ اولاً به تهران درجه‌ای از انکار را می‌دهد. قدرت‌های خارجی با آموزش و تقویت نیروهای سایبری متحد لبنانی، ممکن است پس از حمله سایبری حزب‌الله علیه اهداف ایرانی مقابله به مثل نکنند. از آنجایی که حزب‌الله یک دولت نیست، در صورت تلافی یک دولت خارجی، دارایی‌های راهبردی آن اهداف بسیار محدودتری هستند. ثانیاً، ایران اخیراً بر اتحاد مجدد «محور مقاومت» متمرکز شده است. این اتحاد پنهان نیروهای نیابتی مورد حمایت ایران، مانند حزب‌الله و حماس و دولت‌های ضدغربی در خاورمیانه، تهران را مرکز معنوی جهان اسلام می‌داند. پس از حمله ویرانگر استاکس‌نت، ایران فهمید که تقویت قابلیت‌های سایبری، در کنار قدرت نظامی، بخش مهمی از جنگ قرن بیست و یکم است. در سال 2015، گزارش شد که دولت ایران بودجه امنیت سایبری خود را در یک دوره 2 ساله 1200 درصد افزایش داده است. اگر تهران بخواهد هژمون منطقه‌ای در خاورمیانه باشد و جانشین نفوذ آمریکا و اسرائیل در منطقه شود، تقویت قابلیت‌های سایبری جنبش‌ها و سازمان‌های طرفدار ایران در خاورمیانه ابزار نامتقارن حیاتی برای دولت ایران خواهد بود.
در حالیکه رقابت با روسیه و چین همچنان اولویت اصلی سیاستگذاران و مقامات امنیتی ایالات متحده به شمار می‌رود، درک تهدید سایبری ناشی از حزب‌الله باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. حمله سایبری ویرانگر به زیرساخت‌های حیاتی ایالات متحده، علاوه بر منافع مالی آمریکا، جان شهروندان آمریکایی را نیز به خطر می‌اندازد.»
