برخی از کارشناسان، ادعا می کنند که سلاحهای سایبری، مهمترین نوآوری نظامی جهان در دهه های اخیر، بهشمار می روند. این نسل تازه از جنگافزار، در نگاه بسیط می تواند ابزاری برای اجرای عملیات ویرانگر و فلج کننده باشد.
این کتاب، به بررسی هنر نو پدید تبیین استراتژی سایبری و ادغام آن با دیگر بخشهای سیاست کلان کشورها، در خلال سالهای 2000، تا 2014 میپردازد و در الگوسازی برای کشورهای علاقه مند به افزایش توانمندی ها در این حوزه، بسیار کارگشا است.
کتاب حاضر، بهمنظور نیل به هدف یادشده، به تبیین چارچوبی نظری برای ارزیابی میزان اثربخشی عملیات سایبری در ادبیات فضای بینالملل می پردازد که ماهیتی اجباری و زورمحور دارد. اعمال فشار سایبری، در جهان امروز، با اتکا به سرقت اطلاعات و ایجاد اختلالات زیرساختی، دستیابی کشورها به اهداف راهبردی را تضمین می کند.
این امر، سبب ترغیب بسیاری از رهبران جهان به ترکیب حملات سایبری با تهدیدات نظامی و تحریمهای اقتصادی و دیپلماسی، برای دستیابی به خواستههای ملی در فضای جهانی شده است.
ازجمله شواهد مثال و مصادیق مهم این رویداد می توان به بهرهگیری پوتین از حمله سایبری به شبکه برق اوکراین در همافزایی با تهاجم نظامی و برگزاری رفراندوم در کریمه، به منظور تسخیر و الحاق این منطقه به خاک روسیه در سال 2014 اشاره کرد.
این کتاب، آمیزهای از تجزیه و تحلیل روابط سایبری بین کشورهای رقیب و دادههای مربوط به بهرهگیری از توان سایبری در رخدادهای شاخص سیاسی سالهای اخیر است. همچنین مطالعات موضوعی قوای سایبری کشورهای پیشرو در این حوزه یعنی: روسیه، چین و آمریکا، بخش عمدهای از درونمایه کتاب نامبرده به شمار میروند.
