افزایش سطح آگاهی موقعیتی هوافضا توسط دارپا
به گزارش کارگروه فناوری اطلاعات سایبربان؛ پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند آسمان و فضای میدان‌های نبرد آینده توسط تعداد بسیار زیادی سامانه‌های بدون سرنشین، پهپادها و انواع موشک‌ها احاطه می‌شود. به همین منظور برای حمایت از فعالیت‌های هوایی متحدان و مقابله با دشمنان به فناوری‌های جدیدی احتیاج است تا بتوان همه حوزه‌های نبرد را با یکدیگر ادغام کرد. سازمان دارپا به همین منظور پروژه‌ای را با نام «هوشیاری کامل هوافضا برای اجرای تاکتیکی سریع یا استارتی» (ASTARTE) را راه‌اندازی کرده است.
هدف پروژه استارتی افزایش سطح همکاری نیروهای زمینی و هوایی به واسطه ایجاد سامانه‌هایی است که انجام عملیات هوایی کارآمدتر و مؤثرتر را در محیط‌های جنگی پر ازدحام آینده امکان‌پذیر می‌کند. به علاوه این توانایی در زمینه تکمیل مفهوم جنگ‌افزار موزاییک دارپا (Mosaic Warfare) کاربرد مستقیم دارد. در این طرح یک شبکه هماهنگ یکپارچه، سراسری و پیچیده میان واحدهای هوایی، زمینی و دریایی ایجاد شده، قدرت شلیک و آگاهی موقعیتی نیروها را به منظور مقابله با دشمنان افزایش می‌دهد.
پاول زابلاکی (Paul Zablocky)، مدیر برنامه دفتر فناوری راهبردی دارپا گفت:
هدف استارتی ارائه اطلاعات زمان واقعی در رابطه با عملیات در حال انجام از بستر هوافضای پویا است که به منظور جلوگیری از پیشروی دشمن انجام می‌گیرد. ما می‌خواهیم اطلاعاتی دقیق‌تر و با زمان‌بندی بهتری را در اختیار نیروها قرار بدهیم تا بتوانند عملیات‌های دور بردتر را با امنیت بیشتر انجام بدهند.
استارتی روی رفع یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های هوافضا تمرکز دارد. این چالش آسمان بالای واحدهای عملیاتی نیروی زمینی است که در اختیار دشمن قرار گرفته‌اند. چنین حجمی از فضا می‌تواند شامل نیروی زمین، هوایی، دریایی، تفنگداران دریایی، واحدهای عملیات ویژه جنگنده و پهپادهای دشمن باشد. رفع این چالش با افزایش سطح همکاری میان فرماندهان نیروی زمینی و هوایی رخ خواهد داد.
زابلاکی شرح داد، بیشتر سامانه‌های ارتباطی امروزی از عملکردی کند در محیط‌های خصمانه برخوردار هستند و هدف پژوهشگران رفع این محدودیت به منظور افزایش سرعت عمل است.
استارتی نه تنها می‌تواند به صورت پیوسته تصاویری پویا و بروزرسانی شده را در زمان واقعی و چهاربعدی (فضا و زمان) از محیط نبرد به متحدان ارائه بدهد؛ بلکه از یک شبکه حسگرهای پیشرفته نیز برای نقشه‌برداری و شناسایی محیط‌های دشمن و افزایش سطح آگاهی موقعیتی بهره می‌گیرد. از طرفی برخلاف تلاش‌های گذشته به منظور ایجاد یک تصویر عملیاتی پویا هوافضا، استارتی به دنبال ایجاد یک چارچوب نرم‌افزاری و سخت‌افزار مشترک برای استفاده توسط نیروهای متحد نیست. این سامانه به منظور سازگاری با سامانه‌های کنترل و فرماندهی فعلی و آینده طراحی می‌شود و به صورت خودکار اطلاعات دریافتی را برای همه واحدها ارسال می‌کند.
محققان برای دستیابی به هدف یاد شده روی 3 حوزه تکنیکی مختلف تمرکز کرده‌اند. اولین بخش به توسعه الگوریتم‌هایی به منظور درک، تصمیم‌گیری و پیش‌بینی در رابطه با نبردهای هوایی، کاهش سطح خطر و به کارگیری حسگرهای مختلف برای جمع‌آوری مربوط می‌شود. این الگوریتم‌ها با انواع سامانه‌های فرماندهی و کنترل سازگاری خواهند داشت.
حوزه دوم به حسگرها مربوط شده و توسعه‌دهندگان باید نمونه‌هایی کم‌هزینه را به منظور ردیابی و شناسایی در زمان واقعی ایجاد کنند. در نهایت بخش آخر نیز به ایجاد یک بستر آزمایشگاهی مجازی می‌پردازد تا بتوان در آن فناوری‌های استارتی و نحوه ادغام آن‌ها با سیستم‌های فرماندهی و کنترل را شبیه‌سازی و آزمایش کرد.
