بزرگ‌ترین مانور جنگ سایبری ناتو – بخش دوم
در جریان عملیات، با ورود یک گروه کوچک از بازدید کنندگان به اتاق‌های تاسیسات تارتو مانیتورها خاموش و سکوت حاکم می‌شد. افسری ناگهان فریاد زد: "تخته را پاک کنید!" ظاهراً او نگران بود یک آدرس آی‌پی ناخوانا –رشته‌ای نامفهوم از حروف، اعداد و نمادها- راه خروج از جنگل‌های استونی را پیدا کند.
در یک خط داستانی ترسناک تر، مجرمان خانواده یک افسر ارشد ناتو را گروگان گرفته بودند و از او می‌خواستند حجم عظیمی از اطلاعات طبقه بندی شده را از شبکه‌های نظامی و امن پیمان ناتو سرقت کند.
لوک دندورند (Luc Dandurand)، که در این تمرین معاون عملیات بود گفت: "در نهایت شرکت کنندگان در می‌یابند تمام این حملات در یک منبع واحد ریشه داشتند – عامل همه حملات یک کشور است."
به صورت رسمی قرار بود مهاجم فرضی عملیات ناتو در یک کشور جنگ زده‌ی خیالی در شاخ آفریقا را مختل کند. در حقیقت، این سناریو نسخه‌ی تغییر یافته تهدیدات پیش روی پیمان ناتو بود که در نتیجه بحران اوکراین بوجود آمد. با اینکه از روسیه هیچ نامی برده نشد، نام این کشور به شدت به چشم می‌آمد.
برای مثال در یک حمله شبیه سازی شده، ارتباطات طبقه بندی شده‌ی ژنرال ناتو که مسئول اعزام فرضی ناتو بود هک شد. پس از آن هکرها اطلاعات را در یک روزنامه جهانی منتشر کردند؛ اطلاعاتی که در آن فرمانده نظامی ناتو طی یک بیانیه سری اعلام می‌کند پیروزی در این جنگ عملی نیست.
این سناریو به طور هولناکی یادآور حوادث کیِف در فوریه بود؛ زمانی که گفتگوهای شفاف ویکتوریا نولاند (Victoria Nuland)، معاون وزارت خارجه آمریکا و جفری پایت (Geoffrey Pyatt)، سفیر واشنگتن در اوکراین به صورت مخفیانه ضبط شد و به دست رسانه‌ها رسید.
از چپ: ویکتوریا نولاند و جفری پایت در تجمع خیابانی. کیِف، فوریه 2014.
رابرت اسپوزیتو افسر پیشین نیروی هوایی سلطنتی [انگلیس] است. در حال حاضر او افسر ارشد تیم عملیات‌های سایبری ناتو در ستاد عالی فرماندهی ناتو است. اسپوزیتو گفت: "واقعیات بسیاری در این پروژه وجود داشت. این خطوط داستانی در دنیای واقعی ریشه دارند و برخی موارد در گذشته برای ناتو اتفاق افتاده بودند."
وی افزود: "برای اینکه در یابیم برای چنین شرایطی آماده هستیم یا نه، تنها راه اینست که در شرایط واقعی قرار بگیریم یا تمرینی مثل تمرین حاضر برگزار کنیم." اسپوزیتو در پایان گفت: "به این روش عمل کنیم بهتر است".
