ارزیابی استراتژی آمریکا برای جنگ اقتصادی سایبری
به گزارش کارگروه بین الملل سایبربان؛ مرسی کو (Mercy Kuo)، نویسنده وبگاه تخصصی The Diplomat، به گفتگو با کارشناسان، متخصصان و متفکران استراتژیکی در سراسر جهان برای درک متفاوتی از سیاست آسیایی-آمریکایی پرداخته است. در زیر به یکی از این گفتگوها با دکتر سامانتا راویچ (Samantha Ravich)، محقق اصلی دو پروژه در بنیاد دفاع دموکراسی‌ها به نام‌های پروژۀ جنگ اقتصادی سایبری و آزمایشگاه نوآوری سایبری متغیر، اشاره شده است:
«سؤال: اهداف و ابزار اصلی مبارزات اقتصادی مبتنی بر سایبری کدامند؟
پاسخ: با توجه به قدمت هزارساله جنگ اقتصادی، دشمنان اکنون ابزار سایبری نامتقارن و قدرتمندی برای حمله به پایگاه اقتصادی آمریکا دارند که باعث شده این کشور به قدرتمندترین پایگاه نظامی جهان تبدیل شود.
سؤال: تفاوت‌ها و شباهت‌های روش‌های جنگ اقتصادی سایبری چین و کره شمالی را بگویید.
پاسخ: دو عامل فعال در زمینه جنگ اقتصادی سایبری، چین و کره شمالی هستند. اغلب بحث‌ها متمرکز بر نحوه سرقت اسرار تجاری توسط چین برای بهبود صنایعش است و به دلیل نبود اقتصاد واقعی، پیونگ‌یانگ پول می‌دزدد. البته این دو کشور استراتژی گسترده‌ای دارند که ما به‌تازگی شروع به درک آن کرده‌ایم.
چند دهه است که چین در کمپین عظیم و طولانی سرقت مالکیت معنوی شرکت کرده است. پکن این کمپین را با فناوری‌های سایبری با هدف تمام بخش‌های اقتصادی ایالات‌متحده هدایت می‌کند. متأسفانه، واشنگتن و متحدانش خیلی دیر متوجه این تهدید شدند زیرا هر حمله را به‌صورت جداگانه در یک کمپین هماهنگ مشاهده کرده‌اند.
کره شمالی نیز در حملات مخرب سایبری علیه کره جنوبی دخالت داشته است؛ نه فقط بدین دلیل که پیونگ‌یانگ علاقه مند است رقبای خود را از میدان خارج کند، بلکه به‌منظور تقویت قدرت نظامی و مالی جمهوری کره، تمایل دارد عناصر اقتصادی سئول را منقطع کند. کره شمالي با سرانه توليد ناخالص داخلي به میزان 1300 دلار، نياز آشکار به پول نقد دارد که شاید دلیل حمله بدافزاری واناکرای و سرقت از بانک بنگلادش محسوب شود؛ اما کیم جونگ اون فقط یک سارق بانک کره‌ای نیست. در پی جنگ نظامی، پیونگ‌یانگ از هرگونه توانایی برای نابودی منافع نظامی واشنگتن و سئول استفاده می‌کند. حمله به اقتصاد ما شاید سریع‌ترین راه برای به دست آوردن مزیت میدان جنگ باشد.
اقدامات چین اغلب برای جاسوسی شرکتی اشتباه است، درحالی‌که عملکرد کره شمالی شبیه به شرکت‌های جنایتکار است؛ اما درهرصورت ایالات‌متحده نباید فکر کند که این حملات برای امنیت ملی ما یا بخشی از یک برنامه مبارزه با تروریسم تهدیدکننده نیست.
سؤال: با توجه به فضای سایبری به‌عنوان محیطی گسترده برای تقابل، در مورد آسیب‌پذیری‌ها در استراتژی امنیت سایبری آمریکا توضیح دهید.
پاسخ: در حال حاضر، دولت ایالات‌متحده برای شناسایی و ارزیابی تهدیدات اقتصادی مبتنی بر سایبری ساختاری نامناسب دارد. با وجود اقدامات مهم واشنگتن در سازمان‌دهی برای دفاع از شبکه‌های دولتی و نظامی، بزرگ‌ترین آسیب‌پذیری کشور ما حملات دشمنان به بخش خصوصی است.
درست است که اقتصاد آمریکا در خطر جنگ اقتصادی سایبری قرار دارد اما شرکت‌های کوچک و متوسط با اجرای کارهای نوآورانه و هدف قرار دادن سخت‌ترین قسمت، از خودشان حداقل دفاع را انجام می‌دهند.
سؤال: اسرائیل در تولید فناوری پیشرفته و نوآورانه سایبری رهبری جهانی محسوب می‌شود. در مورد پویایی ایالات متحده-چین-اسرائیل در جنگ سایبری توضیح دهید.
پاسخ: ایالات‌متحده و اسرائیل با داشتن روابطی قوی، همکاری گسترده سایبری دارند. همکاری در این حوزه با قانون همکاری پیشرفته تحقیقاتی ایالات متحده-اسرائیل شناخته می‌شود که با مجوز برنامه سه‌ساله مشترک میان دو کشور، باعث گسترش همکاری در زمینه امنیت سایبری شده است. هر دو کشور با همکاری نزدیک در به اشتراک‌گذاری تهدیدات سایبری و شاید مهم‌تر، توسعه فناوری محافظت از سیستم‌های دولتی، نظامی و اقتصادی به مزایای واقعی دست یافتند.
بااین‌وجود، روابط نزدیک اسرائیل و چین با ایجاد نگرانی‌هایی در برخی بخش‌های دولت ایالات‌متحده، باعث فعالیت‌های جنگ اقتصادی سایبری چینی و شک و تردید دیدگاه‌ها و اولویت‌های اسرائیل شده است.
سؤال: نحوه آمادگی جامعه اطلاعاتی و سیاست‌گذاران آمریکایی در برابر ماهیت رو به رشد جنگ سایبری چگونه است؟
پاسخ: بدون تلاش هماهنگ، اقتصاد ایالات‌متحده در برابر دشمنانی که به دنبال تنزل تقویت سیاسی و نظامی ما هستند، آسیب‌پذیر خواهد بود. با تفکری سخت گیرانه می‌توان گفت انواع پلتفرم‌های جمع‌آوری اطلاعات، فرآیندهای هدف‌گیری و روش‌های تحلیلی ایجادشده برای مقابله با این چالش ارزیابی شده‌اند. در این محیط تهدید جدید، ما باید کارهای زیادی انجام دهیم. با توجه به جامعه اطلاعاتی ایالات‌متحده باید توانایی و اهداف دشمنانمان را درک کنیم. ما به سرمایه‌گذاری‌های دولتی بیشتر در زمینه تحقیق و توسعه نیاز داریم در غیر این صورت بخش خصوصی به‌احتمال‌زیاد پیشرفت نمی‌کند. ما به پیگیری، تصمیم‌گیری و عملکرد کل دولت برای ارزیابی میزان پیشرفت دشمنان نیاز داریم و باید با همکاری متحدانمان، از شبکه‌ها و سیستم‌های اقتصادی حفاظت کنیم. محققانی مانند من منتظر انتشار استراتژی سایبری دولت ایالات‌متحده برای کمک به کشور در مسیر پرخطر آینده هستند.»
