به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ به گفته کارشناسان، استفاده روزمره از هوش مصنوعی برای تشخیص سلامتی هنوز باید سالها ادامه داشته باشد، اما در حال حاضر یک حوزه قوی است.
متیو هانا (Matthew Hanna)، آسیبشناس مرکز سرطان «Memorial Sloan Kettering» در نیویورک چندی پیش در گفتگو با یونایتد پرس اعلام کرد :
«ما هنوز ناشناختههای زیادی از نظر عمومیسازی و تأیید صحت سیستمهای هوش مصنوعی پیش از کاربرد آنها به عنوان استاندارد مراقبتی داریم.»
به گفته کارشناسان، تاریخچه هوش مصنوعی، تعهد و ارائه در محیطهای تولیدی واقعی است. اما با بررسی دقیقتر میتوان فهمید که هوش مصنوعی برخلاف سایر حوزهها در پزشکی بسیار مفید و کاربرد آن بهسرعت در حال رشد است.
مقاله «UPI»، نشان دهنده تمایل افراد به دیدن پزشک انسان و عدم اعتماد به ظرایف دستگاه به عنوان عامل اصلی در انتخاب انسان به جای هوش مصنوعی است. این مقاله همچنین به آزمایش طولانی مدت اضافی مورد نیاز قبل از نصب گسترده سیستمهای تشخیصی هوش مصنوعی اشاره دارد. با این وجود، پزشکی یکی از اولین حوزههای آزمایش و موفقیت هوش مصنوعی بود که به دهه 1980 باز میگردد.
پزشکی تشخیصی یک سیستم نسبتاً بسته است که خود را به سیستمهای موفق مبتنی بر قوانین یا یادگیری ماشینی سوق میدهد. برای هوشمندسازی دستگاه، تشخیص بیماری یک تمرین سادهتر از حرکت دادن یک ماشین است، جایی که ورودیها دقیقتر هستند. به عنوان مثال، محققان هوش مصنوعی سالها تلاش كردند وسایل نقلیه خودکار را برای تمایز بین حفره ایجاد شده با برگها و سوراخی در زمین آموزش دهند.
محققان بر این باورند که هوش مصنوعی از دیدگاه پیشرفت فرآیندی، بهسرعت اما بهتدریج در حوزه پزشکی شایع خواهد شد. ما شاید شاهد یک پزشک مراقبتهای اولیه روباتیک در سالهای دور باشیم، اما پزشکان، دستیاران پزشک و پرستار به زودی هوش مصنوعی جاسازی شده را در کار خود مشاهده خواهند کرد.
براساس مقاله UPI، سازمان غذا و دارو دهها پلتفرم هوش مصنوعی را تصویب كرده است. برخی قوانین به ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی اجازه ویزیت بیماران از راه دور، شناسایی خونریزی مغزی در سیتی اسکن، تشخیص ریتمهای غیرطبیعی قلب براساس ضبطهای اپل واچ و کمک به تشخیص اوتیسم را میدهند.
این ابزارها برخلاف اتوماسیون بهوسیله انسان کنترل میشوند. کارشناسان مقاله UPI گفتند که باید به آنها به عنوان دستیاران قابل اعتماد در پشت صحنه نگریست که پیشنهاد میدهند اما نباید تصمیمگیری کنند.
کارشناسان در قدیم معتقد بودند :
«هوش مصنوعی چیزی است که ما هنوز آن را نشناختهایم؛ اگر کار با آن را بیاموزیم، بهینهسازی فرآیند رخ میدهد.»
