سرپرست معاونت فضای مجازی دادستانی کل استعفا داد

به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛  جواد جاویدنیا، سرپرست معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور که نام او عمدتاً با خبرهای مرتبط با فیلترینگ گره خورده بود، خبر از کناره گیری از این سمت داد. جاوید نیا با انتشار یک "رنج نامه"، از ستم‌ها علیه خود و دلیل کناره گیری از این سمت تاثیرگذار می‌گوید.

سرپرست معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور به انتشار این نامه در کانال شخصی خود در پیام رسان سروش، خبر از جابجایی در معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور داد. هم زمانه رسانه های داخلی مدعی شده اند دکتر جواد بابایی، استاد مرکز آموزش قوه قضائیه، جایگزین جاویدنیا می‌شود که سابقه سرپرستی دادسرای جرائم رایانه‌ای را در کارنامه دارد. همچنین شنیده‌ها حاکی از انتساب جاویدنیا به سمت معاون دادگستری تهران است.

آن‌طور که از نامه جاویدنیا بر می‌آید، اینستاگرام و فیلتر نشدن آن یکی از گله‌های اصلی او است. جاوید نیا در این باره نوشت:

ای کاش کسانی که از مسئولیت داشتن فقط فریاد زدن بی عمل را آموخته‌اند و عمل نکردن به منویات مقام معظم رهبری را به جای ارتباط دادن به بی عرضگی خود به این و آن نسبت می‌دهند و ما نمی‌توانیم را بر سر ما می‌کوبند، لحظه‌ای غیرت کنند و فقط ساعاتی لایوهای متعفن اینستاگرام را ببینند و به غیرت انقلابی خود افتخار کنند که با شیوه عملکرد چندین ساله خود چه بر سر نسل جوان کشور آورده‌اند؟

جاویدنیا در این نامه به طور ضمنی دلیل جابجایی خود را انجام نشدن مسئولیت‌هایش عنوان کرده است. وی نوشت:

من جواد جاویدنیا به عنوان سرباز کوچک ولایت اعلام می‌دارم حاضر نیستم در مسئولیتی باشم که نتوانم امر رهبرم را اجرا کنم. مرا فرا گیرید که دیگر طاقت ماندن و دیدن این بی غیرتی‌ها را ندارم. خیلی‌ها گفتند و توصیه کردند الآن وقت آمدن بیرون از سنگر و فدایی شدن نیست… باید سنگر را نگهداری…اما وقتی می‌بینم سنگرها یکی پس از دیگری سقوط می‌کند و همه در حال حفظ سنگر جایگاه خود هستند دیگر وقت سکوت نیست… برخی هم گفتند حالا که می‌خواهند تو را بردارند این هوای نفس است که می‌خواهی رسوا کنی نفاق و خیانت را و این برای رضای خدا نیست…

جاویدنیا در نامه خود که آن را بیشتر همانند رنج نامه نگاشته، به شدت از آزادی در فضای مجازی انتقاد کرده است و نوشته:

یا باید ماند و کاری کارستان کرد و خرمشهر فضای مجازی را با وجود بنی صدر صفتان آزاد کرد یا باید رفت و گوشه‌ای نشست تا دشمن بیش از این بر جان و مال و ناموس و امنیت کشور تجاوز کند و ذلیلانه منتظر حملات بعدی دشمنان بود…