به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان ؛ یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران ماجراجو با ترکیب علم رباتیک و خوراکی، کیکی چندلایه و پیچیده ساخته‌اند که اجزای خوراکی و نخستین باتری قابل‌شارژ خوراکی جهان را در خود جای داده است. (البته این باتری تا زمانی قابل‌شارژ است که خورده نشده باشد.) پژوهشگرانی از مؤسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان در سوئیس (EPFL) و مؤسسه فناوری ایتالیا (IIT) با سرآشپزها و دانشمندان تغذیه همکاری غیرمعمولی را شکل داده‌اند تا «RoboCake» را بسازند؛ این کیک در حال حاضر در نمایشگاه اکسپوی ۲۰۲۵ اوساکا به نمایش گذاشته شده است.
اما این کیک کمی با بقیه فرق دارد. در بالای این کیک پیچیده، خرس‌های رباتیکی خوراکی قرار گرفته‌اند که گفته می‌شود طعمی شبیه پاستیل انار دارند و دارای یک سیستم پنوماتیک داخلی هستند که امکان حرکت دست‌ها و سرشان را فراهم می‌کند. این ربات‌های کوچکِ رقصان کاملاً خوراکی‌اند. بوکیون کوواک، پژوهشگر آزمایشگاه سیستم‌های هوشمند (LIS) در EPFL می‌گوید: «آن‌ها از ژلاتین، شربت و رنگ‌های خوراکی ساخته شده‌اند.»
در سوی دیگر، پژوهشگران IIT موفق شده‌اند نخستین باتری قابل‌شارژ و قابل‌خوردن جهان را بسازند؛ آن هم با استفاده از ترکیبی از ویتامین B۲، کورستین، کربن فعال و شکلات. والریو گالی، دانشجوی دکتری در IIT می‌گوید: «این باتری‌ها که برای خوردن ایمن هستند، می‌توانند شمع‌های LED روی کیک را روشن کنند. نخستین طعمی که هنگام خوردن احساس می‌کنید، شکلات تلخ است، و پس از آن، مزه‌ای تُرش و غافلگیرکننده از الکترولیت خوراکی داخلش می‌آید که چند ثانیه باقی می‌ماند.»
انصافاً این دیسک‌های کوچک شکلاتی‌مانند ظاهر نسبتاً اشتهابرانگیزی دارند. از آن‌جا که پژوهشگران از این مسئله آگاهند که شاید برخی افراد نسبت به خوردن قطعات الکترونیکی احساس خوبی نداشته باشند، این پرسش را مطرح کرده‌اند: اگر این قطعات الکترونیکی خوراکی طعمی خاص و حتی لذت‌بخش داشته باشند، چطور؟
ژولین بوتونه، مدرس ارشد مدرسه مهمان‌داری EHL در سوئیس و برنده عنوان "بهترین کارگر فرانسه" (MOF) در زمینه شیرینی‌پزی و آب‌نبات‌سازی می‌گوید: «چالش ما این بود که نوآوری‌های دو شریک پروژه، یعنی EPFL و IIT را به‌گونه‌ای به نمایش بگذاریم که با تخصص ما، یعنی لذت و خوشمزگی، تلفیق شود. این‌گونه بود که RoboCake متولد شد؛ یک کیکِ مناسب رویداد که تلفیقی از فناوری، الکترونیک و طعم را ارائه می‌دهد.»
این کیک بخشی از پروژه‌ی چهارساله‌ی RoboFood به ارزش ۳.۵ میلیون یورو (۳.۹۵ میلیون دلار آمریکا) است که هدف آن گردهم‌آوردن دانشمندان حوزه غذا و متخصصان رباتیک برای ساخت خوراکی‌هایی است که فراتر از جذابیت‌های صرفاً نمایشی عمل کنند. داریو فلورئانو، رئیس آزمایشگاه LIS و هماهنگ‌کننده پروژه RoboFood می‌گوید: «رباتیک و غذا دو جهان کاملاً مجزا هستند. اما ترکیب آن‌ها مزایای زیادی دارد، به‌ویژه از نظر کاهش ضایعات الکترونیکی و غذایی.»
این‌که آیا جهان آماده‌ی پذیرش «غذای هوشمند» هست یا نه، هنوز معلوم نیست، اما پژوهشگران در حال بررسی کاربردهایی فراتر از طعم صرف هستند. پژوهشگران می‌گویند در حال بررسی کاربردهای دیگر در زمینه‌های تغذیه اضطراری و سلامت هستند. این فناوری به‌سرعت در حال توسعه است؛ چنان‌که گزارش‌های قبلی هم نشان می‌دهند این حوزه در مدت‌زمان کوتاهی تا چه حد پیشرفت کرده است.
فلورئانو می‌افزاید: «ربات‌های خوراکی می‌توانند برای رساندن غذا به مناطق در معرض خطر، تحویل نوآورانه دارو به افرادی که در بلع مشکل دارند یا به حیوانات، و حتی برای نظارت بر مواد غذایی و میزان تازگی آن‌ها از طریق حسگرهای خوراکی استفاده شوند. این همکاری میان‌رشته‌ای، راه را برای تجربه‌های تعاملی و خوشمزه در عرصه‌ی غذا باز می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که غذا یک منبع ارزشمند است و شاید حتی بتواند به کاهش پرخوری کمک کند.»
