چین شبکه‌ای عظیم از ماهواره‌ها را در مدار زمین مستقر می‌کند / کنترل آینده جهان از فضا
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ، چین با پرتاب ۱۲ ماهواره پیشرفته، گام نخست در ایجاد یک ابررایانه فضایی را برداشت؛ پروژه‌ای جاه‌طلبانه که می‌تواند آینده پردازش داده در مدار زمین را متحول کند.
شرکت ADA Space و آزمایشگاه ژجیانگ این ماهواره‌ها را که بخشی از صورت‌فلکی «سه جسم» هستند، می‌سازند و قرار است در چند سال آینده به شبکه‌ای متشکل از ۲۸۰۰ ماهواره تبدیل شوند.
ویژگی منحصربه‌فرد این سیستم، پردازش مستقیم داده‌ها در فضا است. به این ترتیب با استفاده از سرمای طبیعی فضای بیرونی برای خنک کردن ابررایانه فضایی، گام بزرگی در افزایش بهره‌وری و کاهش مصرف انرژی برداشته می‌شود.
امروزه کاربرد ماهواره‌ها در سیستم‌های GPS، سنسورهای اقلیمی، تلسکوپ‌ها، پیش‌بینی وضعیت آب‌وهوا و ارتباطات گسترش یافته، اما داده‌های گردآوری‌شده آن‌ها همچنان نیازمند پردازش بر روی زمین هستندکه با محدودیت‌هایی مانند پهنای باند و زمان‌های کوتاه عبور از ایستگاه‌های زمینی مواجه است، و در نتیجه بخش قابل توجهی از اطلاعات از دست می‌رود.
برای حل این مشکل، شرکت‌ها به طراحی ماهواره‌هایی روی آورده‌اند که از فناوری «پردازش لبه‌ای» (Edge Computing) بهره می‌برند؛ یعنی داده‌ها پیش از ارسال به زمین، مستقیماً روی خود ماهواره پردازش می‌شوند. این روش، باعث می‌شود انرژی موردنیاز از طریق صفحات خورشیدی تامین شده و گرمای اضافی نیز به طور طبیعی به فضا تابیده شود.
توان محاسباتی این ابررایانه خارق‌العاده خواهد بود. هر یک از ماهواره‌ها به یک مدل هوش مصنوعی با ۸ میلیارد پارامتر مجهز می‌شود که قادر به انجام ۷۴۴ ترافلاپس عملیات در ثانیه (TOPS) است. طبق بیانیه ترجمه‌شده ADA Space، در صورت ترکیب توان پردازشی این ماهواره‌ها، این رقم به ۵ پتا عملیات در ثانیه می‌رسد؛ رقمی که بسیاری از دیتاسنترهای امروزی به آن نزدیک هم نمی‌شوند.
به گفته وانگ جیان، مدیر پروژه، این فناوری نه‌تنها کارایی را بالا می‌برد، بلکه با کاهش نیاز به انتقال داده، مصرف انرژی و آلودگی ناشی از انتشار کربن را هم کم می‌کند.
همانظور که از نامش پیداست، این پروژه از «مسئله سه جسم» در فیزیک الهام گرفته و هم‌زمان ادای احترام به رمان علمی-تخیلی معروف لیو سیشین، نویسنده چینی است.
با این حرکت، چین نه‌تنها وارد رقابت در عرصه محاسبات فضایی شده، بلکه شاید تعریف تازه‌ای از آینده فناوری در مدار زمین ارائه دهد.
