به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان، ارتش رژیم صهیونیستی در جریان حمله موشکی جدید ایران با شکست قابل‌توجهی روبرو شد. تصاویری که به‌صورت زنده پخش شد، نشان می‌دهد که سیستم دفاع هوایی ارتش این رژیم دچار نقص فنی شده و موشک رهگیر کنترل خود را از دست می‌دهد و به خود شلیک می‌کند.
این حادثه در بحبوحه موج بزرگ‌تری از حملات موشکی ایران که چندین سایت را در سراسر اسرائیل هدف قرار داده بود، رخ داد. تهران تاکتیک‌های جدید جنگ الکترونیکی را باهدف گیج کردن و مختل کردن سیستم‌های دفاعی اسرائیل به کار گرفته که احتمالاً باعث نقص فنی شده است.
درگیری اسرائیل و ایران در ۱۳ ژوئن با حملات هوایی بی‌سابقه به تأسیسات هسته‌ای و فرماندهی ارشد نظامی ایران تحت عملیات «قیام شیر» آغاز شد.
نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، موشک‌ها و پهپادهایی را به سمت سرزمین‌های اشغالی پرتاب کردند و شهرهای بزرگی مانند تل‌آویو، اورشلیم و حیفا و سایر شهرها را هدف قرار دادند. ایران از آن زمان تاکنون موج‌های متعددی از موشک‌ها را شلیک کرده است که تخمین زده می‌شود بیش از ۳۵۰ موشک باشد.
جالب اینجاست که چندین موشک ایرانی توانستند شبکه دفاع هوایی چندلایه اسرائیل را نقض کنند و باعث خسارت به زیرساخت‌ها در اسرائیل شوند.
نیروی دفاعی اسرائیل (IDF) در ۱۶ ژوئن اعلام کرد که تنها ۵ تا ۱۰ درصد از موشک‌ها از پدافند هوایی عبور کرده و به اسرائیل اصابت کرده‌اند.
این رقم شامل موشک‌هایی می‌شود که گنبد آهنین یا سایر سیستم‌های پدافند هوایی عمداً «طبق پروتکل» سعی در سرنگونی آنها نکرده‌اند و به آنها اجازه می‌دهد فضاهای باز را بدون آسیب‌رساندن به هیچ زیرساخت حیاتی هدف قرار دهند، و همچنین موشک‌هایی که قادر به رهگیری آنها نبوده و به شهرها برخورد کرده‌اند و منجر به خسارت و تلفات شده‌اند.
به گفته ارتش اسرائیل، میزان رهگیری موشک‌ها ۸۰ تا ۹۰ درصد است. نکته قابل‌توجه این است که عملکرد شبکه دفاع هوایی محبوب گنبد آهنین آن در برابر موشک‌های ایرانی بار دیگر مورد بررسی دقیق قرار گرفته است.
آیا گنبد آهنین شکست‌خورده است؟
ارتش اسرائیل ادعا کرده است که گنبد آهنین، در کنار سامانه‌های دفاع هوایی پیکان و فلاخن داوود، «بخش عمده‌ای» از پرتابه‌های پرتاب شده توسط ایران را رهگیری کرده است.
هر باتری گنبد آهنین می‌تواند پوشش امنیتی تا ۱۵۵ کیلومترمربع را در برابر موشک‌هایی با برد بین ۴ تا ۷۰ کیلومتر فراهم کند. هر باتری شامل سه تا چهار پرتابگر است که هر کدام تا ۲۰ رهگیر را در خود جای می‌دهند.
طبق گزارش‌ها، هر باتری حدود ۱۰۰ میلیون دلار آمریکا (تقریباً ۱۵۷ میلیون دلار آمریکا) هزینه دارد و هر موشک رهگیر حدود ۵۰ هزار دلار آمریکا هزینه دارد. باتوجه‌به هزینه‌های مربوطه، سیستم گنبد آهنین اهداف خود را بادقت انتخاب می‌کند.
نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) پیش‌ازاین اعلام کرده بودند که گنبد آهنین «نمادی بی‌نظیر از نوآوری فناوری» است که قادر به مقابله هم‌زمان با چندین تهدید با نرخ موفقیت تا ۹۷ درصد است. این نیرو می‌گوید که هیچ سیستم دفاع هوایی موجود نمی‌تواند ادعا کند که گنبد آهنین تقریباً ۲ هزار رهگیری انجام داده است.
بااین‌حال، منتقدان توجه را به نقض پدافند اسرائیل، حتی اگر به‌صورت محدود، جلب کرده‌اند. گزارش‌ها و تصاویری که به‌صورت آنلاین منتشر می‌شوند، ادعا می‌کنند که بسیاری از موشک‌ها خسارات جدی در تل‌آویو، بت یام، ریشون لزیون و تأسیسات کیریا ایجاد کرده‌اند که دومی محل استقرار ستاد نظامی اسرائیل است.
ویدئویی که به طور گسترده به اشتراک گذاشته شده و گفته می‌شود موشکی را در نزدیکی مقر ارتش اسرائیل نشان می‌دهد، توانایی گنبد آهنین را در دفع موشک‌های سریع و هدایت‌شونده دقیق زیر سؤال می‌برد.
نکته قابل‌توجه این است که ایران با شلیک موجی انبوهی از موشک‌ها و پهپادها، استراتژی غلبه بر دفاع اسرائیل را به کار گرفته است. گنبد آهنین اسرائیل ممکن است نه‌تنها با حجم، بلکه با سرعت موشک‌های بالستیک نیز مشکل داشته باشد، چرا که این موشک‌ها سریع‌تر و در ارتفاعات بالاتر از موشک‌هایی که برای آنها طراحی شده است، حرکت می‌کنند.
برخی از کارشناسان نظامی می‌گویند که ایران همچنین ممکن است از تله‌هایی برای غلبه بر گنبد آهنین و سایر دفاع‌های هوایی استفاده کرده باشد تا از شناسایی فرار کند، ادعایی که ارتش اسرائیل آن را رد کرده است.
در همین حال، سپاه پاسداران ایران به رسانه‌های ایرانی گفته است که در آخرین حمله خود، از تکنیک جدیدی استفاده کرده‌اند که باعث شده سیستم‌های دفاعی متعدد اسرائیل یکدیگر را هدف قرار دهند.
گنبد آهنین ممکن است شکست‌ناپذیر نباشد؛ هیچ‌چیز واقعاً شکست‌ناپذیر نیست! آسیب‌پذیری این سیستم برای اولین‌بار در حمله حماس در اکتبر ۲۰۲۳ آشکار شد، جایی که این گروه از سلاح‌های جدیدتری استفاده کرد. بعداً، در ماه مه ۲۰۲۴، گزارش شد که این سیستم دچار نقص فنی شده است.
چندین کارشناس نظامی طرف‌دار اسرائیل برای رد این تصور که این سیستم در حال شکست است، در رسانه اجتماعی ایکس تأکید کرده‌اند که گنبد آهنین برای خنثی‌کردن تهدیداتی که در حال حاضر با آنها مبارزه می‌کند، ساخته نشده است.
آنها توضیح دادند که گنبد آهنین برای موشک‌های کوتاه‌برد و کندتر مانند موشک‌های شلیک‌شده توسط حماس مستقر در غزه یا حزب‌الله مستقر در لبنان بهینه شده است و نه موشک‌های بالستیک دوربرد مانند شهاب-۳ ایران یا انواع ادعایی مافوق‌صوت آن.
این بدان معناست که رادار و رهگیرهای گنبد آهنین قطعاً با اهداف در ارتفاع بالا و سرعت بالا مشکل خواهند داشت.
این حمله گسترده ایران، سیستم پدافند هوایی چندلایه بسیار ستایش‌شده اسرائیل که طی دهه‌ها توسعه‌یافته و با بودجه قابل‌توجهی از سوی ایالات متحده پشتیبانی شده بود را به معرض آزمایش گذاشته است. این سیستم از چندین بخش به‌هم‌پیوسته، از جمله پیکان، فلاخن داوود و گنبد آهنین تشکیل شده است.
سیستم پیکان، شامل پیکان-۲ و پیکان-۳ که توسط صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) توسعه‌یافته است، برای رهگیری موشک‌های بالستیک دوربرد در فازهای خارج از جو یا داخل جو بالا طراحی شده است.
آرو-۲ (Arrow-2) می‌تواند موشک‌ها را در ارتفاع تا ۱۰۰ کیلومتر هدف قرار دهد، درحالی‌که پیکان-۳ می‌تواند در فضا در ارتفاع تا ۱۵۰ کیلومتر و برد ۲۴۰۰ کیلومتر رهگیری کند. آنها از یک رهگیر ضربه برای ازبین‌بردن برای مقابله با موشک‌های بالستیک پیشرفته مانند شهاب-۳، سجیل و ذوالفقار ایران استفاده می‌کنند.
سامانه دیگر، دیوید اسلینگ (David’s Sling) است. این سامانه که به طور مشترک توسط شرکت‌های رافائل و ریتیون توسعه داده شده است، فاصله بین گنبد آهنین کوتاه‌برد و آرو (Arrow) دوربرد را پر می‌کند و موشک‌های بالستیک میان‌برد، موشک‌های کروز و راکت‌های کالیبر بزرگ را هدف قرار می‌دهد.
این سامانه از رهگیرهای گیج‌کننده (Stunner) با رادار پیشرفته و حسگرهای الکترواپتیکی برای هدف‌گیری دقیق استفاده می‌کند. این سامانه به طور خاص در برابر موشک‌های کروز کم‌ارتفاع، مانند موشک‌های مستقر شده توسط حزب‌الله یا ایران، مؤثر است.
درحالی‌که هر دو سیستم در سرنگونی موشک‌های پرتاب شده توسط تهران بسیار مهم بوده‌اند، نفوذ موشک‌های بالستیک ایران به آنها اساساً این توهم را که شبکه دفاع هوایی اسرائیل نفوذناپذیر است، از بین برده است.
جالب اینجاست که ارتش اسرائیل مدت‌هاست ادعا می‌کند که آرایه دفاع هوایی آن نفوذناپذیر نیست و ۵ تا ۱۰ درصد موشک‌ها نشت کرده و به اهداف خود می‌رسند.
بااین‌وجود، رسانه‌های اجتماعی مملو از تصاویری از خسارات وارده به اسرائیل هستند. برخی ادعا کرده‌اند که موشک‌های بالستیک ایران خسارات گسترده‌ای را در تل‌آویو ایجاد کرده‌اند و زیرساخت‌ها را ویران و در آتش سوزانده‌اند.
خبرگزاری اِی اِف پست (AFPost) در رسانه اجتماعی ایکس نوشت:
دفاع هوایی اسرائیل در حال فرسوده‌شدن است و پرتابه‌های بیشتری از آن عبور می‌کنند.
با اطمینان می‌توان گفت که موشک‌های بالستیک ایران، تاکتیک‌های اشباع و جنگ الکترونیکی بالقوه همچنان آسیب‌پذیری‌ها را آشکار می‌کنند.
هر باتری Arrow و David’s Sling می‌تواند تنها با تعداد محدودی از اهداف به طور هم‌زمان درگیر شود و گنبد آهنین، اگرچه در برابر تهدیدات کوتاه‌برد مؤثر است، اما به دلیل حجم موشک‌های بالستیک، تحت‌فشار قرار گرفته است.
علاوه بر این، استفاده ایران از رگبارهای ترکیبی مانند ترکیبی از موشک‌های بالستیک، موشک‌های کروز و پهپادها، سیستم‌های اسرائیل را مجبور به اولویت‌بندی اهداف و شکاف‌هایی ایجاد می‌کند.
این حملات موشکی همچنین نشان می‌دهد که هیچ سیستم دفاع هوایی در جهان نرخ رهگیری ۱۰۰٪ ندارد و هیچ یک از آنها در حال حاضر غیرقابل‌نفوذ نیستند.
همان‌طور که یک مقام دفاعی ایالات متحده در ۱۳ ژوئن تأیید کرد، دفاع هوایی اسرائیل در حال حاضر توسط ایالات متحده تکمیل می‌شود. اگرچه این مقام رسمی جزئیات خاصی ارائه نکرد، ایالات متحده هم سیستم‌های دفاع موشکی پاتریوت زمینی و هم سیستم‌های دفاع منطقه‌ای ارتفاع بالا (THAAD) را در خاورمیانه دارد که قادر به رهگیری موشک‌های بالستیک هستند.
علاوه بر این، طبق گزارش‌ها، یک ناوشکن نیروی دریایی ناشناس ایالات متحده نیز در حال کمک به اسرائیل در سرنگونی موشک‌های ایرانی است.
درحالی‌که سیستم‌های دفاع هوایی ایالات متحده به کاهش تهدید کمک کرده‌اند، اما نتوانسته‌اند آن را به طور کامل از بین ببرند. همان‌طور که گزارش شده است، THAAD که یکی از بهترین و توانمندترین سیستم‌های دفاع موشکی جهان محسوب می‌شود، پیش‌ازاین در برابر موشک‌های یمنی‌ها شکست‌خورده بود.
