دغدغه های امنیت سایبری هند
به گزارش کارگروه بین الملل سایبربان؛ سند امنیت سایبری ملی هند که در سال 2013، منتشر شد، یکی از اسناد موجود برای بهبود امنیت سایبری در این کشور است؛ اما کارشناسان اعلام کردند این سند نیازمند به‌روزرسانی است و هند باید اصول عملیاتی کردن امنیت سایبری، ازجمله تربیت پرسنل، ایجاد مشارکت میان بخش عمومی و خصوصی و همکاری میان بخش نظامی و غیرنظامی را در دستور کار خود قرار دهد.
هند، در حال تربیت نیروها و ایجاد سازمان جدید برای دفاع سایبری است؛ این بدین معنی است که آنچه در سند فوق تحت عنوان «تربیت500 هزار متخصص امنیت سایبری تا سال 2018» آمده، در حال انجام است. هرچند مشخص نیست تا سال آینده، این تعداد نیرو، به مرحله کامل عملیاتی می‌رسند یا خیر. اخبار حاکی از آن است، هنوز از تعداد مدنظر سند یادشده، تنها 10 درصد این نیروها، به مرحله عملیاتی رسیدند. درنتیجه یکی از ابعاد نگرانی هند در حوزه امنیت سایبری، کمبود نیروهای متخصص برای تشخیص حملات سایبری است.
از سوی دیگر، علیرغم همکاری میان بخش صنعتی و شورای امنیت داده هند، تلاش‌ها برای همکاری با دولت این کشور در حوزه امنیت سایبری نتیجه خوبی نداشته است. این نیز یکی از نکاتی است که می‌طلبد هند، سیاست خود را باید به‌روزرسانی کند.
از سوی دیگر، همکاری میان حوزه نظامی و غیرنظامی در امنیت سایبری هند نیز با توجه به راه‌اندازی مرکز NCCC در این کشور -که متصدی پایش فضای سایبری برای تهدیدات و توسعه آگاهی بخشی وضعیتی است- احتمالاً در سیاست جدید هند، پررنگ‌تر خواهد شد.
درنتیجه، تأسیس آژانس دفاعی جدید- که چندی پیش در اخبار اعلام شد- بدون تربیت نیروهای کافی، همکاری لازم میان بخش‌های دولتی و خصوصی و نظامی و غیرنظامی برای رصد و پایش تهدیدات سایبری، نمی‌تواند راه‌حل مناسبی برای تقویت امنیت سایبری هند باشد.
