به گزارش کارگروه بین الملل خبرگزاری سایبربان، اواخر سال گذشته، فرانک کالولی (مدیر پیشین خریدهای فضایی) و ژنرال مایکل گوتلاین (معاون عملیات فضایی) از دفاتر خرید نیروی فضایی خواستند تا به‌طور کامل برنامه‌های خود را برای شناسایی فرصت‌هایی جهت استفاده از محصولات تجاری بررسی کنند.
هدف این بازبینی، شناسایی وابستگی بیش از حد به سامانه‌های خاص نظامی و جایگزینی آن‌ها با گزینه‌های آماده بازار برای کاهش هزینه‌ها بود.
ژنرال استفن پردی، که پس از کالولی به‌طور موقت مسئولیت مدیریت خریدها را برعهده گرفته، این روند را ادامه داده و نتایج نهایی بررسی‌ها طی ماه‌های آینده منتشر خواهد شد.
او همچنین به فرماندهی سامانه‌های فضایی (Space Systems Command) دستور داده تا برای فرصت‌های تجاری شناسایی‌شده، تحقیقات میدانی انجام دهند.
این بررسی حتی پیش از دستور اجرایی ۹ آوریل ترامپ برای اصلاح روند خرید وزارت دفاع و اولویت دادن به محصولات تجاری آغاز شده بود.
سرهنگ ریچارد نایزلی، رئیس دفتر فضای تجاری نیروی فضایی، روز ۹ آوریل بیان کرد که تلاش‌های چندساله این نیرو برای جذب شرکت‌های خصوصی، اکنون با سیاست‌های دولت ترامپ هم‌راستا شده است.
به گفته او، در دو سال اخیر ساختارهایی برای همکاری با بخش خصوصی ایجاد شده که از جمله آن‌ها می‌توان به خرید ارتباطات ماهواره‌ای، استفاده از ردیابی تجاری، و قراردادهای ظرفیت‌افزایی در زمان بحران اشاره کرد.
نیروی فضایی همچنین سال گذشته نخستین استراتژی رسمی خود برای یکپارچه‌سازی تجاری را منتشر کرد و موفق شد بودجه‌ای مجزا برای خرید محصولات تجاری اختصاص دهد.
با این حال، نایزلی تاکید کرد که برای اجرای کامل این سیاست‌ها، نیروی فضایی نیازمند بودجه و نیروی انسانی بیشتر، و همچنین انعطاف‌پذیری بیشتر از سوی کنگره در زمینه تخصیص بودجه است.
وی اظهار کرد:
این یک گفت‌وگوی مداوم با کنگره خواهد بود تا بتوانیم اختیارات لازم را برای اجرای این رویکرد به‌دست آوریم.
او اشاره کرد که با اعضای کنگره، به‌ویژه در کمیته خدمات نیروهای مسلح مجلس نمایندگان، گفت‌وگوهای مثبتی داشته است و آن‌ها حمایت خوبی از این جهت‌گیری نشان داده‌اند.
در همین حال، نیروی فضایی در حال بررسی عمیق‌تر سبد خریدهای خود است تا مشخص کند با اختیارات فعلی، چه تغییراتی را می‌توان در برنامه‌ها اعمال کرد.
به گفته سپهبد فیلیپ گارنت، فرمانده سامانه‌های فضایی، همه برنامه‌ها زیر ذره‌بین هستند.
وی عنوان کرد:
هیچ‌کس از این ارزیابی مستثنا نیست. همه باید بررسی کنند که آیا می‌توان از ابتدا با استفاده از گزینه‌های تجاری به نیازهای مأموریت پاسخ داد یا نه.
یکی از موارد مهم، سیستم راداری زمینی برای رصد فضا با نام DARC است که بخشی از توافق سه‌جانبه دفاعی میان آمریکا، بریتانیا و استرالیا (AUKUS) به‌شمار می‌رود.
آمریکا توسعه این شبکه راداری را رهبری می‌کند و بریتانیا و استرالیا میزبان رادارها خواهند بود.
شرکت نورثروپ گرومان (Northrop Grumman) در حال ساخت دو رادار اولیه در استرالیا و ولز است و یک سایت سوم نیز برای آمریکا در نظر گرفته شده، احتمالاً در تگزاس.
سرهنگ بایرون مک‌کلین، مدیر برنامه آگاهی فضایی، اعلام کرد که در حال بررسی تغییراتی در این برنامه هستند، از جمله استفاده ترکیبی از محصولات تجاری یا حتی کنار گذاشتن ساخت سایت سوم و بهره‌گیری کامل از شرکت‌های خصوصی.
با وجود تعهدات بین‌المللی، مک‌کلین تاکید کرد در صورت یافتن جایگزینی سریع‌تر و مؤثرتر، امکان تغییر مسیر وجود دارد و می‌توان با متحدان برای تنظیم مجدد برنامه‌ها همکاری کرد.
وی تاکید کرد:
در مواردی که نیاز خاص نظامی داریم، باید دنبال آن برویم، اما گاهی بوروکراسی باعث می‌شود به راه‌حل‌های قدیمی بچسبیم و فراموش کنیم که می‌توان از گزینه‌های آماده بازار استفاده کرد.
گارنت هم گفت که هرچند این بازنگری باعث نوسانات شدید نخواهد شد، اما بخشی از تغییر فرهنگی در نحوه برنامه‌ریزی و خرید در نیروی فضایی محسوب می‌شود.
وی در پایان افزود:
این یک تغییر در فرهنگ و طرز فکر ماست. ما بالاخره داریم برای گفته‌هایمان بودجه اختصاص می‌دهیم.
