به گزارش کارگروه رسانه اجتماعی سایبربان؛ در زمان جنگ، اقداماتی در فضای مجازی که می‌توانند به عنوان جرم طبقه‌بندی شوند شامل جاسوسی، خرابکاری، حمله به زیرساخت‌های حیاتی و انتشار اطلاعات نادرست با هدف آسیب رساندن یا تحریک خشونت است. این اقدامات در صورتی که باعث آسیب فیزیکی، اختلال در خدمات ضروری یا نقض قوانین جنگ شوند، می‌توانند جنایات جنگی محسوب شوند.
به گفته «Imperva»، ویروس استاکس‌نت که برنامه هسته‌ای ایران را هدف قرار داد، نمونه‌ای از جنگ سایبری است. به طور مشابه، دانشگاه عمومی آمریکا ادعا کرد که حملات باج‌افزاری، مانند حملات کره شمالی و ایران، می‌توانند خدمات حیاتی را مختل کرده و تبلیغات را گسترش دهند.
قوانین جنگ
مانند ابزارهای سنتی جنگ، توافق آشکاری وجود دارد که عملیات سایبری در زمان جنگ نیز تابع قوانین جنگ هستند. کوبو ماچاک (Kubo Mačák)، استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه اکستر، در این خصوص گفت:
«چارچوب حقوقی بین‌المللی موجود، از جمله اساسنامه رم، به صراحت به جرایم جنگی سایبری نمی‌پردازد، عمدتاً به این دلیل که این قوانین قبل از ظهور جنگ سایبری تدوین شده‌اند. با این حال، بسیاری از اصول و قواعد حقوق بین‌الملل از نظر فناوری بی‌طرف هستند و همانطور که در جنگ جنبشی اعمال می‌شوند، در مورد عملیات سایبری نیز اعمال می‌شوند.»
رئیس پلیس فتا فراجا اظهار داشت:
«انتشار روایت‌های جعلی و تحریف شده درباره حملات، تعداد شهدا و مجروحان، محل حادثه و غیره، استفاده از تصاویر و ویدیو‌های تحریف شده، انتشار اخبار دروغ با هدف بزرگنمایی حملات رژیم صهیونیستی، پخش فیلم نامرتبط با عنوان اخبار جنگ، بازنشر اخبار دروغین خارجی، انتشار اطلاعیه‌های کذب مرتبط با نهادهای خاص مثل هلال احمر مبنی بر جمع‌آوری آذوقه و مایحتاج زندگی، انتشار لینک‌های آلوده جرم است و با این افراد برخورد می‌شود.»
