به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ، این تراشه که در آزمایشگاه هوش مصنوعی کوانتومی گوگل در سانتا باربارای کالیفرنیا توسعه یافته است، دارای 105 کیوبیت است. «کیوبیت» واحد اساسی محاسبات کوانتومی است. رایانه‌های کوانتومی با استفاده از کیوبیت‌ها کار می‌کنند.
کیوبیت‌ها سریع هستند، اما به دلیل حساسیت به عوامل محیطی مانند ذرات زیراتمی مستعد خطا می‌باشند. با افزایش تعداد کیوبیت‌ها، احتمال بروز خطا نیز بیشتر می‌شود. برای حل این مشکل، محققان از دهه‌ی 1990 در حال توسعه تکنیک‌های اصلاح خطای کوانتومی بوده‌اند.
پژوهشی که گوگل اخیرا در مجله «نیچر» منتشر کرد، پیشرفت‌هایی را در کاهش نرخ خطا با افزایش تعداد کیوبیت‌ها نشان می‌دهد، که گامی مهم به سوی عملیاتی شدن رایانه‌های کوانتومی است. این قضیه در شرایطی مطرح می‌شود که رقابت در حوزه محاسبات کوانتومی ادامه دارد.
گوگل پس از انتقادات «آی‌بی‌ام» در سال 2019 درباره‌ی نتایج قبلی، ادعاهای عملکرد خود را تنظیم کرد. برای تراشه ویلو، حتی در بهترین حالت ممکن برای محاسبات کلاسیک، تخمین‌های گوگل نشان می‌دهد که سیستم‌های کلاسیک برای تکرار عملکرد این تراشه به یک میلیارد سال زمان نیاز دارند.
در حالی که رقبا تراشه‌هایی با تعداد بیشتری کیوبیت ساخته‌اند، گوگل اولویت را به قابلیت اطمینان کیوبیت‌ها داده است. برای تسریع پیشرفت، این شرکت یک مرکز ساخت اختصاصی برای تراشه‌های خود تأسیس کرده و جایگزین مرکز مشترک در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا کرده است.
این تأسیسات داخلی به گوگل اجازه می‌دهد که طراحی‌های جدید را سریع‌تر آزمایش کرده و آنها را به سرعت در کریواستات‌ها، یخچال‌های ویژه‌ای که برای انجام آزمایش‌های کوانتومی ضروری هستند، ادغام کند. گوگل با تمرکز بر قابلیت اطمینان و نوآوری تلاش می‌کند رایانه‌های کوانتومی را به ابزاری کاربردی برای حل مشکلاتی تبدیل کند که فراتر از توان رایانه‌های کلاسیک هستند.
اگرچه مساله حل‌شده توسط تراشه هوش مصنوعی فوق‌پیشرفته جدید گوگل کاربرد تجاری مستقیمی ندارد، این کمپانی فناوری امیدوار است که رایانه‌های کوانتومی در آینده چالش‌هایی در زمینه‌ی پزشکی، هوش مصنوعی و شیمی باتری را حل کنند.
