مقامات پنتاگون یا اطلاعات سایبری خود را به‌ روز کنند یا کنار بروند

نیکولاس شایلان توضیح داد:

زمانی که در ماه سپتامبر از پنتاگون استعفا دادم، هشدار دادم که بدون اقدام فوری، ما ظرف یک سال در جنگ هوش مصنوعی در برابر چین شکست خواهیم خورد. ازخودراضی بودن ما موجب شده چین نه‌تنها در بسیاری از قابلیت‌های جنگی پا به پای ایالات‌متحده پیش ‌آید، بلکه از آن بدتر، در برخی از حیاتی‌ترین موارد مانند هوش مصنوعی و امنیت سایبری پیشرو شده است.

رهبران پنتاگون دوست دارند چین را یک «رقیب همتا» خطاب کنند، اما این نشان می‌دهد که آن‌ها چقدر پکن را دست‌کم گرفته‌اند.

وی خاطر نشان کرد:

هر کس در مسابقه هوش مصنوعی برنده شود، دنیا را کنترل خواهد کرد. موشک‌های مافوق صوت چین تنها با استفاده از روش‌های دفاعی مجهز به هوش مصنوعی متوقف خواهند شد.

راه‌حل روشن است. پنتاگون باید چابک شود و به این درک برسد که نوآوری مستلزم شکست است. وزارت دفاع باید یک دفتر مشترک فناوری اطلاعات راه‌اندازی کند.

این دفتر باید تمام وظایف مانند تدارک محصولات فناوری اطلاعات، خدمات ابری، انبار داده‌ها، هوش مصنوعی، امنیت سایبری و آموزش را در یک شرکت اختصاصی فناوری اطلاعات متمرکز کند و گزارش‌های خود را مستقیماً برای معاون وزیر دفاع ارسال کند. این وزارتخانه همچنین باید مشارکت‌های خود با بخش‌های دولتی و خصوصی را تقویت کند، نسبت به مالیات‌دهندگان پاسخگوتر باشد و حداقل 10 درصد از بودجه خود را به توسعه روش‌های ناب و خودمختار جنگی اختصاص دهد.

بااین‌حال، طبق مشاهدات من رهبران دفاعی اغلب از درک خودِ فناوری عاجزند و از توانمندسازی کسانی که این کار را انجام می‌دهند خودداری می‌کنند. اگر رهبر هستید و موضوع را نمی‌دانید، پس خود را به‌روز کنید و از مشاوره استفاده کنید یا کنار بروید.

ما باید حداقل یک ساعت در روز یادگیری مستمر را برای کارمندان اجباری کنیم. اشتباه رایج دیگر این است که تیم‌های داده‌ و هوش مصنوعی یا حتی بدتر از آن، یک «نیروی سایبری» مجزا ایجاد می کنید.

نرم‌افزار، سایبر و هوش مصنوعی باید بخش ثابتی از هر تیم وزارت دفاع باشد. مفاهیمی مانند سرویس دیجیتال دفاعی پنتاگون (Pentagon’s Defense Digital Service) که ظاهراً برای ارائه فناوری جدید در سراسر وزارت دفاع ایجاد شده است تا حدی به دلیل وجود آن‌ها در یک خلأ شکست خورده است.ما همچنین باید مسیرهای شغلی قابل‌احترامی را در حوزه‌های نرم‌افزار، امنیت سایبری، علم داده، هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی با دستمزد بالا ایجاد کنیم به صورتی که این مشاغل به‌عنوان بن‌بست دیده نشوند.

پنتاگون برای به‌ روزرسانی نیروی کار خود باید بیشتر با بخش خصوصی همکاری کند. ایالات‌متحده دارای شرکت‌های باورنکردنی است که در همه بخش‌ها، از ماشین‌های خودران گرفته تا اکتشافات فضایی و محاسبات کوانتومی، نوآوری می‌کنند.

متأسفانه وزارت دفاع به طبقه‌بندی بیش‌ازحد اطلاعات ادامه می‌دهد. این امر مانع از اطلاع شرکای بخش خصوصی در مورد میزان تجاوزهای چین (از جاسوسی در شرکت‌های ما گرفته تا سرقت مالکیت معنوی و انجام حملات سایبری) می‌شود. درنتیجه، بسیاری از شرکت‌های آمریکایی همچنان از همکاری با پنتاگون خودداری می‌کنند.

من معتقدم که اگر پنتاگون بتواند اطلاعات بیشتری در مورد ماهیت این تهدیدات به اشتراک بگذارد، شرکت‌های بیشتری مایل‌اند برای پیروزی در این مبارزه با ارتش همکاری کنند.

آوردن تخصص خارج از وزارت دفاع به معنای اصلاح فرآیندهای شفافیت است، بنابراین افراد می‌توانند برای کسب مهارت و تجربه با دولت همکاری کنند.

ما باید به اعضای وزارت دفاع اجازه دهیم تا زمانی را صرف کار در شرکت‌های نوپا و نوآورانه مانند تسلا و اسپیس ایکس کنند و برای پیاده‌سازی دانش اکتسابی خود به ارتش بازگردند.

بدون استعداد کافی، سیستم دفاعی ایالات‌متحده نمی‌تواند موفق شود.درنهایت، ما باید از آماده شدن برای نبردهای اشتباه دست برداریم.

جنگ بعدی به‌صورت نرم‌افزاری تعریف می‌شود و با برنامه 1.7 تریلیون دلاری جت‌های جنگنده نسل پنجم F35 یا ناوهای هواپیمابر 12 میلیارد دلاری برنده نخواهد شد. چین می‌تواند شبکه برق ما را بدون شلیک حتی یک گلوله از بین ببرد، زیرا امنیت سایبری زیرساخت‌های حیاتی ما در سطح مهدکودک هستند.

این نشان می‌دهد که ما در قابلیت‌های دفاعی اشتباه سرمایه‌گذاری می‌کنیم. همان‌طور که اخیراً در ماجرای هک شدن خط لوله کلونیال پایپ لاین دیدیم، خطر ملموس است. ما اکنون باید برای معاوضه برخی از جت‌های F35 با سامانه‌های خودمختار مانند پهپادها، جت‌های خود پرواز، کشتی‌ها، قابلیت‌های مافوق صوت و سایبری و پیشرفت‌های نظامی در فضا اقدام کنیم.

گزارش‌هایی که ادعا می‌کنند ایالات‌متحده 10 سال فرصت دارد تا اقدامات معناداری در زمینه هوش مصنوعی انجام دهد، اشتباه است. تحلیلگران فراموش می‌کنند که نوآوری‌های هوش مصنوعی با توجه به حجم داده‌های موجود به‌طور تصاعدی پیشرفت می‌کنند.

ازآنجایی‌که چین متخصصان و داده‌های بیشتری در این زمینه دارد، ایالات‌متحده در حال حاضر در وضع نامساعدی است. با این محاسبات برای رسیدن به چین سال بعد هم دیر است.