به گزارش کارگروه امنیت سایبربان؛ ماهواره‌های موجود در فضا خدمات اساسی را در حمایت از امنیت ملی و اقتصاد غیرنظامی ارائه می‌دهند. به گفته کارشناسان آمریکایی، دولت این کشور ازنظر فنی سیستم‌های فضایی را جزء زیرساخت‌های حیاتی نمی‌داند که این امر تلاش برای محافظت از شبکه‌ها در برابر حملات سایبری را کند می‌کند.
داون بییر (Dawn Beyer)، عضو ارشد شرکت هوافضای لاکهید مارتین (Lockheed Martin) می‌گوید:
ما هنوز در حال بحث در مورد این هستیم که آیا فضا جزء زیرساخت‌های حیاتی محسوب می‌شود یا خیر. در همین حال وقتی در مورد امنیت سایبری تمام حوزه‌ها صحبت می‌کنیم، فضا آخرین مورد است.
بییر در یک گفتگو مجازی که به میزبانی شرکت یادشده برگزار شد یادآور شد:
دولت آمریکا سال‌ها در مورد این موضوع که حوزه سایبری چگونه باید نامیده شود و چه کسی باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرد بحث می‌کرد درحالی‌که روسیه از آن در جنگ اطلاعات علیه ما استفاده می‌کرد.
وی افزود:
سناریوی مشابهی در حوزه فضا در حال رخ دادن است. به نظر می‌رسد ما زمان زیادی را صرف فهمیدن چیزهایی می‌کنیم که بسیار ساده هستند؛ درحالی‌که ما باید زمان بیشتری را صرف تلاش برای کشف نحوه دفاع از این فضا کنیم چراکه خطرات همیشه در حال تغییر هستند.
این عضو ارشد شرکت هوافضای لاکهید مارتین تشریح کرد:
وزارت امنیت داخلی 16 بخش، ازجمله صنایع شیمیایی، بخش درمان و خدمات مالی را جزء بخش‌های زیربنایی مهم قلمداد کرد. به گفته وزارت امنیت داخلی، این‌ها بخش‌هایی هستند که دارایی‌ها، سیستم‌ها و شبکه‌های آن‌ها، اعم از فیزیکی یا مجازی، برای ایالات‌متحده آن‌قدر حیاتی تلقی می‌شوند که ناتوانی یا نابودی آن‌ها می‌تواند بر امنیت ملی، امنیت اقتصاد ملی، امنیت و سلامت عمومی تأثیر منفی بگذارد.
ساموئل ویسنر (Samuel Visner) عضو فنی شرکت میتر (MITER) (شرکتی که در انتقال اطلاعات سیگنال و جنگ الکترونیک با ارتش آمریکا همکاری می‌کند) و عضو هیئت‌مدیره ISAC (مراکز تحلیل و به اشتراک‌گذاری اطلاعات) معتقد است سیستم‌های فضایی باید به‌عنوان یک زیرساخت حیاتی دسته‌بندی شوند که این موضوع می‌تواند سیستم‌های پرتاب، کارخانه‌های تولیدی، ماهواره‌های در مدار و سیستم‌های ارتباطی مستقر در زمین را شامل شود.
ویسنر گفت، بسیاری از فناوری‌ها، قابلیت‌ها و سیستم‌های موجود که برای پرتاب‌ها و مأموریت‌های فضایی ساخته شده‌اند منحصربه‌فرد هستند و در سایر بخش‌ها وجود ندارند، بنابراین باید از آن‌ها بهتر محافظت شود.
چریتی ویدن (Charity Weeden) معاون شرکت آسترواسکیل آمریکا (Astroscale) در امور سیاست‌های فضایی جهانی هم گفت، اضافه کردن فضا به فهرست زیرساخت‌های حیاتی می‌تواند حاوی یک پیام قوی باشد.
وی افزود:
دسته‌بندی‌ها برای نشان دادن اولویت مهم هستند. اگر مسئولیت هماهنگی فعالیت‌های فضایی به یک آژانس فدرال مانند وزارت بازرگانی محول شود، با تعیین فضا به‌عنوان یک زیرساخت حیاتی می‌توان مطمئن شد هرکسی که مسئولیت را بر عهده می‌گیرد از همه نظر به‌درستی تأمین می‌شود.
این موضوع توجه کنگره را به خود جلب کرده است. در ماه ژوئن، تد لیو (Ted Lieu) و کن کالورت (Ken Calvert) رؤسای گروه نمایندگان هوافضا در کنگره، قانون زیرساخت‌های فضایی (Space Infrastructure Act) را معرفی کردند که به وزارت امنیت داخلی دستور می‌دهد سیستم‌ها، خدمات و فناوری فضایی را به‌عنوان زیرساخت‌های حیاتی معرفی کند.
ویسنر در ادامه خاطر نشان کرد:
اعلام فضا به‌عنوان زیرساختی حیاتی هم دیرهنگام است و هم به‌تنهایی برای اطمینان از حفاظت از سیستم‌ها کافی نیست. وی گفت که برای هماهنگی اقدامات دولت و بخش خصوصی در زمینه امنیت سایبری به تلاش زیادی نیاز است زیرا همه شبکه‌ها به هم متصل هستند. این مسئله دیگری است که باید حل شود.
وی در انتها یادآور شد:
این امر باید به‌عنوان یک اولویت ملی تلقی شود. دشمنان ما فضا را برای منافع ملی خود حیاتی می‌دانند، آن‌ها فضا را برای منافع ملی ما هم حیاتی می‌دانند و صادقانه بگویم من فکر می‌کنم آن‌ها از این محیط به‌عنوان یک آسیب‌پذیری یاد می‌کنند که می‌توانند علیه منافع ملی ما از آن استفاده کنند.
