به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان , اینترنت ماهواره‌ای استارلینک شرکت اسپیس ایکس، پهنای باند محدودی را برای فعالیت ربات‌های زمینی اوکراین در خط مقدم جنگ با روسیه فراهم می‌کند. این محدودیت‌ها بر کیفیت ویدیویی که برای کنترل این ربات‌ها حیاتی است، تأثیر منفی گذاشته است. در نتیجه، نوآوران اوکراینی به طور فعال در پی یافتن راهکارهای خلاقانه برای غلبه بر این تنگناها هستند. این تلاش‌ها شامل توسعه سیستم‌های تقویتی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین برای حفظ برتری تاکتیکی در میدان نبرد است.
سیستم اینترنت ماهواره‌ای استارلینک از زمان شروع جنگ برای اوکراین بسیار حیاتی بوده است و ارتباطات نیروها را در میدان نبرد حفظ کرده و به هدایت پهپادهای FPV، ربات‌های دریایی و وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین (UGV) کمک می‌کند. با این حال، محدودیت‌های این فناوری در حال ظهور است.
چالش‌های سرعت اینترنت استارلینک برای ربات‌های جنگی
پهنای باند محدود ماهواره‌های استارلینک باعث شده هر پایانه روی UGVها تنها با حدود ۱۰ مگابیت بر ثانیه کار کند. این میزان پهنای باند، کیفیت ویدئوهای ارسالی برای کنترل ربات‌ها را کاهش می‌دهد. به گفته وادیم بوروکین، مدیرعامل شرکت نوپای Huless، برای کنترل سریع ربات‌ها به حداقل ۳۰ فریم بر ثانیه نیاز است و ۱۰ فریم بر ثانیه می‌تواند به خطراتی مانند برخورد با مین یا موانع منجر شود.
کندی سرعت اینترنت استارلینک باعث شده ربات‌های زمینی با سرعت حدود ۱۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کنند. آندری دووبنکو، کارآفرین اوکراینی، اشاره می‌کند که با این سرعت، عبور از منطقه خاکستری (به طول ۲۰ کیلومتر) تا دو ساعت طول می‌کشد که ربات‌ها را در معرض نابودی توسط پهپادهای FPV روسی قرار می‌دهد؛ در حالی که حداقل سرعت مورد نیاز ۲۰ کیلومتر بر ساعت است. همچنین، پایانه‌های Starlink به دلیل لرزش ناشی از حرکت UGVها روی زمین ناهموار دچار مشکل می‌شوند و عوامل محیطی مانند ابرها، باران و حتی پوشش درختی، سیگنال را تضعیف می‌کنند.
نوآوری‌های اوکراین برای افزایش برد و سرعت ربات‌ها
در واکنش به این چالش‌ها، نوآوران فناوری اوکراینی به دنبال جایگزین‌هایی هستند تا ربات‌ها بتوانند سریع‌تر حرکت کنند و شانس موفقیت مأموریت‌های خود را پیش از شناسایی و هدف قرار گرفتن توسط پهپادهای کامیکازه روسی افزایش دهند. بوروکین و همکارانش پهپادهای متصل (tethered drones) را توسعه داده‌اند که تا ارتفاع ۱۵۰ متری بالا می‌روند و تکرارکننده‌های سیگنال را حمل می‌کنند. این تکرارکننده‌ها، سیگنال‌های رادیومی ضعیف را تقویت کرده و برد آنها را افزایش می‌دهند.
بوروکین توضیح می‌دهد که برد سیگنال رادیویی برای ارتباطات زمینی-زمینی تنها چند کیلومتر است، اما با یک تکرارکننده در هوا، این برد به بیش از ۴۰ کیلومتر می‌رسد. این تکنولوژی به سربازان اوکراینی اجازه می‌دهد تا مأموریت‌های اکتشافی جسورانه را در عمق مناطق تحت کنترل روسیه انجام دهند، بدون نگرانی از دست دادن سیگنال استارلینک. او به پرواز پهپادها تا استادیوم دونباس آرنا در مرکز دونتسک، با استفاده از تجهیزات تکرارکننده، اشاره کرد؛ دونتسک حدود ۵۰ کیلومتر از خط مقدم فعلی فاصله دارد.
آندری دووبنکو تأکید می‌کند که با وجود محدودیت‌ها، استارلینک همچنان برای اوکراین ضروری است. او بیان می‌کند که استارلینک به‌طور خاص به عنوان یک فناوری نظامی توسعه نیافته و محدودیت‌هایی دارد. در آینده، سیستم‌های ناوبری خودکار مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) می‌توانند به ربات‌های نظامی در غلبه بر مشکلات سیگنال ناشی از پارازیت و اختلالات دیگر کمک کنند. امید است که این ماشین‌های جنگی خودمختار در سال‌های آینده، نیاز به نظارت انسانی بلادرنگ را کاهش داده و در برابر پارازیت رادیویی و از دست دادن سیگنال استارلینک مقاوم باشند.
