ایران به دنبال هوش مصنوعیِ مدل ایرانیِ قابل اعتماد

به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ، همایش "ظرفیت سنجی هوش مصنوعی در ایران از نظر رتبه جهانی، چرایی و چگونگی" امروز در دارالقرآن علامه طباطبایی (ره) قم برگزار شد.

در این همایش که در آستانه چهل و ششمین فجر انقلاب اسلامی، به همّت مرکز بسیج اساتید، مدیران و نخبگان حوزه علمیه قم و مشارکت مؤسسه هوش مصنوعی و تمدّن اسلامی برگزار گردید، بهروز مینایی رئیس شورای سیاست‌گذاری مؤسسه هوش مصنوعی و تمدّن اسلامی به ایراد سخن پرداخت.

وی با بیان اینکه کشور ما باید زیر ساخت‌های جمع‌آوری و پردازش داده هوش مصنوعی را ایجاد کند تا از بقیه جا نماند، گفت: رقبای ما در منطقه، امارات، عربستان، قطر و ترکیه هستند و تنها عربستان، حدود 40 میلیارد دلار برای هوش مصنوعی، هزینه کرده است.

رئیس شورای سیاست‌گذاری موسسه هوش مصنوعی و تمدّن اسلامی، چین و آمریکا را به لحاظ علمی و اقتصادی، در رتبه‌های اول هوش مصنوعی دنیا دانست و با اشاره به اینکه رژیم صهیونسیتی با 56 رتبه علمی، در استفاده از هوش مصنوعی، رتبه هفتم دنیا را دارد، گفت: امروز تمرکز غرب در موضوع هوش‌مصنوعی، بیشتر در بُعد نظامی است.

وی با بیان اینکه بحث آموزش در چین در اولویت است و ما هم ناچار به آموزش عمومی و یافتن نخبه‌هایی هستیم که بتوانند مثل دیپ‌سیک (Deepseek)، بازی دنیا را به هم بزنند، خاطرنشان کرد: ما به دنبال هوش مصنوعیِ مدل ایرانی هستیم، مُدلی که اعتماد پذیر باشد.

مینایی با تاکید بر اینکه باید از یک تکنولوژی جدید به نام گراف‌رگ استفاده کنیم، عنوان کرد: در این تکنولوژیِ جدید هوش مصنوعی، اگر راجع به حجاب از آن سوال کنیم و بخواهیم تا بر اساس فرمایشات مقام معظم رهبری پاسخ دهد، تمام محتوای چهل ساله‌ی صحیفه امامین انقلاب را به سرعت به ما ارائه خواهد کرد.

وی همچنین به بیان نظر خود در خصوص استفاده از چت جی‌بی‌تی پرداخت و افزود: متأسفانه چت جی‌بی‌تی اصلاََ قابل اعتماد نیست؛ زیرا به وجه متن غالب یا رایج پاسخ می‌دهد؛ یعنی پس از جستجو در مجموعه متون، متنی که غالب شده باشد را انتخاب می‌کند و اگر از او سوال کنیم که حق با حماس است یا رژیم صهیونیستی، پاسخ صحیح به ما نخواهد داد.

رئیس شورای سیاست‌گذاری موسسه هوش مصنوعی و تمدّن اسلامی در پایان، با توصیه مجدد به عدم استفاده از چت جی‌بی‌تی گفت: در دنیای هوش مصنوعیِ امروز، اعتماد کردن به آن، منجر به نسبی شدن حق و حقیقت است که بسیار خطرناک است و خوف این است که تمام ارزش‌های اخلاقی را زیر سؤال ببرد‌ و طبق معیارهایی کشوری مثل چین، پاسخ دهد.