«قتل آن‎لاین»، به کارگردانی مسعود آب‌پرور، سال 1384، یکی از نخستین آثاری بود که تلاش کرد رنگ و لعاب فضای مجازی را به سینمای کشورمان وارد کند. اینترنت پرسرعت موجود در خودرو و یا مکالمات ویدئویی در حین حرکت ماشین، اگر چه امروز خیلی عادی به نظر می‌رسد اما، اوایل دهه هشتاد و در دوره حکمرانی یاهو مسنجر، برای قالب مخاطبین، غیرقابل باور بود. داستان جنایی نه‌چندان جذاب فیلم نیز در شکست «قتل آن‎لاین» بی‌تقصیر نبود. آب‌‌پرور پنج سال بعد با «هوش سیاه1»، شانس خود را این‌بار در مدیوم تلویزیون آزمود. بلوتوث، شبکه‌های هرمی، هک، سرقت و دوستی‎های اینترنتی از موضوعات اصلی این سریال جنایی بود. آب‌پرور، «هوش سیاه2» را نیز سال 1392 روی آنتن فرستاد. در این دنباله‌دار تلویزیونی، مخاطب ادامه ماجراجویی «جمشید کاظمی» با نقش‌آفرینی کیکاووس یاکیده و «سرگرد احمدی» با نقش‌آفرینی حسین یاری را دنبال می‌کرد. سریال علی‌رغم بازخوردهای مثبتی که داشت از حفره‌های عمیق دراماتیک و فنی رنج می‌برد و آنگونه که باید ندرخشید. علاوه بر این بعدها، اخباری در مورد مخالفت پلیس فتا با ساخت این سریال نیز منتشر شد.

«رخ دیوانه»، به کارگردانی ابوالحسن داوودی، سال 1392، تمرکز خود را روی تاثیرات شبکه‌های اجتماعی بر تعاملات جامعه گذاشت. داستان فیلم مربوط به دوره‌ای است که فیسبوک در ایران حرف اول را می‌زد. «رخ دیوانه»را می‌توان اثر موفقی دانست که هم در جشنواره فجر دیده شد و هم در اکران خوش درخشید. ساخته داوودی از روایت جذاب و متنوعی برخوردار بود و توانست یک فیلم اجتماعی با تم کم رنگ سایبر و البته موفق لقب بگیرد. بعد از «رخ دیوانه» نیز چند فیلم و سریال دیگر به حوزه شبکه‌های اجتماعی و ارتباطات مدرن ورود کردند که از موفقیت چندانی برخوردار نشدند. «حریم شخصی» به کارگردانی احمد معظمی یکی دیگر از این آثار بود که پاییز و زمستان 96 اکران شد.

این‌ها تمام بضاعت سینما و تلویزیون کشور ما در چند سال اخیر بوده‌است. سینمای ایران هنوز یک فیلم ضعیف سایبری هم برای ارائه ندارد. حتی یک فیلم ضعیف برای خالی نماندن عریضه! اما ایراد کار کجاست؟

بخشی از این بحران، به ضعف کلی حال حاضر صنعت سینما برمی‌گردد، یعنی فیلم‌نامه؛ این ضعف در سینمای علمی-تخیلی بیشتر هم نمود پیدا می‌کند. مشکل بعدی، به‌روز نبودن صنعت جلوه‌های ویژه رایانه‌ای در ایران است. همه این مباحث آنجایی غم‌انگیزتر می‌شود که بدانیم اساسا ژانر سایبری در ایران هنوز شکل نگرفته است.

                                                                                                                                                                                                      ادامه دارد...