نیاز به زیرساخت‌های پرداخت خرد الکترونیکی
به گزارش واحد فناوری اطلاعات سایبربان؛ طی چند سال گذشته موضوع پرداخت خرد الکترونیکی به موضوع جاری حوزه پرداخت بدل شده و اثرات و کاربردهای متعددی برای آن در نظر گرفته شده است که از رایج ترین و پرکاربردترین آنها در حال حاضر می توان به پرداخت الکترونیکی کرایه در حمل و نقل عمومی (با تاکید بر اتوبوس و مترو) اشاره کرد.
از یک‌سو فشاری که به زیرساخت‌های بانکی ناشی از اختصاص توان پردازش و پذیرش تراکنش های آنلاین شتاب و شاپرک به پرداخت‌های خرد آورده می شود و از سوی دیگر مسائل ناشی از کمبود پول خرد، آلودگی های وجوه نقد، مسائل امنیتی و موارد دیگری از این دست، نیاز کشور به وجود شبکه‌ای مستقل برای انجام تراکنش‌های پرداخت خرد را به نیازی غیرقابل انکار بدل کرده است. این در حالی است که متاسفانه آنچنان که باید و شاید، زیرساخت‌های قانونی، مالی، اطلاعاتی، ارتباطی، فرهنگی و اجتماعی برای اجرای موفقیت آمیز این طرحها فراهم نیست.
در کنار همه این موارد و با وجود مشارکت فعالانه بخش خصوصی در زمینه پرداخت خرد الکترونیکی، اپراتورهای تلفن همراه نیز برغم برخورداری از پتانسیل و ظرفیت عملی و فنی، از همراهی با قافله پرداخت خرد الکترونیکی جا مانده‌اند.
در حالیکه به دلیل افزایش ضریب نفوذ تلفن‌های هوشمند در میان مردم، این فرصت وجود دارد تا اپراتورها زیرساخت‌های مناسبی را برای استفاده از این ابزارها در پرداخت‌های خرد فراهم کنند. اهمیت این مساله به حدی است که حتی ضرورت استفاده یا گسترش پرداخت‌های مبتنی بر کارت هوشمند را زیر سوال می برد و منجر به طرح این مساله می شود که آیا برای انجام پرداخت‌های خرد، اساسا نیازی به استفاده از کارت هست یا ابزارهای جدیدتر و در دسترس تری نظیر تلفن‌های هوشمند می توانند به خوبی، جای خود را در پرداخت خرد الکترونیکی باز کنند؟ با توجه به دغدغه های اخیر بانک مرکزی، شاید پاسخ به این سوال چالش‌برانگیز، مسیر آینده را پیش‌رویمان روشن‌تر کند.
