اینترنت اشیا فاقد استانداردهای جهانی

به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان،اینترنت اشیا (IoT) روز به روز در حال گسترش است، اما برای تبدیل شدن به یک پدیده جهانی، باید پروتکل های شناخته شده بین المللی داشته باشد. 

مطالعات اخیر انجام شده توسط موسسه تک ناویو (Technavio) نشان داد که عدم استانداردسازی و قابلیت همکاری در میان فناوری‌ها و پلتفرم‌های مختلف اینترنت اشیا (IoT)احتمالاً پیشرفت این صنعت را در پنج سال آینده متوقف می‌کند. 

در بخشی از این تحقیق آمده است: سیستم های اینترنت اشیا به شبکه های پیچیده ای از دستگاه ها، سنسورها و برنامه ها برای ارتباط موثر با یکدیگر نیاز دارند، با این حال، فقدان استانداردهای شناخته شده جهانی برای اتصال اینترنت اشیا ، نگرانی هایی را در مورد سازگاری و قابلیت همکاری در پلتفرم ها و دستگاه های مختلف ایجاد کرده است.

ناگفته نماند که اینترنت اشیا ، در اصل گسترش اینترنت به دستگاه های روزمره مانند یخچال هوشمند، دوربین حلقوی یا چاپگر، ممکن است به اندازه حمل و نقل هوایی افراد از یک نقطه جهان به نقطه دیگر وابسته نباشد، البته مهم این است که مثلا یک تلویزیون دیجیتال آمریکایی در چین کار کند. 

اما اگر پیشرفت قابل توجهی اتخاذ نشود، صنعت رو به رشد دستگاه های متصل به وب ممکن است در طول مسیر به چند مانع برخورد کند. 

از دوران پس از جنگ که استانداردهای هوانوردی مورد توافق قرار گرفت، جهان تغییر کرده است و رسیدن به اتفاق نظر، چه با اهرم قدرت چه بدون آن تا حدودی دشوارتر است. چارلز چاو، رئیس بازاریابی فناوری در شرکت لومن آسیا پسیفیک (Lumen Asia Pacific)، شک دارد که اینترنت اشیا به زودی نسخه استاندارد انگلیسی خود را داشته باشد. 

چارلز چاو طی مصاحبه ای گفت : 

یکی از چالش های اصلی بازار اینترنت اشیا ،دامنه گسترده فناوری های بالقوه است، اینترنت اشیا ،همه چیز از دستگاه های هوشمند برای خانه گرفته تا یکپارچه سازی های صنعتی و لجستیک را در بر میگیرد. بسیاری از صنایع استانداردهای فناوری منحصربه فردی دارند که ایجاد استانداردهای جهانی را دشوار می کند. به همین ترتیب، ابرقدرت هایی مانند روسیه، چین و آمریکا همگی می خواهند استانداردهای آنها به پیش فرض جهانی تبدیل شود.

چارلز چاو در ادامه افزود: 

صنعت هوانوردی به زبان انگلیسی در دهه ۱۹۴۰ زمانی ایجاد شد که تلاش های استعمارزدایی ( امپراتوری بریتانیا )تازه آغاز شده بود. در سال ۲۰۲۳، انگلوسانتریسم (anglocentrism) دیگر یک پیش فرض نیست و ترتیب مشابهی را در پیچیدگی فناوری برای مذاکره ایجاد می کند.

این امر منجر به آن شد که سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی، انگلیسی را به عنوان زبان مشترک آسمان ها توصیه کند، که در اصل مجموعه ای از اصطلاحات تخصصی بود که توسط خلبانان و خدمه کنترل زمینی در سراسر جهان استفاده میشد.

چارلز چاو گفت: 

تقریباً غیرممکن است که کشورهای سراسر جهان را متقاعد کنیم که استانداردهای فناوری را که از دولت خودشان سرچشمه نمی‌گیرد، به عنوان پیش‌فرض قبول کنند. اتکای بیش از حد به یک استاندارد یا فناوری همچنین می‌تواند منجر به آسیب‌پذیری‌ها و بحران‌های بین‌المللی شود.

 

لو روچوک، مدیرعامل شرکت فناوری اکو گلوبال (EchoGlobal)، با نظر چارلز چاو موافق است و طی مصاحبه ای گفت: 

اگر قدرت های بزرگ ،منافع ژئوپلیتیکی یا اقتصادی خود را بر همکاری جهانی اولویت دهند، ممکن است شاهد دنیای دیجیتالی ناقصی باشیم. این موضوع نه تنها مانع رشد جهانی اینترنت اشیا میشود، بلکه چالش هایی را در حوزه هایی مانند امنیت سایبری، حریم خصوصی داده ها و تجارت جهانی ایجاد میکند.

روچوک معتقد است که بهترین پاسخ به این مشکل می تواند توافق بین المللی بر سر استانداردها باشد. توافق بر روی برخی پروتکل ها و چارچوب های بنیادی که قابلیت همکاری را تضمین میکنند. 

در هر صورت، لو روچوک هیچ راه حلی نمی بیند که به اندازه فراگیر شدن زبان انگلیسی در سیستم های کنترل ترافیک هوایی که به زودی محقق می شود، هوشمندانه عمل کند. 

او در ادامه افزود :

 من معتقدم که برای تبدیل شدن اینترنت اشیا به یک واقعیت روزمره، نوعی از استانداردسازی جهانی لازم است، مشابه استاندارد انگلیسی زبان در کنترل ترافیک هوایی، با این حال، ماهیت این استانداردسازی ممکن است به اندازه انتخاب یک زبان منحصر به فرد نباشد.