تفریحی که به صنعت تبدیل شد

اما امروزه استخراج 50 بیت کوین، هزینه ای بالغ بر 343 هزار دلار در هر بلوک دارد. چندی پیش که خرید و فروش هر واحد از بیت کوین 20هزار دلار ارزش داشت، این تفریح علاقه مندان فعال در این حوزه را میلیونر کرد.

اگر می خواهید با ماشین زمان سفر کنید دیگر به سال 2009 بازنگردید. زیرا در آن زمان استفاده از پردازنده های گرافیکی برای بازی های رایانه ای به جای بازی با ابزارهای مقوایی که امروزه فراگیر شده اند، کار عجیبی به نظر می رسید. 
نکته جالب این است که ارزش گزاری ایتدایی بیت کوین  به وسیله یک شرکت بزرگ انجام نشد. این کار توسط یک جوان فقیر به نام لازلو هانیچ (Lazlo Hanyecz) که در سال 2010 در تالار گفتگویی تحت عنوان «پیتزا با بیت کوین» انجام شد. 

وی گفت:

من 10 هزار بیت کوین برای دو پیتزای بزرگ می پردازم تا مقداری هم برای نهار فردایم باقی یماند. من پیتزایی که مانده باشد را دوست دارم. شما می توانید پیتزا را خودتان درست کرده یا از رستوران برای من سفارش دهید.

در نهایت فردی به درخواست او عمل کرد و او با پرداخت بیت کوین یک وعده پیتزا خورد که بعد از 8 سال ارزش آن نزدیک به 9 میلیون دلار رسید.

در سال 2010 کد استخراج بیت کوین  به وسیله پردازنده های گرافیکی منتشر شد. همان گونه که ماینینگ بیت کوین دشوارتر شد، سخت افزارهای اختصاصی تری نیز برای این کار لازم شد.

در ابتدا برون آوری بیت کوین با یک پردازنده گرافیکی نیازی به مهارت خاصی نداشت. تقریبا همه افراد تنها با داشتن چند هزار دلار  توان انجام این کار داشتند. به علاوه، الزامات محاسباتی آن به اندازه ای ساده بودند که اقدام به انجام آن ارزش این کار را داشت.

بر اساس مقاله ای توسط پروفسور مایکل تیلور (Michael Taylor) استاد دانشگاه واشنگتن: تلاش برای ارزش گذاری پردازنده های گرافیکی حدود محاسبات مشتریان را به روشی جدید تبدیل کرد. در این روش یا بکارگیری 5 پردازنده روی بک مادربرد ارزان AMD  و یک حافظه دسترسی تصادفی پویا (DRAM) متصل به 5 درگاه پی‌سی‌آی اکس‌پرس (PCI Express)  برای کاهش هزینه های مادربرد و منبع تغذیه با توان بالا استخراج بیت کوین انجام می شد.

سرانجام با افزایش هزینه های استخراج وقت آن رسیده بود که افراد این کار را کنار گذاشته و از حوزه بلاک چین خارج شوند. فارق از دشواری های ماینیگ بیت کوین که در حال افزایش بود، منبع تغذیه لازم برای این کار نیز برای علاقه مندان آن پیچیده تر می شد. مدارهای مجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر (FPGA)  تا ماه ژوئن 2011 سراسر این محدوده را دربر گرفتند.

استخراج بیت کوین با ورود مدارهای مجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر شکلی هدفمند به خود گرفت. اتفاق شاخصی که در این رابطه مورد توجه قرار گرفت، استفاده از این مدار ها بود که کاهش سه برابری در مصرف برق با بازدهی یکسان را در پی داشت. با این حال اگر در سال 2011  فردی همچنان به استخراج بیت کوین با پردازنده های گرافیکی پافشاری می کرد، مشخص بود که در نهایت با شکست روبرو می شد. مدارهای فوق در مدت زمان کوتاهی راه را برای سامانه مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC)   باز کرد و بیت کوین از یک تفریح به صنعت تبدیل شد.

پیش بینی آینده بیت کوین بسیار دشوار است و به علاوه، تعداد بسیار زیادی از ارزهای دیگر  برای برون آوری وجود دارد که نیازی به سرمایه میلیون دلاری و سخت افزارهای پیچیده ندارد. اما برای افرادی که توانایی مالی آن را دارند، طمع این کار سودآور، منافع خوبی برای تولیدکنندگان سخت افزار خواهد داشت.