به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، این گزارش پس از آن منتشر شد که کشتی باری چینی ئی پنگ 3 (Yi Peng 3) در ۱۸ نوامبر سال گذشته به کابل سی-لاین 1 (C-Lion 1) آسیب زد.
مقامات چینی اجازه دادند که محققان کشورهای همسایه، از جمله سوئد، سوار این کشتی شوند، اما روند تحقیقات عادی را با موانعی روبه‌رو کردند.
این کشتی در دسامبر به مسیر خود ادامه داد.
گزارش اداره تحقیقات حوادث سوئد (SHK) گلایه کرده که بازدید از کشتی تحت فشار زمانی صورت گرفته و محققان نتوانسته‌اند به شواهدی مانند تصاویر دوربین‌های مداربسته یا ضبط‌کننده اطلاعات سفر (معادل جعبه سیاه کشتی) دسترسی پیدا کنند.
معدود مصاحبه‌هایی که با خدمه انجام شد نیز در حضور مقامات چینی بوده است.
اداره تحقیقات حوادث سوئد دو سناریوی احتمالی درباره آنچه اتفاق افتاده مطرح کرد، اما گفت محدودیت‌های ایجاد شده برای تحقیق، به ویژه از سوی مقامات چینی، باعث شده هیچ‌کدام از این فرضیه‌ها قابل رد نباشد.
در یکی از این سناریوها، کشتی عمداً لنگر را رها کرده تا به زیرساخت‌های کف دریا آسیب برساند؛ با این حال گزارش اشاره می‌کند که چنین اقدامی خطر عمدی برای خود کشتی محسوب می‌شود، از جمله احتمال آسیب به خدمه‌ای که با دستگاه بالابر لنگر کار می‌کردند.
سناریوی دیگر این است که لنگر به دلیل بستن نامناسب یا اصلاً نبستن آن، شُل شده است.
نبودِ آسیب به جعبه زنجیر و دستگاه بالابر لنگر، تا حدی این سناریو را زیر سؤال می‌برد، به‌ویژه با توجه به اینکه کشتی به مدت ۱.۵ روز لنگر را روی کف دریا می‌کشیده بدون اینکه شناسایی شود.
بر اساس قوانین بین‌المللی دریایی، تحقیقات درباره حوادث در آب‌های بین‌المللی معمولاً توسط کشور صاحب پرچم کشتی انجام می‌شود؛ گرچه در مواردی که مظنون به فعالیت مجرمانه باشد، این قانون الزامی نیست.
کمی پس از آنکه کشتی ئی پنگ 3 به سفر خود ادامه داد، مقامات فنلاند کشتی دیگری به نام ایگل اس (Eagle S) را توقیف کردند که در روز کریسمس، حدود ۱۰۰ کیلومتر لنگر خود را روی بستر دریا کشیده و باعث قطع چندین کابل شده بود.
هرچند این کشتی در ماه گذشته آزاد شد، اما سه نفر از خدمه آن همچنان در فنلاند تحت تحقیق بوده و ممنوع‌الخروج هستند، چراکه تحقیقات جنایی درباره نقش احتمالی‌شان ادامه دارد.
در حادثه‌ای دیگر در ژانویه، مقامات سوئدی یک کشتی باری به نام وژن (Vezhen) را توقیف کردند که مظنون به خرابکاری در یک کابل ارتباطی بین شهر ونتس‌پیلز در لتونی و جزیره گوتلند سوئد بود.
این کشتی تنها یک هفته پس از حادثه آزاد شد.
دادستان‌ها اعلام کردند:
تحقیقات اکنون به‌وضوح نشان می‌دهد که این مورد خرابکاری نبوده است. مشخص شده که ترکیبی از شرایط آب‌وهوایی، نقص در تجهیزات و مهارت دریانوردی، عامل قطع کابل بوده‌اند.
گجاین حوادث بخشی از مجموعه‌ای از قطع کابل‌های زیردریایی در دریای بالتیک هستند که موجب نگرانی ناظران شده، کسانی که گمان دارند این حوادث بخشی از کارزار خرابکاری روسیه باشد.
با وجود این نگرانی‌ها، مقامات پیش‌تر گفته‌اند که دولت‌های اروپایی به‌طور فزاینده‌ای به این نتیجه می‌رسند که این رویدادها تصادفی بوده و از سوی کرملین هدایت نشده‌اند.
