به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان به نقل از د هیل؛ برخی کارشناسان آمریکایی بر این باورند که در حال حاضر، زمان و توجه آمریکا بر روی تهدید فزاینده داخلی که برخی آن را "جنگ سرد داخلی" توصیف می‌کنند متمرکز شده است.
این کارشناسان معتقدند آمریکا نباید تهدیدهای نگران‌کننده، بی‌امان و نوظهور روسیه، دشمن قدیمی خود در «جنگ سرد» را فراموش کند و با نادیده گرفتن آن خود را به خطر بیندازد.
به نقل از این کارشناسان:
روسیه اخیراً یک موشک ضد ماهواره جدید آزمایش کرد و با آن یکی از ماهواره‌های قدیمی خود را منهدم کرد که درنتیجه هزاران قطعه زباله ایجاد شد. تهدیدی که برای ماهواره‌های آمریکایی در مدار ایجاد می‌شود آشکار است.
این آزمایش موشکی در حالی انجام شد که نیروهای روسی به تجمع در امتداد مرز اوکراین ادامه می‌دهند و نگرانی‌ها از تهاجم همه‌جانبه افزایش می‌یابد.
همچنین یک خط لوله گاز جدید بین روسیه و متحدان اروپایی ما در حال ساخت است که می‌تواند آن‌ها را به‌اندازه یک معتاد به یک فروشنده مواد مخدر به روسیه وابسته کند.
آیا آمریکایی‌ها آماده درگیری نظامی با روسیه هستند و آیا ما حاضریم پسران و دختران خود را به این جنگ بفرستیم؟ ما طی 20 سال گذشته در حوزه هواپیماهای بدون سرنشین برای خلاصی از شر تروریست‌هایی که در افغانستان، عراق و سوریه پنهان شده بودند، فوق‌العاده بوده‌ایم؛ اما برای یک پهباد هیچ راهی برای مقابله با تهدیدات فزاینده در بسیاری از درگیری‌های نوظهور وجود ندارد.
آیا راهی وجود دارد که بدون شلیک یک گلوله روسیه را وادار کنیم در خصوص اوکراین بازنگری کند و از دخالت در انتخابات و این خط لوله دست بکشد؟
من یک سیاستمدار یا یک رهبر نظامی نیستم، من نمی‌خواهم تصمیم مقامات را حدس بزنم. من می‌خواهم گزینه‌هایی را در اختیار تصمیم‌گیرندگان قرار دهم. من در مورد مسلح کردن رهبران سیاسی و نظامی خود با "گزینه‌های غیر مرگبار" صحبت می‌کنم. این به چه معناست؛ گزینه‌های مرتبط با فناوری.
به‌عنوان‌مثال، روس‌ها و چینی‌ها در حال آزمایش موشک‌های بالستیک مافوق صوت هستند. این موشک‌ها آن‌قدر سریع هستند که ممکن است وقت پاسخگویی به آن‌ها را نداشته باشیم.
اما حتی پیچیده‌ترین فناوری‌ها هم توسط تراشه‌های کامپیوتری قابل‌کنترل هستند و اگر تراشه‌ای در داخل آن وجود داشته باشد، می‌توان آن را هک کرد. ما هم که می‌دانیم چگونه هک کنیم، منظور من از گزینه‌های غیر مرگبار همین است. می‌توان بدون لشکرکشی و با چند کلیک ساده کار را انجام داد.
ماهیت جنگ تغییر کرده و ما باید خود را با آن وفق دهیم. مشکل این است که ما نسل بعدی متفکران خود را آموزش نمی‌دهیم که به نسل بعدی جنگ‌ها فکر کنند.
برخی از باهوش‌ترین ذهن‌های جوان کشور در دانشکده‌ها و دانشگاه‌های ما در حال تحصیل و آماده‌سازی برای آینده شغلی خود هستند؛ اما ما به آن‌ها اجازه نمی‌دهیم در این مورد فکر کنند. می‌پرسید، آیا ما می‌خواهیم به دانشجویان مهندسی خود یاد دهیم که چگونه جنگ را از راه‌های دیگر آغاز کنند؟ آیا این اخلاقی است؟
فرستادن آن‌ها برای جنگ در اروپای شرقی باعث شکست خوردن آن‌ها می‌شود.
من مهندسان مبتکر و دانشمندان کامپیوتری را می‌بینم که روزی جایگزین ما خواهند شد و ما به آن‌ها یاد نمی‌دهیم که چگونه در جنگ‌های نوین شرکت کنند. من پرورش ذهن‌های با استعدادی را پیشنهاد می‌کنم که می‌توانند گزینه‌های غیر مرگبار را طراحی و اجرا کنند. این کار گزینه دیگری را در اختیار رئیس‌جمهور و رهبران نظامی برای بررسی قرار می‌دهد و این یک رمان نیست.
در سال 2010، اسرائیل از یک کرم کامپیوتری مخرب به نام استاکس نت برای حمله به برنامه هسته‌ای ایران استفاده کرد. این کرم سیستم‌های کنترلی حدود 1000 سانتریفیوژ گازی را هدف قرار داد و برنامه هسته‌ای ایران را فلج کرد. این یک گزینه غیر مرگبار برای ایران هسته‌ای است.
من نمی‌گویم گزینه‌های غیر مرگبار می‌توانند به‌طورکلی جایگزین نیروهای نظامی، موشک‌ها، ناوهای هواپیمابر، زیردریایی‌ها و حتی یک نیروی فضایی شوند تا از ما در برابر تهدیدات متعارف یا آینده و اشکال مختلف جنگ دفاع کنند. من می‌گویم در حال حاضر میدان جنگ تغییر کرده؛ اما ما همسو با این تغییرات تغییر نکرده‌ایم. ما ازنظر تاکتیکی دنیا را تکان داده‌ایم، اما ازنظر استراتژیک فاقد چشم‌انداز و عملکرد هستیم.
در طول 20 سال گذشته، ما تعداد زیادی از پسران و دختران خود را در جنگ قربانی کرده‌ایم. ما به دلیل خطاپذیری فناوری حمله پهبادی خود، جان‌های بسیاری را گرفته‌ایم. زمان آن فرارسیده که قدرتمندترین سلاح‌های خود یعنی ذهن جوانان بااستعداد را در دفاع از کشورمان به کار بگیریم. ما باید آن‌ها را با روش‌های غیر مرگبار برای مقابله با تهدیدات علیه ملت خود به‌گونه‌ای توانمند کنیم تا از جنگی که می‌تواند همه ما را نابود کند، جلوگیری شود.
