تشخیص احساسات با امواج وای‌فای
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ هم‌اکنون امواج فراوان رادیویی و وای‌فای، در سراسر زمین وجود دارند و به‌نوعی انسان‌ها در اقیانوسی از این امواج زندگی می‌کنند.
دانشمندان سعی دارند با استفاده از امواج یاد شده دستاوردها مختلفی مانند ایجاد حسگرها و ابزارهای هوشمندی که به باتری نیاز نداشته و از طریق هوا شارژ می‌شوند ایجاد کنند یا موفق شده‌اند با بهره‌گیری از امواج وای‌فای روشی برای مشاهده‌ی اشیا و انسان‌ها طرف دیگر موانع به وجود آورند و از محیط نقشه‌برداری کنند.
دانشمندان دانشگاه ام.آی.تی به تازگی موفق شده‌اند با استفاده از امواج وای‌فای و هوش مصنوعی روشی برای خواندن حالات احساسی مردم ایجاد کنند. آن‌ها الگوریتمی ساختند که با ارسال فرکانس‌های رادیویی به سمت مردم، ضربان قلب آن‌ها را با دقت بالا تشخیص می‌دهد. ارسال‌کننده‌ی امواج و الگوریتم مذکور، عملکردی مشابه الکتروکاردیوگرام (electrocardiogram) دارند، با این تفاوت که دیگر نیازی نیست حسگری به بدن مردم متصل گردد. همچنین برای انجام این کار از همان فناوری موجود در مسیریاب‌های خانگی استفاده می‌شود. در بخش هوش مصنوعی نیز الگوریتم یادگیری ماشینی خاصی که «ای.کیو رادیو» (EQ Radio) نام دارد، به کار گرفته شده است.
اطلاعاتی که توسط هوش مصنوعی جمع‌آوری می‌شوند، باید به شیوه‌ای متفاوت از الکتروکاردیوگرام‌های استاندارد پردازش بشوند؛ زیرا زمانی که یک فرد به صورت فیزیکی به این دستگاه متصل می‌شود، می‌توان اندازه و شکل طول‌موج‌های ارسالی به رایانه را پیش‌بینی کرد؛ اما الگوریتم ای.کیو رادیو نمی‌تواند بدون وجود اتصال میزان ضربان قلب را تشخیص بدهد. همچنین موقعیتی که کاربر در آن قرار دارد، حالت بدن، اندازه‌ی اتاق و بسیاری موارد دیگر نیز وجود دارند که به عنوان مانعی برای تشخیص ضربان شناخته می‌شوند.
در مقابل هوش مصنوعی یاد شده با بررسی محیط و اتفاقی که در حال رخ دادن است را بررسی کرده و سپس درباره‌ی میزان ضربان قلب تصمیم‌گیری می‌کند و در نهایت احساسات کاربران به صورت دقیق تشخیص می‌دهد.
پژوهشگران توضیح دادند که فناوری آن‌ها کاربردهای گسترده‌تری نسبت به تشخیص ضربان قلب و احساسات کاربران خواهد داشت و می‌توان از آن برای «نظارت غیرتهاجمی سلامتی[fn]نظارت غیرتهاجمی سلامتی بر اساس نظارت طولانی مدت روی ضربان قلب، شدت تنفس، میزان عروق، میزان استرس و بسیاری عوامل دیگر صورت می گیرد و تشخیص می دهد آیا افراد سلامت کامل روانی دارند یا در خطر هستند.[/fn]» (non-invasive health monitoring) و آسیب‌شناسی استفاده کرد.
دانشمندان با بیان مثالی اشاره کردند در آینده کاربر بدون این که نام موسیقی موردنظر خود را جلوی بلندگوهای هوشمند بگوید، در زمان خشمگین بودن وی، به طور خودکار آهنگی آرامش‌بخش برای وی پخش می‌شود. در واقع هوش مصنوعی ای.کیو رادیو می‌تواند خواسته‌ها و احتیاجات مردم را حتی قبل از اینکه بدانند به چیزی نیاز دارند، تشخیص بدهد. امکان نظارت بر سلامت بیماران در خانه‌های هوشمند نیز وجود دارد. به علاوه احتمالاً والدین خواهند توانست با کمک این دستاورد به شکل بهتری کیفیت خواب نوزادان خود را بررسی کنند.
عده‌ای از تحلیل گران معتقدند فناوری یاد شده نیازی به اتصال به کاربران ندارد. درنتیجه نگرانی‌های اخلاقی خاصی را به وجود می‌آورد. برای مثال افرادی که از این دست آورد بهره می‌برند می‌توانند نظارت کاملی روی اعمال و رفتارهای اهداف خود داشته باشند. همچنین با توجه به مثال‌های بالا حریم خصوصی کاربران به شدت تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و دیگر عملی از آن‌ها مخفی نخواهد ماند.
در بدترین حالت ممکن می‌توان سناریو پویانمایی ژاپنی «روان گذر» (psycho pass) را متصور شد. در داستان این پویانمایی دوربین‌های نظارت شهری، روی سلامت روانی و اعمال مردم نظارت کامل داشته و اگر نمره‌ی اختصاص داده شده به هر فرد از حدی فراتر برود، حتی اگر جرمی مرتکب نشده باشد، به عنوان مجرم شناسایی خواهند شد.
