به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان، با فراگیر شدن ابزارهای هوش مصنوعی مانند چت جی‌پی‌تی در بین دانش‌آموزان، مربیان با مشکلات جدیدی روبرو هستند. تکالیف و انشاهای سنتی، به‌طور فزاینده‌ای توسط هوش مصنوعی انجام می‌شوند، زیرا دانش‌آموزان معمولاً از چت‌بات‌های هوش مصنوعی برای انجام تکالیف مدرسه استفاده می‌کنند.
مدارس با انتقال وظایف نوشتاری بیشتر به کلاس درس و نظارت بر فعالیت دانش‌آموزان، به این موضوع واکنش نشان می‌دهند.
معلمان همچنین هوش مصنوعی را در دروس ادغام می‌کنند و به دانش‌آموزان می‌آموزند که چگونه از آن به‌طور مسئولانه برای تحقیق، خلاصه کردن مطالب خوانده‌شده یا بهبود پیش‌نویس‌ها استفاده کنند، نه به‌عنوان میانبری برای تقلب.
سیاست‌های استفاده از هوش مصنوعی هنوز به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. برخی از کلاس‌های درس به ابزارهای هوش مصنوعی اجازه بررسی دستور زبان یا کمک‌درسی را می‌دهند، درحالی‌که برخی دیگر ممنوعیت‌های شدیدی را اعمال می‌کنند. معلمان برای مدیریت بهتر تأثیر هوش مصنوعی، از مقالات درسی دور می‌شوند، آزمون‌های درون کلاسی، مرورگرهای قفل‌شده یا کلاس‌های درس را تعطیل می‌کنند.
این ناسازگاری اغلب دانش آموزان را در مورداستفاده قابل‌قبول مطمئن نمی‌کند و مربیان را برای حفظ یکپارچگی تحصیلی به چالش می‌کشد.
مؤسساتی مانند دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و کارنگی ملون سیاست‌هایی را برای ترویج سواد هوش مصنوعی اجرا کرده‌اند، زمان و چگونگی استفاده از هوش مصنوعی را توضیح می‌دهند و ارزیابی‌ها را برای جلوگیری از سو استفاده تنظیم می‌کنند.
با پیشرفت مداوم هوش مصنوعی، مربیان به دنبال تعادلی بین پذیرش پتانسیل فناوری و حفظ استانداردهای دانشگاهی هستند. معلمان بر راهنمایی، استفاده ساختاریافته و نظارت تأکید می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که هوش مصنوعی از یادگیری پشتیبانی می‌کند نه اینکه آن را تضعیف کند.
