دکترین ویژه ناتو، برای تقویت دفاع سایبری
یکی از مقامات سرآمد ناتو، به‌تازگی خبر پژوهش درباره گسترش یک «دکترین ویژه» را برای تأمین بیشینه امنیت سایبری و تلاش اعضای این پیمان نظامی به‌منظور کمک به ارتقای سطح توانمندی کشورهای عضو، رسما اعلام کرد.
مرل مایگر (Merle Maigre)، دبیر مرکز عالی پدافند سایبری ناتو در تالین، پایتخت استونی در حاشیه اجلاس مرکز مطالعات راهبردی و جهانی در واشنگتن، از تلاش‌های چندجانبه اعضای این پیمان در زمینه گسترش امنیت سایبری خبر داد.
وی دراین‌باره گفت: «ناتو هم‌اکنون، در مسیر درک بهتر دفاع سایبری و توسعه تفکر راهبردی خود در این حوزه حرکت می‌کند و این امر، در برنامه‌ریزی‌های سیاسی و نظامی ناتو نیز کاملا مشهود است. ناتو ازطریق مرکز عالی پدافند سایبری‌اش، در پی تدوین راهبردی ویژه عملیات سایبری است.»
ناتو همچنین بهبود فرآیند آموزش امنیت سایبری کشورها را نیز با کمک مستقیم مرکز عالی دفاع سایبری، در دستور کار قرار داده است.
مایگر در ادامه افزود: ناتو همچنین در آینده، بر افزایش هماهنگی و انعطاف‌پذیری عملیاتی اعضای این پیمان به‌منظور بهبود حفاظت از سامانه‌ها، تمرکز خواهد کرد.
ناتو با افزایش کیفی و کمی حملات سایبری در سال‌های اخیر، توجه ویژه خود را بر مسئله امنیت سایبری، به‌شکل فزاینده‌ای معطوف کرده است. کشورهای عضو، سال گذشته، در اجلاس ورشو، فضای سایبری را رسما به‌عنوان یکی از بسترهای عملیات نظامی پذیرفتند و دفاع سایبری به یکی از هسته‌های اصلی برنامه پدافندی ناتو بدل شد.
ینس استولنبرگ (Jens Stoltenberg)، دبیرکل ناتو نیز فضای سایبری را در بند پنجم اساس‌نامه این پیمان، یکی از بسترهای دفاع همگانی اعلام نمود و تعرض به هریک از اعضای ناتو را یورش به کل پیمان نظامی نام‌برده تلقی کرد.
مایگر به‌تازگی طی مصاحبه‌ای دراین‌باره گفت: «اجرای مفاد بند پنجم، یا پدافند جمعی ناتو، مستلزم تشکیل شورای آتلانتیک شمالی در سطح سفرا، وزرا و رؤسای دولت، به‌منظور برآورد شیوه دفاع و تصمیم‌گیری است. این امر، باید یک تصمیم مبتنی بر اجماع باشد.»
از دیدگاه تانل سپ (Tanel Sepp)، یکی از مقامات سایبری حاضر در وزارت دفاع استونی بهره‌برداری از ماده 5 اساس‌نامه راهبردی ناتو، به نوع حمله سایبری رخ‌داده، بستگی دارد. از همین روی، این اصل، تنها یک‌بار پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر، مورد استفاده قرار گرفته است.
با وجود بحث‌های داغ میان کارشناسان غربی، ناتو همچنان در نگاه خود به مسئله دفاع سایبری، مردد به‌نظر می‌رسد. به‌جرئت می‌توان ریشه این اختلاف‌نظر را تقابل افراط‌گرایی آمریکایی و رویکرد محافظه‌کارانه اروپا دانست. با بررسی کارنامه سایبری کشورهای فعال این حوزه، می‌توان به رویکرد کلی آن‌ها در فضای مجازی پی برد. نکته جالب، این جا است که رویکرد کشورهای عضو ناتو، به‌نوعی مکمل یکدیگر به‌شمار می‌رود. به باور بسیاری از کارشناسان امنیتی و سیاسی، ناتو با تقسیم وظایف میان اعضای خود، سعی در بهینه‌سازی فعالیت‌های سایبری کشورهای عضو این پیمان دارد. رویکرد تهاجمی ایالات متحد و راهبرد دفاعی اروپا نیز بخشی از این برنامه کلان، محسوب می‌شوند.
