عصر جدید پرورش گیاهان با کشاورزی سایبری
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ با توجه به رشد روزافزون جمعیت جهان، پژوهشگران کشورهای مختلف، از سال‌ها قبل، روی روش‌های نوین کشاورزی تحقیق می‌کنند، تا بتوانند به مقابله با چالش تأمین مواد غذایی بپردازند.
پژوهشگران دانشگاه MIT، به تازگی از طریق فرآیندی که آن را «کشاورزی سایبری» (cyber agriculture) می‌نامند، موفق به رشد ریحان‌هایی باکیفیت مطلوب شده‌اند. در این روش، گیاهان در کانتینرهایی که به فناوری‌های پیشرفته مجهز هستند، قرار می‌گیرند. این ابزارها، از دقت پیش‌بینی بسیار بالایی در زمینه تغییرات و کنترل محیط برخوردار هستند.
در دستاورد مذکور، به منظور بررسی تغییرات ژنتیکی و وراژنتیک (Epigenetics) در طول زمان باید از رایانه‌هایی با توان محاسباتی بالا استفاده کرد. از این تجهیزات، به‌طور هم‌زمان، برای حفظ تعادل دما، رطوبت، سطح نور فرابنفش، زمان تابش نور و بسیاری موارد دیگر بهره گرفته می‌شود. به‌واسطه‌ی بررسی این عوامل، می‌توان گیاهانی مانند ریحان پرورش داد که نسبت به نمونه اصلی، طعم بهتر و ارزش غذایی بالاتری داشته باشند. محققان این روش را «دستورالعمل اقلیمی» (climate recipe) نامیده، برای کشاورزی از یادگیری ماشینی استفاده می‌کنند.
کالب هارپر (Caleb Harper)، یکی از محققان MIT گفت:
ما به ساخت آن دسته ابزارهای شبکه‌ای علاقه‌مند هستیم که به ما کمک کند گیاهان را در زمینه‌های مختلفی مانند فنوتیپ (phenotype) و ژنتیک آن‌ها مورد بررسی قرار دهیم. با دیجیتالی کردن این فرآیندها، درک ما از شیوه تعامل محیط و گیاه افزایش می‌یابد.
بیشتر پژوهش‌های یادشده، در مدلتون ایالت ماساچوست آمریکا انجام گرفت. محققان MIT در این مکان، یک مزرعه هدیروپونیک از ریحان ایجاد کردند. در این نوع از مزارع، گیاه، بدون خاک رشد پیدا می‌کند. نتایج تحقیقات، جزئیات مختلفی را در رابطه با پرورش گیاهان به نمایش گذاشت. برای مثال، در صورتی که در تمام طول روز به گیاهان نور بتابد، از کیفیت بهتری برخوردار خواهند بود.
علاوه بر MIT، شرکت‌های دیگری نیز وجود دارند که در زمینه کشاورزی هدیروپونیک، روی فناوری مشابهی کار می‌کنند. برای مثال، می‌توان به شرکت‌های توشیبای ژاپن و فارم چین (Farm) و پایگاهی در منهتن اشاره کرد. البته بیشتر این تحقیقات، به صورت محرمانه درحال اجرا هستند.
هارپر توضیح داد که برخلاف شرکت‌های بالا، دانشگاه MIT، ابزارها و داده‌های خود را به صورت منبع باز منتشر خواهد کرد.
در صورت توسعه کشاورزی سایبری، عصر جدیدی از زراعت، در مناطق شهری به وجود خواهد آمد. این فناوری، احتمالاً می‌تواند با کاهش هزینه‌های زنجیره تأمین، مسئله کمبود مواد غذایی و کیفیت آن‌ها را در سال‌های پیش رو برطرف سازد.
