توسعه زیردریایی خودمختار توسط هانتینگتون
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ شرکت کشتی‌سازی «صنایع هانتینگتون اینگالز» (Huntington Ingalls Industries) از دو سال گذشته چشم‌انداز جدیدی را به منظور پشتیبانی از نیروی دریایی این کشور در پیش گرفته است. این دورنما به ظهور فناوری‌های روباتیک مربوط می‌شود.
هانتینگتون بزرگ‌ترین تولیدکننده کشتی‌های نظامی آمریکا، در حال حاضر به منظور توسعه ارکا (Orca)، یک زیردریایی خودمختار عظیم، به بوئینگ، از پیشگامان صنعت هوایی این کشور کمک می‌کند. همان‌گونه که پهپادها ماهیت نبرد هوایی را دچار تحول کرده‌اند، زیردریایی‌های بدون سرنشین نیز می‌تواند، دیدگاه نیروی دریایی را دگرگون سازد.
نیروی دریایی آمریکا، 2 سال قبل به منظور توسعه ارکا، رقابتی را میان 2 شرکت بوئینگ-گروه HII و لاکهید مارتین برگزار کرد و به هر یک از آن‌ها بودجه‌ای 40 میلیون دلاری را اختصاص داد. در نهایت بوئینگ به عنوان برنده‌ی رقابت انتخاب شد تا 5 عدد از زیردریایی‌های ارکا را توسعه بدهد.
دن تابز (Dan Tubbs)، جانشین مدیر سامانه‌های دریایی پیشرفت بوئینگ شرح داد، وظایف گروه «HII» تولید سازه‌های بدنه، تأمین ایمنی و حفظ قابلیت اطمینان است. بخشی از مسائل فنی زیردریایی یاد شده در پاناما توسعه پیدا می‌کند. پژوهشگران هانتینگتون در این شهر، در گذشته زیردریایی کوچک‌تری به نام «Proteus» را توسعه دادند که قابلیت عمل کرده به دو صورت باسرنشین و خودمختار را دارد.
نیروی دریایی آمریکا در زمان درخواست بودجه‌ی سال 2020 خود، به منظور توسعه زیردریایی‌های خودمختار، درخواستی 359 میلیون دلاری را به کنگره ارائه کرده بود. از این مبلغ 182 میلیون دلار برای توسعه، ساخت و آزمایش زیردریایی ارکا در نظر گرفته شده است.
مایک پیتر (Mike Petters)، مدیرعامل شرکت هانتینگتون گفت:
ما روی توسعه Proteus سرمایه‌گذاری کردیم. یک زیردریایی که به هر 2 صورت نشین دار و خودمختار عمل می‌کند. ما آن را برای آموزش به خارج از شهر پاناما بردیم. پس از این موفقیت بوئینگ از ما درخواست کرد تا در پروژه‌ی مذکور به آن‌ها کمک کنیم.
بوئینگ تاکنون زیردریایی «Echo Voyager» را توسعه داده است. یک شناور خودمختار 15.5 متری با 50 تن وزن که تاکنون بیش از 2 هزار 500 ساعت در محیط واقعی آزمایش شده است. منبع انرژی این جنگ‌افزار یک سامانه هیبریدی باتری-دیزلی بوده، می‌تواند برای چندین ماه در دریا شناور بماند.
تحلیلگران معتقدند نمی‌توان انتظار داشت در آینده‌ی نزدیک ارکا برای حمله به دشمنان آماده شود. این زیردریایی ابتدا در زمینه‌هایی مانند انتقال تسهیلات، مین‌گذاری، نقشه‌برداری از کیف اقیانوس یا انجام مأموریت‌های نظارتی به کار گرفته خواهد شد. تمرکز ارکا روی این قابلیت‌ها، به زیردریایی‌های سرنشین دار اجازه می‌دهد روی حمله به دشمن متمرکز شده، قدرت و دقت آتش خود را افزایش دهند. بنابراین نمی‌توان ارکا را جایگزینی برای زیردریایی‌های فعلی دانست، بلکه در انجام عملیات مختلف به نمونه‌های فعلی کمک می‌کنند.
البته توسعه‌ی زیردریایی‌های خودمختار با چالش‌های مختلفی روبه‌رو است. برای مثال پهپادها را می‌تواند از راه دور کنترل یا روی اقدامات آن نظارت کرد؛ اما امکان برقراری ارتباطات زمان واقعی در زیر آب وجود ندارد. در این محیط معمولاً از حسگرها سونار (Sonar) بهره گرفته می‌شود که نمونه‌ای ایدئال به حساب نمی‌آیند.
پژوهشگران در تلاش هستند با انجام بهبودهای ویژه روی حسگرها، امکان مشاهده اهداف و شنیدن صدای آن‌ها را در زیرآب فراهم کند.
