به گزارش کارگروه حملات سایبری خبرگزاری سایبربان، در میان پیامدها، ۶۸ درصد از این شرکت‌ها اعلام کرده‌اند که قیمت سهامشان تحت تأثیر قرار گرفته است، در حالی که ۷۳ درصد از شرکت‌های خصوصی مجبور شده‌اند بودجه‌های خود را از طرح‌های نوآوری و رشد به سمت جبران خسارات ناشی از حمله هدایت کنند.
علاوه بر این، ۹۲ درصد گزارش داده‌اند که با پیامدهای حقوقی، نظارتی یا انطباقی مواجه شده‌اند، از جمله جریمه‌ها، شکایت‌های قضایی، یا اقدامات اجرایی دیگر.
سانجای پونن، مدیرعامل و رئیس شرکت کوهسیتی (Cohesity)، بیان کرد:
این یافته‌ها نشان می‌دهد که حملات سایبری اکنون هر بخش از یک سازمان را درگیر می‌کند و حتی آماده‌ترین شرکت‌ها را در معرض آزمون قرار می‌دهد، زیرا پس‌لرزه‌های آن فراتر از حوزه بازیابی فنی گسترش می‌یابد. زمانی که چنین رویدادهایی شرکت‌ها را وادار می‌کند پیش‌بینی‌های مالی خود را بازنگری کنند، واکنش‌های بازار را جذب کنند و بودجه‌ها را تغییر دهند، دیگر تاب‌آوری سایبری فقط یک مسئله فناوری نیست؛ بلکه یک ضرورت تجاری و مالی است.
این تحقیق همچنین به تغییر نگرش سازمان‌ها نسبت به ریسک سایبری اشاره دارد.
هرچند پیشگیری و شناسایی همچنان در اولویت‌اند، اما تفاوت اصلی در این است که سازمان‌ها تا چه اندازه می‌توانند به‌سرعت و با اطمینان بازیابی شوند و رهبرانشان چقدر قادرند پس از وقوع حادثه، بازار، نهادهای نظارتی و مشتریان را آرام کنند.
تقریباً ۴۷ درصد از مدیران مورد بررسی گفتند که به طور کامل به استراتژی‌های تاب‌آوری خود اطمینان دارند، حتی با وجود آنکه حملات پرهزینه همچنان خسارات مالی قابل اندازه‌گیری ایجاد می‌کنند.
این مطالعه همچنین به چالش دیگری در حوزه فناوری اشاره دارد.
در حالی که شرکت‌ها در حال ادغام شکل‌های جدیدی از هوش مصنوعی (AI) در عملیات روزانه خود هستند، بسیاری از تیم‌های فناوری اطلاعات با سرعت و گستردگی پذیرش هوش مصنوعی مولد (GenAI) دچار مشکل شده‌اند.
۸۱ درصد از مدیران فناوری و امنیت گفته‌اند که سرعت پیشرفت هوش مصنوعی مولد فراتر از توانایی سازمانشان برای مدیریت ایمن ریسک‌هاست؛ با این حال، اکثر آنان نیز به پتانسیل تحول‌آفرین گسترده آن اذعان دارند.
پونن افزود:
سازمان‌ها با پارادوکس هوش مصنوعی و امنیت مواجه‌اند. از یک سو، هوش مصنوعی تقریباً هر جنبه‌ای از عملیات تجاری را متحول خواهد کرد؛ از سوی دیگر، این پژوهش نشان می‌دهد که بیشتر رهبران فناوری احساس می‌کنند سرعت پذیرش هوش مصنوعی از میزان تحمل ریسک آن‌ها پیشی گرفته است. مسیر پیش‌رو با داده‌هایی آغاز می‌شود که آماده برای هوش مصنوعی، قابل اعتماد، محافظت‌شده و تاب‌آور باشند. این داده‌ها سنگ‌بنای زیرساخت هوش مصنوعی مسئولانه را تشکیل می‌دهند و به سازمان‌ها امکان می‌دهند با اطمینان نوآوری کنند، بدون آنکه در معرض خطرات بیشتر قرار گیرند.
