به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، کارشناسان گفته اند که ایجاد یک استاندارد داده مشترک که از محدود بودن جلوگیری کند، ممکن است چالش واقعی باشد.
جنگ اوکراین بار دیگر بر اهمیت حیاتی توانمندسازی ارتش ها برای برقراری ارتباط سریع تر، کارآمدتر و ایمن تر با یکدیگر تاکید کرده است.
کشورهای بیشتری متعهد به توسعه چنین قابلیت هایی شده اند، از جمله ارتش ایالات متحده، که در درخواست بودجه مالی 2024 خود، 1.4 میلیارد دلار برای پروژه های فرماندهی و کنترل همه دامنه مشترک (JADC2) اختصاص داده است.
به طور مشابه، بریتانیا همجوشی و قابلیت همکاری چند دامنه‌ای را در قلب چشم‌انداز نظامی خود قرار داده است، همانطور که در مفهوم عملیاتی یکپارچه 2025 این کشور به این موضوع تاکید شده است.
این طرح قابلیت‌های هر شاخه را در هر پنج حوزه پیش‌بینی می‌کند که به عنوان یک نیروی یکپارچه با دولت و شرکای کلیدی عمل می‌کند.
هنگامی که از کارشناسان پرسیده شد که طرح داده مشترک ایده آل آنها چه چیزی را شامل می شود، در پانلی که در تاریخ 14 سپتامبر توسط دیفنس نیوز در نمایشگاه دی اس ای آی (DSEI) در لندن برگزار شد، کارشناسان دو دیدگاه را که شرکا باید در مورد به اشتراک گذاری اطلاعات اتخاذ کنند، بیان کردند.
اولین نمای داده محور اجازه می دهد تا اطلاعات به عنوان یک دارایی ثابت، صرف نظر از سیستمی که از آن استفاده می کند، دیده شود.
رویکرد دوم متحدان نیز به هدایت ارتباط متقابل میان کشورهای شریک کمک می کند.
به گفته کارشناسان، تعدادی از موانع قبل از دستیابی به هر یک از این دو رویکرد، فعلا باقی مانده است.
کریستین هاربیسون، معاون اجرایی شرکت مرکوری سیستم (Mercury Systems)، توسعه‌دهنده آمریکایی محصولات سخت افزاری و نرم افزاری کامپیوتر برای صنایع دفاعی و هوافضا، گفت:
آزمایش‌های بیشتری مورد نیاز است، زیرا ما هنوز درک نکرده‌ایم که چگونه بهترین داده‌ها را به اشتراک بگذاریم و کدام یک بین شرکا برای انجام این عملیات یکپارچه ارزشمندتر و ضروری‌تر است.
یکی از راه هایی که کارشناسان صنعت بر آن توافق کردند این است که ناتو می تواند نقش ارزشمندی در توانمند ساختن نیروها برای گردهم آمدن از طریق تمرین ها یا رویدادها برای به اشتراک گذاشتن موفقیت ها و ایجاد فرصت های بیشتر برای نوآوری و همچنین افزایش اعتماد داشته باشد.
به گفته آنها، بحث در مورد اینکه آیا اتحاد باید یک استاندارد داده مشترک را تعیین کند یا اینکه آیا باید به دولت های جداگانه واگذار شود، پیچیده است.
جیمز وادینگتون، مدیر پورتفولیوی دفاعی بریتانیا در پیمانکار دفاعی لیدوس، گفت:
اگر ما آن را به‌عنوان نوعی بدنه ببینیم که همه می‌توانند به آن شلیک کنند، حداقل چیزی برای تلاش برای صنعت فراهم می‌کند. اما، در عین حال، نباید نوآوری را محدود کند.
او افزود که آنچه ممکن است برای کشورهای عضو بسیار محدود کننده باشد، این است که به آنها گفته شود که نمی توانند چیزی تولید کنند مگر اینکه آن استاندارد را رعایت کند.
وادینگتون گفت:
ناتو یک سازمان بزرگ است، با بسیاری از کشورهای مختلف که ایده‌های متفاوتی نیز دارند.
