راه‌اندازی مرکز امنیت سایبر ملی در لیتوانی
به گزارش واحد بین‌الملل سایبربان؛ دولت لیتوانی یک مرکز ملی امنیت سایبری (NCSC1) را در منطقه‌ی اروپای شرقی ایجاد کرد تا در برابر حملات سایبری از خود محافظت کند.
مجلس لیتوانی قانون ایجاد مرکز امنیت سایبری را سال گذشته به تصویب رساند؛ اما این نهاد جدید، کار خود را از جولای سال 2016 با ایجاد تغییر در سامانه‌های خدمات دفاعی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات2 آغاز کرد.
حملات سایبری به زیرساخت‌های اوکراین در سال 2014، کشورهای حوزه‌ی دریای بالتیک مانند لیتوانی تصمیم به تقویت امنیت سایبری خود گرفتند.
جوازز اولیکاس (Juozas Olekas)، وزیر دفاع لیتوانی گفت: «تغییر وضعیت امنیتی اهمیت دفاع سایبری را ثابت کرده و نشان می‌دهد تعداد حملات سایبری به این کشور در حال افزایش یافتن است.»
در گزارش منتشر شده از سوی سازمان تنظیم مقررات لیتوانی3 (CRA) آمده است: «مقامات کشور تنها در نیمه‌ی اول سال 2016، بیش از 12 هزار حادثه‌ی سایبری را شناسایی کردند که رشدی 13 درصدی را نسبت به مدت‌زمان مشابه در سال گذشته نشان می‌دهد.»
ریمتاتاس سرنیازکاس (Rimtautas Cerniauskas)، مدیر مرکز ملی امنیت سایبری لیتوانی گفت: «هدف اصلی این سازمان تحکیم تلاش‌های نهادهای دولتی، گسترش آگاهی‌های سایبری و ارائه‌ی کمک به شبکه‌های دولتی برای مقابله با حوادث سایبر است. این مرکز فعالیت‌های خود را با توجه به قوانین امنیت سایبری که با تازگی تصویب‌شده است، انجام می‌دهد.»
سرنیازکاس افزود: «این مرکز علاوه بر همکاری با همتایان خود در دیگر کشورهای اروپای شرقی عضو اتحادیه‌ی اروپا، با سازمان ناتو نیز همکاری می‌کند. به عنوان مثال رایانه‌های ناتو توانایی پاسخ به حملات را دارد. به‌علاوه این همکاری با سازمان‌های بین‌المللی مانند انجمن پاسخ به حادثه و گروه امنیت4 نیز صورت می‌گیرد.»
کشور لیتوانی یکی از آخرین مکان‌ها در اروپای شرقی بود که تصمیم گرفت با ایجاد نهادهای جدید و راه بردهای جامع، امنیت سایبری خود را تقویت کند.
دولت کشور بلغارستان نیز به تازگی تصمیم گرفته است برای تقویت امنیت سایبری خود یک «شورای انعطاف‌پذیری سایبری5» را به عنوان نهادی مشورتی تحت نظارت شورای وزیران این کشور ایجاد کند.
البنا اسپاسُوا (Albena Spasova)، رییس هیئت‌مدیره‌ی «آکادمی تحقیقات آموزشی سایبر بین‌الملل6» گفت: «مقامات موسسه‌های این کشور موفق به ایجاد یک راه‌برد امنیت سایبری شده‌اند که سند آن حفاظت کافی را در برابر مجرمین و تروریست‌های سایبری فراهم نمی‌کرد.»
اسپاسُوا ادامه داد: «در حالی که 58.5 در صد از جمعیت بلغارستان به اینترنت دسترسی دارند، هیچ یک از نهادهای جامعه، کسب‌وکارها، قوانین اجرایی یا قوه‌ی قضایی آن آمادگی مقابله با حملات سایبری را ندارند. در نتیجه ما علاوه بر یک چارچوب نظارتی کارآمد، به منظور واکنش سریع نیاز به انجام اقدامات پیشگیرانه برای به اشتراک‌گذاری اطلاعات با کسب‌وکارها، دولت و سازمان‌های غیردولتی داریم.»
با توجه به گزارش آکادمی تحقیقات آموزشی سایبر بین‌الملل، چهار عدد از 10 کسب کار موجود در بلغارستان، هیچ طرحی برای مقابله با حوادث سایبری ندارند و 21 درصد کسب‌وکارهای موجود نمی‌دانند از چنین طرحی برخوردار هستند. در نتیجه باید درک سازمان‌ها از امنیت سایبری افزایش پیدا کند.
اسپاسُوا توضیح داد:«آکادمی مذکور هم‌اکنون در حال ایجاد یک سیستم هشدار دهنده برای پیشگیری از جرم و جنایات سایبری است. اولین اقدام ما انجام ارزیابی مشترک بین دولت و مؤسسات برای بررسی مسائل امنیت سایبری روزانه و مشابه با آن بود.»
________________________________
1- National Cyber-Security Centre
2- Lithuanian Defence Ministry's Communications and Informations Systems Service.
3- Communications Regulatory Authority
4- Forum of Incident Response and Security Teams.
5- Cyber-resilience Council
6- international Cyber Investigation Training Academy
