به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان، هوش مصنوعی به‌سرعت زندگی دانشگاهی را تغییر داده و ابزارهای جدیدی را برای تقویت خلاقیت، ساختاردهی به تکالیف و توسعهٔ کارآمدتر ایده‌ها در اختیار دانشجویان قرار می‌دهد.
در مؤسساتی مانند دانشگاه آکسفورد بروکس، دانشجویانی مانند سانجایا فیلیپس ۲۲ساله دریافته‌اند که هوش مصنوعی در صورت استفادهٔ مسئولانه و با راهنمایی اساتید، اعتمادبه‌نفس و بهره‌وری را افزایش می‌دهد.
این دانشجو، هوش مصنوعی را به‌عنوان یک «یار مطالعه» توصیف می‌کند که تجربهٔ تحصیلی او را، به‌ویژه در طول دوره‌های خلاقیت، متحول کرده است. بااین‌حال، ظهور هوش مصنوعی در دانشگاه نگرانی‌های مهمی را نیز ایجاد می‌کند.
یک نظرسنجی جهانی از دانشجویان نشان داد که درحالی‌که بسیاری هوش مصنوعی را در مطالعات خود می‌پذیرند، اکثریت از پیامدهای بلندمدت آن بر اشتغال می‌ترسند. برخی به سوءاستفاده از این فناوری برای اهداف نادرست اعتراف و چالش‌های اخلاقی ناشی از آن را برجسته می‌کنند.
کارشناسانی مانند دکتر چارلی سیمپسون از آکسفورد بروکس هشدار می‌دهند که تکیهٔ بیش از حد بر هوش مصنوعی برای «تفکر» اهداف آموزشی را تضعیف می‌کند و ممکن است فرایند یادگیری را بی‌ارزش کند.
باوجود این نگرانی‌ها، بسیاری از مربیان و مؤسسات در مورد پتانسیل هوش مصنوعی، در صورت استفادهٔ عاقلانه، خوش‌بین هستند.
پروفسور کیچی ناکاتا از مدرسه بازرگانی هنلی تأکید می‌کند که هوش مصنوعی جایگزین انسان نیست، بلکه یک عامل کمکی قدرتمند است و ارتباط مورد انتظار آن با محیط کار را به مهارت‌های اولیه فناوری اطلاعات امروزی تشبیه می‌کند.
او استدلال می‌کند که استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی می‌تواند قابلیت‌های فارغ‌التحصیلان آینده را افزایش دهد و انتظارات از مدرک تحصیلی را براین‌اساس تغییر دهد.
درحالی‌که برخی از دانشجویان نگران جابه‌جایی شغلی هستند، برخی دیگر، مانند فیلیپس، هوش مصنوعی را به‌عنوان یک سیستم پشتیبانی به‌جای یک تهدید می‌بینند.
