تراشهی بیولوژیکی IBM (بخش سوم)
به گزارش واحد فناوری اطلاعات سایبربان؛ برای چنین تراشهی بیولوژیکی جدیدی نیاز است تا نسل جدیدی از نرم‌افزارها هم به وجود بیایند. دلیل اصلی تحقیقات محققی مثل پیتر دیل (Peter Diehl)، دانشجوی دکترای محاسبات دانشگاه زوریخ، بر روی تراشهی TrueNorth همین موضوع است. محققانی که توانسته‌اند از نزدیک با این تراشه‌ها کار کنند، در حال فعالیت برای تبدیل کردن کدهای موجود زبان‌های رایج برنامه‌نویسی به کدهایی هستند که به‌وسیله‌ی این تراشه قابل‌خواندن باشند؛ اما هدف اصلی آن‌ها تولید یک زبان خاص برای این تراشه است.
مودها گفته است: «زمانی که من در سال 2008 به سفارش دارپا (DARPA) با بودجه‌ای معادل 53.5 میلیون دلار پروژه‌ای برای تولید تراشه‌هایی با عملکردی مشابه مغز جانداران را شروع کردم، متوجه شدم که این پروژه زمان زیادی برای تکمیل شدن نیاز دارد.»
در سال 2010 او به این نتیجه رسید که بهتر است در عوض تولید یک سخت‌افزار پیچیده از ساختار مغز برای تولید این تراشه‌ها الهام بگیرد.
مودها در ادامه گفت: «نیازی نیست که برای این کار به ساختار مغز، سیناپس‌ها، سلول‌های عصبی و فعالیت‌های شیمیایی آن آشنایی کامل داشته باشیم. ما تنها چیزی می‌خواستیم که در عین شبیه بودن عملکرد آن به مغز، از انعطاف خوبی در کارها نیز برخوردار باشد.»
در بالا توضیحاتی در مورد تراشهی TrueNorth آورده شد. این تراشه یک مغز دیجیتالی واقعی نیست؛ اما راه را برای تولید مغزهای دیجیتالی واقعی هموار می‌کند. با توجه به اینکه IBM، محققان مختلفی را برای بررسی و کار با این تراشه‌ها به آزمایشگاه خود دعوت کرده، سرعت تکمیل این تراشه افزایش یافته است. در مدتی که محققان به این آزمایشگاه دعوت شده بودند، IBM تعداد 40 سیستم جداگانه را برای کار با این تراشه‌ها آماده کرده بود. این محققان از 5 قاره و بیش از 30 موسسه‌ی مختلف دعوت شده بودند تا با این فناوری آشنا شده و در مورد آن تحقیق و بررسی کنند.
