تأثیر رایانش کوانتومی، بر ارزهای دیجیتالی
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ ارزهای دیجیتالی و رایانش کوانتومی، 2 موضوعی هستند که در روزگار کنونی، به‌شدت موردتوجه قرار دارند. در این مطلب، سعی شده است که به‌صورت خلاصه، تأثیر پردازش کوانتومی روی پول‌های مجازی، مورد بررسی قرار گیرد.
ارز رمز پایه‌ای دیجیتالی مانند بیت‌کوین، نخستین بار در سال 2009 به‌وجود آمد. به‌طور خلاصه بیت‌کوین، بر پایه بلاک‌چین ایجاد شده است و با رمزنگاری تبادلات، علاوه بر پنهان نگاه‌داشتن 2 طرف معامله، تلاش در امن‌سازی آن دارد.
ازسویی بلاک‌چین می‌تواند یک پایگاه داده، پروتکل، یا نرم‌افزار باشد. هنگامی که اطلاعات ذخیره می‌شوند، دیگر امکان بازنویسی و تغییر آن‌ها وجود ندارد. این طراحی باعث می‌شود تا بلاک‌چین، سوابق تاریخی دائمی ایجاد کند. هر تراکنش، یک کد هش (Hash) 64 کاراکتری می‌سازد. این کد، با کد هش پیشین ترکیب می‌شود؛ تا یک بلاک نوین پدید آورد. هر بلاک، با استفاده از بلاک‌های تازه، یک ترتیب خطی، زمانی و رشته کاراکترهای یک‌بار مصرف تولید می‌کند. به همین دلیل، دست‌کاری و ایجاد داده‌های نادرست و غیرقابل ردیابی، تقریبا غیرممکن است.
ازجمله موارد کاربرد بلاک‌چین می‌توان به رمزنگاری و نگهداری از دارایی‌های اداری، تبادلات بانکی، اجرای قانون کپی‌رایت و جلوگیری از تقلب در انتخابات الکترونیک اشاره کرد؛ اما به‌تازگی شماری از کشورها، از این فن‌آوری و بیت‌کوین، روی برگردانده، خواهان تولید ارز دیجیتالی خود هستند؛ زیرا معتقداند که به‌علت خارجی بودن، از امنیت کافی برخوردار نیست.
با وجود تمام مزایای یادشده به‌نظر می‌رسد؛ بلاک‌چین و ارزهای دیجیتالی امروزی نیز به‌زودی قابلیت جلب اعتماد و امنیت خود را از دست می‌دهند؛ زیرا رایانش کوانتومی، به‌مرور زمان رو به گسترش و تقویت است.
به‌طور کلی در رایانش کوانتومی، از کیوبیت‌ها، یا بیت‌های کوانتومی (Qubit) استفاده می‌شود که برخلاف بیت‌های دیجیتالی، تنها از 2 حالت صفر و یک، برای ذخیره‌سازی بهره‌گیری نمی‌کنند. درضمن توانایی نگهداری ترکیبی از این دو نیز دارند. این موضوع باعث می‌شود که تعداد حالت‌های ذخیره‌سازی و درنتیجه سرعت تبادلات اطلاعات و پردازش‌ها، به‌ویژه در حالت موازی، به‌شدت افزایش یابند.
برای نمونه دانشمندان معتقداند؛ یک رایانه کوانتومی مجهز به 50 کیوبیت، عملکردی سریع‌تر از قوی‌ترین سرورهای امروزی خواهد داشت و هر کشوری که زودتر از دیگران به این فن‌آوری دست پیدا کند، به پادشاه فضای سایبری تبدیل می‌شود؛ زیرا کم و بیش تمام الگوریتم‌های رمزنگاری، به‌آسانی شکسته شده، شایان بازخوانی هستند.
موضوع یادشده، درباره ارزهای دیجیتالی، بلاک‌چین و الگوریتم‌های رمزنگاری آن‌ها نیز صادق است؛ زیرا با توجه به این که محبوبیت، ارزش و کاربردشان رو به گسترش هستند، درصورت فاش شدن اطلاعات، زیان‌های مالی و غیرمالی سنگینی به کاربران، وارد خواهند شد.
دقیقا به همین دلیل است که رمزنگاری‌های کوانتومی، درحال پدید آمدن هستند؛ تا با ایجاد رویکردهای تازه، توانایی مقاومت دربرابر رایانش کوانتومی داشته باشند. به‌طور یکسان، گروهی از دانشمندان از چندین سال پیش، روش‌های مختلفی را به‌عنوان راهکاری نوین برای رمزنگاری بیت‌کوین ارائه داده‌اند که ازجمله جدیدترین آن‌ها می‌توان به «کیوبیت‌کوین» (qBitcoin) اشاره کرد. برای به‌کارگیری چنین رویکردهایی، باید شبکه‌هایی به‌وجود آیند که قابلیت جابه‌جایی و دریافت بیت‌های کوانتومی را داشته باشند. درمجموع می‌توان تأثیرات منفی رایانش کوانتومی روی بیت‌کوین را در فهرست زیر برشمرد و مشاهده کرد:
- از بین رفتن مفهومی به نام امنیت و ویژگی جلب اطمینان مشتریان در ارزهای دیجیتالی.
- شناسایی شدن طرف‌های معامله.
- امکان دست‌کاری کردن پردازش‌ها و پدید آمدن گونه تازه‌ای از حملات سایبری.
- از بین رفتن دارایی‌های کاربران؛ زیرا بیت‌کوین، ارزی بی‌بازگشت است و درصورت از بین رفتن داده، برای همیشه از دسترس مصرف‌کننده خارج می‌شود.
و اما تأثیرات مثبت:
- از رایانش کوانتومی می‌توان برای تقویت الگوریتم‌های رمزنگاری بیت‌کوین استفاده کرد.
- غیرقابل ردیابی کردن کامل معاملات، تا زمان ایجاد شدن روشی سریع‌تر و بهتر از رایانش کوانتومی.
