به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، این اقدام برای آمریکا اهمیت فزاینده‌ای دارد، چرا که این کشور در رقابت با چین برای شکل دادن به نسل بعدی فناوری ارتباطات بی‌سیم، معروف به 6G، در حال پیشروی است.
این شبکه‌های پیشرفته که انتظار می‌رود در دهه 2030 به واقعیت تبدیل شوند، راه را برای ارتباطات سریع‌تر و با تأخیر کمتر باز می‌کنند و می‌توانند از فناوری‌های مورد نظر پنتاگون مانند رباتیک، خودکارسازی، واقعیت مجازی و حسگرهای پیشرفته پشتیبانی کنند.
به گفته توماس راندو، مدیر دفتر فیوچرجی (FutureG) پنتاگون، جلوتر ماندن در این حوزه نه تنها مستلزم توسعه فناوری و تعیین استانداردهای صنعتی است، بلکه باید اطمینان حاصل شود که سیاست‌ها و مقررات لازم برای استفاده ایمن از این فناوری‌ها وجود دارند.
او معتقد است که نقش رهبری در این رقابت جهانی می‌تواند به وزارت دفاع امکان کنترل بر شکل‌گیری زیرساخت‌های آینده را بدهد.
راندو در مصاحبه‌ای بیان کرد:
اگر بتوانیم این‌ها را از ابتدا تعریف کنیم، آن‌گاه وقتی فناوری‌های خود را صادر می‌کنیم، در واقع سیاست‌ها و مقرراتمان را نیز صادر می‌کنیم، زیرا آن‌ها به طور ذاتی بخشی از راه‌حل‌های فناوری خواهند بود.
وزارت دفاع ایالات متحده حدود پنج سال پیش شروع به سرمایه‌گذاری جدی در 5G کرد، زمانی که مایکل گریفین، معاون تحقیق و مهندسی وقت، این فناوری را به عنوان یک اولویت اصلی برای پنتاگون اعلام کرد.
در سال 2020، وزارت دفاع قراردادهایی به ارزش 600 میلیون دلار با 15 شرکت بست تا برنامه‌های آزمایشی مختلف 5G را در پنج پایگاه در سراسر کشور اجرا کنند.
این پروژه‌ها شامل آموزش با استفاده از واقعیت افزوده و مجازی، انبارداری هوشمند، فرماندهی و کنترل و استفاده از طیف فرکانسی بودند.
از آن زمان، این وزارتخانه برنامه‌های آزمایشی را گسترش داده و پروژه‌های توسعه شبکه بی‌سیم دیگری را نیز دنبال کرده است، از جمله مجموعه چالش‌های 5G که شرکت‌ها را تشویق به حرکت به سوی شبکه‌های دسترسی بازتر کرده است.
نتایج این اقدامات تاکنون متفاوت بوده است.
به گفته راندو، بیشتر برنامه‌های آزمایشی به برنامه‌های رسمی نظامی تبدیل نشدند و برخی از پروژه‌های ناموفق به دلیل نارسایی فناوری‌های واقعیت افزوده یا مجازی تجاری برای ادامه تأمین مالی توسط وزارت دفاع کنار گذاشته شدند.
یکی از پروژه‌های موفق که راندو به آن اشاره کرد، پروژه‌ای در پایگاه هوایی نیروی دریایی جزیره ویدبی (Whidbey Island) بود که دسترسی بی‌سیم ثابت به پایگاه را فراهم کرد.
این پروژه توانست صدها کیلو کابل را با واحدهای رادیویی جایگزین کند که شبکه ارتباطی را به پرسنل مورد نیاز منتقل می‌کرد.
پنتاگون همچنین از چالش‌های 5G سال‌های 2022 و 2023 که شرکت‌های مخابراتی را به سوی استفاده از شبکه‌های دسترسی رادیویی باز (O-RAN) سوق داد، موفقیت‌هایی کسب کرد.
این اقدامات توانست مصرف انرژی را حدود 30 درصد کاهش دهد.
در حالی که بسیاری از تمرکز این نوآوری‌ها بر روی 5G بود، اما این کار به شکل‌گیری چشم‌انداز و استراتژی پنتاگون برای 6G کمک کرده است، که به باور این سازمان باید بر اساس مدل متن‌باز باشد.
یکی از اولویت‌های اصلی دفتر فیوچرجی، پروژه‌ای به نام کودو (CUDU) است که بر اجرای یک مدل نرم‌افزاری کاملاً باز برای 6G تمرکز دارد که نیازهای صنعت، جامعه تحقیقاتی و وزارت دفاع را برآورده می‌کند.
این دفتر همچنین به بررسی استفاده از 6G برای حس‌گری و نظارت پرداخته است.
پروژه‌ای به نام ایزاک (ISAC) از سیگنال‌های بی‌سیم برای جمع‌آوری اطلاعات در محیط‌های مختلف استفاده می‌کند، که می‌تواند برای نظارت بر شبکه‌های پهپادها یا جمع‌آوری اطلاعات نظامی مفید باشد.
راندو هشدار داد که تجاری‌سازی این فناوری می‌تواند آن را در دسترس کشورهای دشمن قرار دهد که ممکن است از آن علیه آمریکا استفاده کنند.
این نگرانی و چالش‌ها باعث شده که وزارت دفاع به شدت بر تعیین سیاست‌ها و مقررات 6G تمرکز کند تا مطمئن شود که آمریکا در شکل‌دهی این شبکه‌ها پیشرو است.
