وجه تمایز جنگ الکترونیک انطباقی و شناختی
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ مفاهیم انتزاعی به چه میزان اهمیت دارند؟ کافی است از یک وکیل بپرسید تا موارد متعدد اثر مفاهیم انتزاعی در قانون را دریابید. در موارد نظامی نیز مسائل مشابه است. به‌عنوان نمونه، تفاوت جنگ الکترونیک شناختی و انطباقی چیست؟ آیا تفاوتی در کار است؟ آیا این تفاوت، برفرض وجود، بر نتیجه نهایی اثری دارد؟
ورنر دام (Werner Dahm)، رییس هیئت مشاوران علمی نیروی هوایی می‌گوید مهم است. این دو عبارت، معمولاً به‌جای یکدیگر مورداستفاده قرار می‌گیرند، اما تفاوت آن‌ها مهم است.
هدف هیئت مشاوران، ارائه راهکارهایی عملی و مستقل با دید علمی برای مسائل عملیاتی و اجرایی واقعی برای نیروی هوایی و به‌طورکلی وزارت دفاع است. درحالی‌که برای تضمین عملی بودن هر یک از تحقیقات علمی که خارج از دولت انجام می‌شود، یک افسر ارشد تعیین می‌شود؛ تمامی نتایج هیئت مشاوران تنها جنبه پیشنهادی دارد، مگر آنکه گروه رهبری تصمیم دیگری در رابطه با نتایج بگیرد. در این مورد بخصوص، یکی از تحقیقاتی که در سال 2016 انجام شد، «پاسخ به تهدیدات انطباقی یا نامشخص در عرصه جنگ الکترونیک» بوده است. بر اساس خلاصه منتشرشده از این تحقیق، توسعه‌های جدید در زمینه معماری‌های مبتنی بر نرم‌افزار و تحلیل سیگنال‌های دیجیتال که نقش مهمی در جلوگیری از دسترسی به مناطق محدود دارد، بیانگر ناکافی بودن فرآیندهای سنتی جمع‌آوری، ارزیابی، تحلیل و بررسی اطلاعات پیش از عملیات میدانی است.
تحقیق موردنظر قصد دارد:
- مشخصات تهدیدات فعلی و احتمالی آینده را مشخص کند
- آخرین الگوریتم‌های یادگیری ماشین و تصمیم‌گیری انطباقی موجود را موردبررسی قرار دهد
- مهم‌ترین شاخه‌های جنگ الکترونیک شناختی را همراه با جداول زمانی و اهداف واقع‌بینانه شناسایی کنند.
- برای امکان نمایش و تبدیل یکپارچه پیاده‌سازی تجهیزات جنگ الکترونیک شناختی در بازه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت بررسی کند.
- ایجاد تمایز بین سطوح مختلف جنگ الکترونیک قابل انطباق و جنگ الکترونیک شناختی واقعی بسیار مهم است، هرچند به گفته دام، این مسئله جزو یافته‌های تحقیق اخیر نیست. او گفت جنگ الکترونیک شناختی همچون «چشمه جوانی» است و لذا، دستیابی به این پدیده بی‌نهایت دشوار است.
جاش نیجویتسکی (Josh Niedzwiecki)، مدیر پردازش حس‌گر و استخراج شرکت بی ای ای سیستمز (BAE Systems) می‌گوید که جنگ الکترونیک شناختی حقیقی، باید بتواند در عین نداشتن ذره شناخت از سامانه‌های دشمن، وارد محیط شود، سامانه‌ها را شناسایی کند و حتی اقدامات متقابل موردنیاز را به‌سرعت پیاده‌سازی نماید. شناخت در این محیط، به‌طورقطع شامل استفاده از آموزش ماشین برای ساخت سامانه‌های هوشمندتر است.
به نظر دام، این سامانه‌ها باید بتوانند سامانه‌های مقابل را تحریک کنند، درنتیجه از واکنش آن‌ها ضمن تحمل کمترین آسیب به‌طور خودکار آموزش ببینند و به‌سرعت راهکار مقابله را کشف نمایند. در مقابل، سامانه‌های انطباقی تنها می‌توانند برای عملیات ابتدایی مناسب باشند. آن‌ها وارد محیط می‌شوند و فعالیت می‌کنند اما نمی‌توانند به‌سرعت یاد بگیرند و اقدام متقابل انجام دهند. البته، در همین میزان ساده انطباق‌پذیری سامانه‌های جنگ الکترونیک هم منافع محیرالعقولی پنهان است. این سامانه‌های ساده‌تر، در مقیاس‌های زمانی عملکرد نیروی هوایی، دستاوردهای بچه‌گانه‌ای نیستند؛ بلکه تبیین تمایز این دو گونه بسیار مهم است.
جیمز چو (James Chow)، معاون هیئت مشاوران، در این رابطه می‌گوید، برای نیروی هوایی، تمام مسئله کوتاه کردن طول زمان زنجیره پاسخ است. بخشی از این مسئله، نیازمند سیگنالی برای نابود کردن راه‌حل‌های جدید مورداستفاده توسط تهدیدات مقابله با مناطق ممنوعه است. بخش عمده‌ای از این راهکارها در حال انطباق پذیر شدن هستند، لذا پاسخ‌دهی به آن‌ها باید به‌مراتب سریع‌تر انجام گیرد.
دام تأکید کرد، باوجود تعدد و تنوع سامانه‌های دشمن، تغییر نرم‌افزار تنها چیزی است که برای تغییر شکل موج موردنیاز است. تمام مطالعه انجام‌شده در هیئت مشاوران، تائید کرد هنگامی‌که نیروها وارد محیطی در آینده می‌شوند، نمی‌توانند بر روی داشتن آگاهی خطراتی که آن‌ها را تهدید می‌کند و یا شکل این امواج اطمینان داشته باشند؛ بنابراین مجبورند همه‌چیز را در لحظه خلق کنند. سامانه‌های کنونی انطباق پذیراند، اما چرخه پاسخ آن‌ها چندین سال طول می‌کشد. در زمان جنگ سرد که سامانه‌های متخاصم محدود بودند، این روش‌ها مناسب بود؛ اما با پیشرفت‌های حاصل‌شده در فناوری، باید دید به چه سرعتی می‌توان این چرخه را تکمیل کرد.
نیجویتسکی توضیح داد: «درگذشته هنگامی‌که نیروها وارد یک صحنه نبرد شده و با سیگنال‌های مختل‌کننده روبرو می‌شدند، نوع سیگنال، فرکانس، طول‌موج و پهنای باند را جمع‌آوری می‌کردند و اطلاعات به آزمایشگاه منتقل می‌شد تا پس از بررسی اقدامات متقابل ابداع شود. ماه‌ها بعد، راه مقابله در سامانه‌ها به کار گرفته و درصحنه نبرد پیاده‌سازی می‌شد. پیشرفت‌های دنیای نرم‌افزارها و تجهیزات رادیویی قابل‌برنامه‌ریزی مجدد، روش کار پیشین را ناممکن ساخته و راه را برای گذار به نسل بعد با استفاده از یادگیری ماشین بازکرده است.»
دام در انتها تأکید کرد که به‌کارگیری تکنیکی، همچنان باید مورد شناسایی قرار گیرد زیرا هنوز هر فناوری تا جایی پیش می‌رود که محققی یا مهندسی در جهت پیشبرد آن تلاش می‌کند و اگر آن‌ها هدف نهایی را درست بشناسند، می‌توان بسیار سریع‌تر از سیر پیشرفت عمومی به اهداف دست‌یافت.
