به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ کارشناسان اعلام کردند که پیشرفت فناوری، انسان را برای تمام نیازهای خود به اینترنت وابسته کرده است. شبکه‌های اجتماعی، خرید آنلاین، مطالعه آنلاین، مشاغل آنلاین و موارد دیگر می‌تواند از طریق اینترنت انجام شود. استفاده از این موارد در طول کووید-19 زمانی که پرداخت آنلاین برای جلوگیری از تماس فیزیکی عادی شد، افزایش یافت. وبگاه تخصصی هِرالدو (Heraldo) در این خصوص مقاله‌ای نوشته که به شرح زیر است :
«جرایم سایبری با هر جرم دیگری که در جامعه اتفاق می‌افتد متفاوت است. دلیل این است که هیچ مرز جغرافیایی ندارد و مجرمان سایبری «ناشناس» هستند. این همه ذینفعان از دولت و تجارت تا شهروندان را به طور یکسان تحت تأثیر قرار می‌دهد. در هند با افزایش استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، جرایم سایبری در حال افزایش است.
جرایم سایبری اصطلاح گسترده‌ای است که برای تعریف فعالیت مجرمانه استفاده می‌شود که در آن رایانه‌ها یا شبکه‌های کامپیوتری ابزار، هدف یا محل فعالیت مجرمانه هستند و شامل همه چیز از شکست الکترونیکی تا حملات انکار خدمات می‌شود. این یک اصطلاح عمومی است که جرایمی مانند فیشینگ، کلاهبرداری از کارت اعتباری، سرقت بانک، دانلود غیرقانونی، جاسوسی صنعتی، ربودن کودکان از طریق اتاق‌های گفتگو، کلاهبرداری، تروریسم سایبری، ایجاد یا توزیع ویروس، هرزنامه و غیره را پوشش می‌دهد. دامنه جرایم سایبری گسترده است و باندهایی که فعالیت می‌کنند به اندازه کافی باهوش هستند که از این فناوری برای فریب دادن افراد ساده‌لوح استفاده کنند. آسیب‌پذیرترین افراد در برابر چنین جرایمی، شهروندان سالخورده و کسانی هستند که مطالعه کافی ندارند یا با هر فناوری متحرک سازگار نیستند.
در واقع، هند با بیش از 560 میلیون کاربر اینترنت، دومین بازار آنلاین بزرگ جهان پس از چین است. همچنین تخمین زده می‌شود که تا سال آینده بیش از 650 میلیون کاربر اینترنت در این کشور وجود داشته باشد. براساس آخرین داده‌های اداره ملی سوابق جرم و جنایت (NCRB)، در مجموع 27248 مورد جرایم سایبری در هند در سال 2018 ثبت شده است. این رقم در مورد جرایم سایبری روز به روز در حال افزایش است و هر روز چندین مورد مشاهده می‌شود و از این رو دولت چندین آگهی در رادیو و تلویزیون برای آگاه کردن مردم و نحوه محافظت از خود در برابر جرایم سایبری منتشر می‌کند.
برخی از ساده‌ترین راه‌ها برای محافظت در برابر چنین جنایاتی، عدم به اشتراک گذاشتن داده‌های شخصی با تماس‌گیرندگان «غیر مجاز» و مشکوک است. همچنین باید هنگام اینترنت بسیار مراقب بود و همیشه باید مراقب «URL»ها بود. آیا آنها قانونی به نظر می‌رسند؟ اگر نه، بهتر است از آن دوری کنید زیرا می‌تواند برای فیشینگ استفاده شود. با وجود برنامه‌های بسیار زیاد پرداخت UPI، باید مراقب صورت حساب‌های بانکی باشید. تشخیص اینکه فرد به سرعت قربانی جرایم سایبری شده، مهم است.
جرایم سایبری علیه افراد مانند آزار و اذیت در فضای سایبری یا از طریق استفاده از فضای سایبری رخ می‌دهد. آزار و اذیت می‌تواند جنسی، نژادی، مذهبی و غیره باشد. جرایم سایبری علیه اموال مانند خرابی رایانه (تخریب اموال دیگران)، شواهد، انتقال برنامه‌های مضر، تجاوز غیر مجاز، در اختیار داشتن غیرمجاز اطلاعات رایانه‌ای و همچنین جرایم علیه دولت مانند تروریسم سایبری است. همه اینها مسائل جدی هستند و سرعت گرفتن برای حل چنین مسائلی در واقع یک کابوس برای پلیس جرایم سایبری به شمار می‌رود، زیرا هیچ مرزی وجود ندارد و می‌تواند در هر زمانی از روز اتفاق بیفتد.
جرایم سایبری یک فعالیت مجرمانه است که یک رایانه، یک شبکه رایانه‌ای یا یک دستگاه شبکه را هدف قرار می‌دهد یا از آن استفاده می‌کند. بیشتر جرایم سایبری به‌وسیله مجرمان سایبری یا هکرهایی انجام می‌شود که می‌خواهند با فریب دادن افراد ساده‌ای که ممکن است به‌وسیله فناوری به چالش کشیده می‌شوند، به سرعت درآمد کسب کنند. در واقع فناوری می‌تواند یک موهبت یا یک فاجعه باشد. آنچه لازم است قوانینی که برای ارتکاب جرایم سایبری وضع می‌شود باید بسیار سخت‌گیرانه باشد و نیروی انسانی پلیس جرایم رایانه‌ای باید چند برابر شود تا نه تنها مسائل را سریع‌تر حل کنند، بلکه بین دفاتر این پلیس در نقاط مختلف کشور یا جهان هماهنگ‌تر شوند. اقدام پلیس جرایم سایبری باید سریع باشد زیرا مجرمان به اندازه کافی باهوش هستند که پس از ایجاد یک جرم طفره بروند.»
