آیا تلگرام و سروش از لحاظ امنیتی تفاوتی دارند؟
به گزارش کارگروه شبکه های اجتماعی سایبربان؛ مجتبی عندلیب آذر نایب رییس کمیسیون کسب و کارهای نوین اتاق ایران و مدرس کارآفرینی و کسب و کار اینترنتی گفته بود که بین ۱۰ تا ۱۵ هزار کسب و کار در ایران به صورت کاملا مجازی اداره می‌شوند. حال، با گذشت حدود ١٠ روز از فیلترینگ تلگرام این پرسش مطرح است که آیا مردم کسب و کارهای خود را به شبکه های اجتماعی دیگری می‌برند؟
از سوی دیگر، یکی از پیام رسان هایی که این روزها زیاد از آن می شنویم، پیام رسان داخلی سروش است که امکان چت فردی و گروهی، تماس صوتی، ایجاد کانال، پرداخت قبض، خرید شارژ آسان و پرداخت پول را به کاربران خود می دهد. برخی معتقدند پیام رسان های تلگرام و سروش می‌توانند جایگزین خوبی برای هم باشند.
بحثی که همیشه در استفاده از پیام رسان های داخلی مطرح بوده، مساله امنیت و حریم خصوصی کاربران است. بر اساس مصوبه شورای عالی فضای مجازی، پیام رسان اجتماعی داخلی، پیام رسانی است که بیش از ۵۰ درصد سهام آن متعلق به شخص ایرانی بوده و میزبانی آن صرفا در داخل کشور انجام شده و امکان اعمال حاکمیت در آن وجود دارد.
عندلیب آذر درباره پیام رسان‌های داخلی مانند سروش و وضعیت امنیت این پیام رسان اظهار داشت: در تمام دنیا سیستم های مخابراتی دست نهادهای اطلاعاتی است. هیچ کشوری در دنیا نیست که سیستم ارتباطاتش، اینترنت و مخابراتی اش زیر نظر نهادهای اطلاعاتی نباشد. بنابراین هیچ نرم‌افزاری در دنیا وجود ندارد که شما در آن امنیت داشته باشید. بنابراین هیچ فرقی نمی‌کند این نرم افزار داخلی یا خارجی باشد.
این مدرس کار آفرینی ادامه داد: هیچ کس راجع به این فکر نمی‌کند که دیتا سنتر تلگرام که بنیانگذارش می‌گوید 200 میلیون کاربر دارد، در کجا مستقر است.
عندلیب آذر به این سوال که یعنی میزان امنیت تلگرام و سروش برای کاربران ایرانی یکسان است، پاسخ داد: فرقی نمی‌کند. کسی که می خواهد به اطلاعات کاربران در سروش دسترسی داشته باشد، خیلی راحت می‌تواند به اطلاعات کاربران در تلگرام دسترسی پیدا کند.
وی درباره بحث بین مسوولان ایرانی و مدیران تلگرام بر سر دسترسی به اطلاعات کاربران گفت: این چیزی است که می‌گویند و ما می‌شنویم. در حال حاضر شما در دفتر روزنامه، هزار نوع ساز و کار امنیتی را بکار می برید تا اطلاعاتی از دفتر روزنامه خارج یا بعضا به آن وارد نشود. حالا این مسئله را به سطح کشور بسط دهید.
نایب رییس کمیسیون کسب و کارهای نوین اتاق ایران عنوان کرد: چطور ممکن است در کشوری اپلیکیشنی باشد که تمام اطلاعات شخصی تا صورت حساب های مالی حتی شرکت ها در آن باشد و آدم ها محرمانه ترین اطلاعات خود را از طریق آن برای همدیگر ارسال کنند و از سوی دیگر مسوولان کشور نظارتی بر روی آن اطلاعات نداشته باشند؟
وی افزود: چطور این امکان وجود دارد که یک اپلیکیشن خارجی وارد کشور شود و به همین راحتی پنجاه درصد کسب و کار اپراتورهای همراه کشور را از بین ببرد و صدای کسی هم بلند نشود؟ اصلا چنین چیزی امکان ندارد.
عندلیب آذر تصریح کرد: از لحاظ امنیتی هیچی فرقی بین این اپلیکیشن‌ها وجود ندارد. تمام این اپلیکیشن ها در بحث فضای مجازی، ارتباطات و ارسال پیام به راحتی می‌تواند قابل کنترل باشد و در دسترس افراد علاقه‌مند قرار گیرد. اما اینکه مردم چقدر به این پیام رسان‌های داخلی اعتماد دارند، بحث دیگری است.
