نگاهی اجمالی به زیرساخت بیت کوین
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ بیت‌کوین برای هر شخصی مفهوم متفاوتی دارد. برای برخی به معنای آینده‌ای بدون وابستگی به هیچ بانکی، حرکتی آزادانه و روبه‌جلو و برای برخی دیگر یک موجودیت صرفاً دیجیتالی با منشأ و ارزشی مبهم است؛ اما سؤال اصلی این است که بیت‌کوین در مفهوم پایه به چه معنا است؟
در اغلب گفتگوهای غیررسمی افراد از دانستن اینکه بیت‌کوین اساساً یک ارز دیجیتالی است، طفره می‌روند؛ اما درواقع، این موضوع بسیار پیچیده‌تر از آن است که تصور می‌شود.
بیت‌کوین از سال 2009، زمانی که یک شخص یا گروهی تحت عنوان مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)، پلتفرمی به نام بیت‌کوین را به عنوان نوعی ارز دیجیتال معرفی کرد.
پلتفرم بیت‌کوین بر اساس مفهوم «اثبات کار» داده‌ها ساخته‌شد که تولید آن پرهزینه و زمان‌بر بوده، اما به‌راحتی قابل‌تأیید است. در این رابطه، اثبات کار، از طریق فرآیند ماینینگ ایجاد می‌شود. برای استخراج این ارز دیجیتال، یک رایانه باید الگوریتمی پیچیده را محاسبه کند. ارزش این پول دیجیتالی از طریق عرضه و تقاضا در بستر تجارت تصمیم‌گیری می‌شود.
بستر بیت‌کوین، بلاک‌چین نام دارد که تراکنش‌ها به آن متصل شده و در فهرست عمومی آن ذخیره می‌شوند. اگر آن آدرس با یک هویت واقعی مرتبط باشد، معاملات برای کاربر قابل‌رؤیت هستند. این ناشناسی نسبی، پلتفرم را برای مواردی مانند خرید ناشناس از طریق اینترنت جذاب می‌کند.
یک عنصر کلیدی در بلاک‌چین بیت‌کوین، این واقعیت است که آن یک بستر منبع باز و توزیع‌شده است. به همین دلیل، معاملات در بلاک‌چین در بستری امن با هماهنگي هر عضو، بدون نیاز به تائید شخص ثالث، انجام می‌شود.
با در نظر داشتن اینکه بیت‌کوین میزبان یک کتابخانه دیجیتال است، افراد می‌توانند آن را خرید و فروش کرده، ذخیره کنند. این ارز رمزنگاری‌شده از طریق یک الگوریتم رایانه‌ای به دست می‌آید و به هیچ مرکزی وابسته نیست.
