به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ نتایج جدید به‌دست آمده با ترکیب کلان داده حاصل از تلسکوپ سوبارو (Subaru) و قدرت یادگیری ماشینی، یک کهکشان با میزان اکسیژن بسیار کم فراوانی خورشیدی 1.6 درصدی را کشف کرد و رکورد قبلی کمترین میزان اکسیژن را شکست. میزان اکسیژن اندازه‌گیری شده نشان می‌دهد که بیشتر ستاره‌های این کهکشان اخیراً شکل گرفته‌اند.
برای درک تکامل کهکشان، اخترشناسان باید در مراحل مختلف شکل‌گیری و تکامل، کهکشان‌ها را مطالعه کنند. بیشتر کهکشان‌های جهان مدرن، کامل هستند، اما کیهان‌شناسی استاندارد پیش‌بینی می‌کند که شاید هنوز هم در مرحله اولیه شکل‌گیری در جهان مدرن چند کهکشان وجود داشته باشد. از آنجا که این کهکشان‌های مرحله اولیه نادر هستند، یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی در داده‌های تصویربرداری گسترده به دست آمده از تلسکوپ سوبارو تحقیقات خود را شروع کردند.
تاکاشی کوجیما (Takashi Kojima)، رئیس تیم تحقیقاتی گفت که برای یافتن کهکشان‌های بسیار شعیف و نادر، داده‌های عمیق و گسترده به دست آمده از سوبارو ضروری هستند.
به هر حال، یافتن کهکشان‌ها در مرحله اولیه شکل‌گیری کهکشان از داده‌ها دشوار بود، زیرا داده‌های گسترده شامل 40 میلیون شی بودند. بنابراین تیم تحقیق یک روش جدید یادگیری ماشینی برای چنین کهکشان‌هایی از حجم عظیم داده‌ها توسعه داد. آنها به کمک یک کامپیوتر مکرراً رنگ‌های کهکشان را، که از مدل‌های نظری انتظار می‌رود ، یاد گرفتند و سپس به کامپیوتر اجازه دادند که در مرحله اولیه شکل‌گیری کهکشان فقط کهکشان‌ها را انتخاب کند.
تیم تحقیق سپس مشاهدات به دست آمده را برای تعیین نسبت فراوانی ابتدایی 4 از 27 داوطلب انتخاب شده به‌وسیله رایانه انجام دادند. آنها به این نتیجه رسیدند که یک کهکشان (HSC J1631+4426)، واقع در 430 میلیون سال نوری در صورت فلکی هرکول، دارای میزان اکسیژن تنها 1.6 درصد خورشید است.
این پایین‌ترین مقداری است که تاکنون برای یک کهکشان گزارش شده است. میزان اکسیژن اندازه‌گیری شده نشان می‌دهد که بیشتر ستاره‌های این کهکشان به تازگی شکل گرفته‌اند. به عبارت دیگر، این کهکشان مراحل اولیه تکامل کهکشان را پشت سر می‌گذارد.
اوچی (Ouchi)، از اساتید رصدخانه ملی نجوم ژاپن و دانشگاه توکیو توضیح داد :
«مسئله جالب این است که جرم ستاره‌ای کهکشان HSC J1631+4426 بسیار پایین، 0.8 میلیون جرم خورشیدی، است. این توده ستاره‌ای فقط در حدود 1/100,000 کهکشان راه شیری ما و قابل مقایسه با جرم یک خوشه ستاره در راه شیری ما است.»
این توده کوچک همچنین از طبیعت ابتدایی کهکشان HSC J1631 + 4426 پشتیبانی می‌کند. تیم تحقیقاتی معتقد است که 2 نشانه جالب از این کشف وجود دارد؛
اول اینکه، این شواهد مربوط به کهکشان در مراحل اولیه تکامل کهکشان امروزه است. در چارچوب کیهان‌شناسی استاندارد، تصور می‌شود کهکشان‌های جدید در جهان کنونی متولد می‌شوند. کشف کهکشان HSC J1631 + 4426 از تصویر کیهان‌شناسی استاندارد پشتیبان می‌گیرد.
دوم، شاید ما شاهد یک کهکشان تازه متولد شده در آخرین دوره تاریخ کیهانی باشیم. کیهان‌شناسی استاندارد نشان می‌دهد که چگالی ماده جهان به سرعت در جهان ما فرو می‌رود که گسترش آن بسیار شتاب دارد. در جهان آینده با گسترش سریع، ماده به‌وسیله گرانش متراکم نمی‌شود و کهکشان‌های جدید متولد نمی‌شوند.
اخترشناسان معتقدند که کهکشان HSC J1631 + 4426 شاید آخرین نسل کهکشان در تاریخ طولانی کیهانی باشد.
