به گزارش کارگروه بین‌الملل سایبربان؛ حمله سایبری به مؤسسه علوم پزشکی سراسر هند (AIMS) زنگ خطر را بلند به صدا درآورد. احتمالاً برای اولین بار، مردم شاهد مشکل بودند، مثلاً شخصی، در کشور دیگری سرور یکی از مؤسسات برتر هند را هک کند.
این مانند صحنه آغازین فیلم هیچکاک است، جایی که مخاطب با مشکلی مواجه می‌شود که ممکن است بعداً حل شود. فقط، این زندگی واقعی است و با افراد واقعی، زندگی آنها، داده‌های آنها، امور مالی و غیره، سروکار دارد؛ و مشکل‌ساز می‌تواند یک عامل دولتی یا غیردولتی باشد و طبق قوانینی که ما می‌شناسیم بازی نمی‌کند.
در سال 2020، دو داروساز داخلی با حملات سایبری مواجه شدند. طبق گزارش رسانه‌ها، بخش مراقبت‌های بهداشتی در هند در سال جاری تا اواخر نوامبر با حدود 1.9 میلیون حمله سایبری مواجه شده است.
با تغییر جغرافیا، در همین ماه جاری، انجمن بیمارستان‌های آمریکا موضوع امنیت سایبری و حمایت مورد نیاز دولت خود را در مواجهه با حملات سایبری کشورهای مهاجم، که می‌تواند داده‌های بیماران را برای باج دادن و غیره نگهداری کند، مطرح کرد. این فقط یک نگرانی بهداشت عمومی نیست. آنها توضیح می‌دهند که تهدید امنیت ملی است. براساس گزارش‌ها، در ماه اوت امسال، بریتانیا شاهد یک حمله سایبری به نرم‌افزار سازمان خدمات بهداشتی (NHS) بود که آمبولانس‌ها، قرار ملاقات‌های بیماران و نسخه‌های اورژانسی را مدیریت می‌کرد.
رگولاتورهای دارو به سازندگان و کاربران دستگاه‌های پزشکی در مورد مشکلات اتصال آنلاین هشدار دادند و اقداماتی را برای محافظت در برابر تهدیدات سایبری ترسیم کردند.
به گفته محققان، مؤسسات در هند و خارج از کشور برنامه‌های دیجیتال را پیش می‌برند. با این حال، نیاز به توقف و در نظر گرفتن چندین لایه امنیتی یا حتی سیستم‌های ترکیبی (شامل سیستم‌های مستقل یا دستی) برای محافظت از داده‌های بیمار یا جزئیات مالی، به عنوان مثال، از مشکل‌سازان مجهز به مهارت‌هایی برای کشیدن دوشاخه و آسیب رساندن به یک مؤسسه و کشور، وجود دارد.
