بهبود رانندگی تهاجمی خودروهای بی راننده
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ به نقل از «techxplore»؛ مرکز روباتیک و هوش ماشینی موسسه فناوری جورجیا (IRIM)، به تازگی چارچوب تازه‌ای را برای رانندگی تهاجمی (aggressive driving) ارائه دادند. در این طرح از دوربین‌های موتوکولار، حسگرهای «IMU» و حسگرهای سرعت چرخ استفاده می‌شود که با سامانه تشخیص جاده‌ای بر پایه یادگیری عمیق، فیلترهای ذران و مدل کنترل پیش‌بینی (MPC) ترکیب شده‌اند.
پل درز (Paul Drews)، یکی از پژوهشگران طرح یاد شده گفت:
درک مرز رانندگی خودمختار به مرور زمان بسیار مهم می‌شود. ما رانندگی تهاجمی را انتخاب کردیم؛ زیرا یک نماینده‌ی بسیار خوب جلوگیری از برخورد یا کاهش نیاز به خودروهای بی راننده است.
بر اساس تعریف‌های ارائه شده، رانندگی تهاجمی، به ترکیبی از رفتارهای ترافیکی فردی گفته می‌شود که دیگر افراد یا اشیا را به خطر می‌اندازد. رانندگی تهاجمی به موارد مانند حرکت با سرعتی نزدیک به محدوده هدایت مناسب وسیله نقلیه در سر پیچ اشاره دارد.
پژوهشگران در تحقیقات گذشته‌ی خود در زمینه رانندگی تهاجمی از موقعیت‌یاب جغرافیایی استفاده کردند؛ اما این رویکرد محدودیت‌های مختلفی مانند نیاز به حسگرهای گران‌قیمت و در نظر نگرفتن مناطقی است که از این فناوری ناوبری پشتیبانی نمی‌کنند.
پژوهشگران در گذشته نتایج دلخواه خود را بر پایه دیدی ماشینی مستقل از موقعیت‌یاب جغرافیایی و به واسطه به دست آورده بودند. با وجود این بررسی هر فریم ورودی به صورت جداگانه، یک چالش حیاتی یادگیری به محسوب می‌شود؛ زیرا دوربین‌های نصب شده روی خودروها از محدودیت در دید برخوردار بوده و تولید نقشه‌های با کیفیت با بالاترین سرعت مشکل خواهند بود.
درز ادامه داد:
هدف اصلی ما، درک این مسئله است که چگونه می‌توان از حسگرهای اصلی برای رانندگی خصمانه استفاده کرد. این پژوهش چالش‌های جالبی را به وجود می‌آورد؛ زیرا پردازش تصویر به شرایط سخت‌گیرانه‌ای نیاز دارد. این مسئله ما اجازه می‌دهد الگوریتم‌هایی را توسعه دهیم که بین دقت و کنترل ارتباط برقرار کند.
محققان در زمان انجام تحقیقات جدید خود، به منظور حل محدودیت‌های یاد شده، یک رویکرد جایگزین را برای رانندگی خودمختار با سرعت‌بالا توسعه دادند. در این روش در قالب یک شبکه عصبی عمیق، مولد نقشه‌ی محلی مقرون‌به‌صرفه‌ای ایجاد شد که فرآیند اندازه‌گیری را برای تخمین فیلتر حالت ذرات انجام می‌داد.
استفاده از فناوری یاد شده امکان تخمین موقعیت دقیق وسایل نقلیه، با دقت بالاتر و بدون نیاز به موقعیت‌یاب جغرافیایی فراهم می‌شود.
در زمان آزمایش نشان داده شد که یک خودرو می‌تواند با سرعتی بالا و به شکل قابل‌اعتمادی پیچ‌ها را پشت سر بگذارد. پژوهشگران قصد دارند در مراحل آینده، فناوری خود را برای کامیون‌ها نیز توسعه بدهند.
