به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ کارشناسان معتقدند که ارائه‌دهندگان خدمات و پلتفرم‌های اجتماعی باید برای مهار مسئله بی‌پایان کلاهبرداری‌ها و محتوای جعلی، اقدامات بیشتری انجام دهند.
پی. ساندراموریتی (P. Sundra¬moor¬thy)، جرم‌شناس دانشگاه سینز مالزی، گفت که پلتفرم‌هایی مانند تیک‌تاک باید مسئولیت‌پذیرتر و پیشگیرانه‌تر باشند.
وی اظهار داشت:
«در حال حاضر، کاربران اغلب به حال خود رها می‌شوند و محتوای کلاهبرداری را تنها پس از آسیب‌دیدگی گزارش می‌دهند. باید سرمایه‌گذاری قوی‌تری در فناوری‌های تشخیص، سیستم‌های واکنش سریع‌تر و همکاری بیشتر با تنظیم‌کننده‌های محلی و مجریان قانون صورت گیرد. شفافیت نیز یک مسئله مهم است، زیرا پلتفرم‌ها به ندرت فاش می‌کنند که چند حساب کلاهبرداری را حذف می‌کنند یا چقدر سریع عمل می‌کنند.»
او گفت که نبود معیارهای اجرایی در دسترس عموم، اعتماد را تضعیف و ارزیابی انطباق یا عملکرد را برای دولت‌ها دشوار می‌کند.
ساندرامورتی توضیح داد که کلاهبرداری‌ها در رسانه‌های اجتماعی فقط موارد جداگانه نیستند.
وی افزود:
«آنها نشان‌دهنده ضعف‌های سیستماتیک در محیط‌های دیجیتالی هستند که به خوبی کنترل نمی‌شوند و اغلب به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تعامل را بر ایمنی اولویت دهند. وقتی مجرمان می‌توانند بارها حساب‌های جدید ایجاد کنند یا ناشناس بمانند، بازدارندگی بی‌اثر می‌شود. تا زمانی که پلتفرم‌ها از نظر قانونی و مالی در قبال آسیب‌هایی که در شبکه‌هایشان رخ می‌دهد، پاسخگو نباشند، بعید است که شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی باشیم.»
سراج جلیل (Siraj Jalil)، رئیس انجمن مصرف‌کنندگان سایبری مالزی، عنوان کرد که راه‌حل ریشه‌ای در شناسایی مصرف‌کنندگان در اینترنت نهفته است.
او گفت که این امر تضمین می‌کند که مردم، از جمله کلاهبرداران، قبل از انجام هر کاری در فضای آنلاین، دو بار فکر کنند.
وی تصریح کرد:
«این چیزی است که دولت باید تقویت کند، نه اینکه شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی را به انجام هر نوع اقدامی وادار کند. از آنجا که خودِ حاکمیت داخلی ما در کشور فاقد آن است، ما باید قبل از اینکه از همه این سازمان‌های بین‌المللی بخواهیم کاری را که ما می‌خواهیم انجام دهند، مسئولیت آن را بر عهده بگیریم. در حال حاضر، اقدام دولت بیشتر شبیه آبیاری برگ‌های افتاده به جای ریشه درخت به نظر می‌رسد. به نظر من، دولت به دنبال استفاده از این به عنوان راهی برای ساکت کردن یا حذف محتوای سیاسی است زیرا کلاهبرداری شامل رفتار روانی-اجتماعی و کاربر می‌شود و فقط یک مسئله فنی نیست.»
سراج افزود که دیگر مجاز نیست که اجازه سوءاستفاده از هویت و آزادی انجام هر کاری در اینترنت داده شود، زیرا مشکل با استفاده از پلتفرم‌ها شروع نمی‌شود، بلکه بیشتر مربوط به فردی است که از آنها استفاده می‌کند.
او عنوان کرد که با تقویت نوآوری هویت دیجیتال برای دروازه‌های اینترنتی، مدیریت نیز از این روند پیروی خواهد کرد و در نتیجه مانع فعالیت کلاهبرداران خواهد شد.
علاوه بر این، وی گفت که سیم‌کارت‌ها را نمی‌توان به صورت تجاری فروخت؛ فروش باید به هویت‌های دیجیتال با تأیید بیومتریک گره خورده یا با MyKad ادغام شود.
سراج ادامه داد که شرکت‌های مخابراتی باید در اینجا مسئولیت را بر عهده بگیرند، زیرا این امر به نظارت و اجرای اینکه چه کسی پشت صحنه است کمک می‌کند.
داتوک محمد رضا وحیدالدین (Mohamed Ridza Wahiddin)، متخصص امنیت سایبری، معتقد است که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی باید پاسخگو باشند، زیرا این امر مکانیسم کنترل و تعادل را تضمین می‌کند.
وحیدالدین اظهار داشت:
«اگر به عنوان مثال، هوش مصنوعی مولد را بدون پاسخگویی در نظر بگیریم، خطری برای بشریت است. باید نوعی کنترل در نظر گرفته شود. فناوری یکی از امکانات برای کاهش این جرایم است، مانند معرفی تجزیه و تحلیل بلادرنگ و تشخیص الگو از کلمات کلیدی و روش‌هایی که معمولاً کلاهبرداران مخرب استفاده می‌کنند.»
