به گزارش کارگروه امنیت سایبربان؛ اینترنت مثل هر فضای دیگری، دریچه جدیدی از فناوری است که استفاده از آن، همانند هوا و آب، برای زندگی بشر ضروری به شمار می رود. استفاده از ابزارآلات متصل به اینترنت، به حدی به عادت انسانها تبدیل شده که در صورت همراه نداشتن تلفن همراه، ممکن است فرد، با احساس کمبود مواجه شده، دائماً به دنبال گم شده خود بگردد.
در کشور ما نیز این بستر گسترده اطلاعرسانی، حجم عظیمی از کاربران را به خود مشغول ساخته و از سوی دیگر، مجرای کسبوکار و چرخش اقتصاد شده است. ازطرفی این ابزار نوین فناوری، مفاسدی را با خود به همراه دارد و مبارزه با آن ها، نهتنها یک مطالبه مردمی، بلکه ملی است. مقامات ارشد کشور، خصوصاً رهبر معظم انقلاب اسلامی، بارها و بارها بر آن تأکید کردهاند.
به اعتقاد مسئولان قضایی کشور، مراجعه به نهادهای قضایی، این موضوع را ثابت میکند که متأسفانه، حجم کثیری از جرائم، امروزه در بستر شبکههای پرکاربرد اجتماعی اتفاق میافتد و این به معنای ضرورت انکارناپذیر ساماندهی مناسب فضای این دست از شبکهها است.
البته در این زمینه، اختلافنظرهای فراوانی همواره بین مجریان وجود دارد و سیاستگذاریها، گهگاه به خاطر همین مسئله، با چالش روبرو میشود. قوه قضائیه بهعنوان مرجع اصلی رسیدگی به تخلفات در کشور، وظیفه دارد در این حوزه نیز ورود کند و بهطور مؤثر به مقابله با تهدیدات آن بپردازد. اقدامات انجام شده توسط این مرجع قانونی، تاکنون نتایج خوبی در پی داشته؛ اما بهیقین کافی نیست. ازطرفی باید به این موضوع نیز تأکید کرد که مقابله با جریانات مسموم این فضا، تنها برعهده این قوه نیست و مجلس شورای اسلامی و دولت نیز در کنار شورای عالی فضای مجازی، وظیفه دارند راه را برای دستگاه قضا هموار کنند تا بتوان به مقابله مؤثر با خاطیان و هنجار شکنان پرداخت.
شایان یادآوری است هر اقدامی درخصوص ساماندهی فضای مجازی، نیاز به برنامهریزی دقیق و جامع دارد و مطابقت با سلیقههای عموم افراد جامعه را ایجاب میکند. جمهوری اسلامی ایران، بهتازگی وارد دهه پنجم انقلاب شکوهمند خود شده است و شاید بهجرئت بتوان گفت که فضای امروز شبکههای اجتماعی، بههیچوجه شایسته مردمی نیست که تا به امروز، پای این انقلاب ماندهاند.
متأسفانه در برخی موارد، فضای مجازی امروز، نهتنها کمکی به بهبود زندگی انسانها نکرده است؛ بلکه نابودی بنیانهای خانواده را به همراه داشته و آنها را با چالشهایی نظیر شکستن مرزهای اخلاق، از هم پاشیدن خانوادهها، نابودی جسمی و روحی فرزندان و دهها مورد دیگر روبرو کرده است.
به باور کارشناسان، کنترل فضای مجازی و جلوگیری از ورود مفاسد به آن، نهتنها لازم، بلکه واجب است و باید مورد استفاده قرار بگیرد؛ اما نه بهعنوان اقدام نهایی و بدون هیچ عمل مکمل دیگری. بهرهگیری از ابزارهای کنترلی نظیر فیلتر، دقیقاً همانند جلوگیری از ورود پسماند صنعتی به رودخانهای است که آب شرب مردم را تأمین میکند. نمیتوان هم اجازه داد که پسماند و فاضلاب به رودخانه وارد شود و هم به مردم گفت که خودتان تصمیم بگیرید از کدام بخش رودخانه استفاده کنید. ورود فاضلاب، به معنای آلوده شدن کل جریان آب رودخانه خواهد بود.
فضای مجازی، امروزه یک زیرساخت حیاتی است که مرجع اطلاع رسانی و ارتزاق بخش کثیری از جامعه است و زیرساختهایی که تأثیرات اجتماعی بالایی دارند، درحال ورود به این فضا هستند. بهرهگیری از سیاستهایی نظیر مسدودسازی دسترسی، در کنار اقدامات ایجابی مناسب، بهترین کار و شیوه برای جلوگیری از تسلط همهجانبه و نفوذ دشمن به ذهن جوانانی است که آیندهسازان این مملکت محسوب میشوند. بنابراین از مسئولان کشور این انتظار وجود دارد که با بیان برخی اظهارات نسنجیده، همت عمومی را برای اصلاح ساختار فضای مجازی کشور، کم اثر و بیرنگ نکنند.
